[43.2]
Muntik na akong mapatalon nang kumilos ang isang kamay ng reyna papunta sa balikat ko kaya naman ay awkward akong napatingin roon at hindi malaman kung ano ang mararamdaman. Kailangan kong maging pormal kapag kaharap ang reyna! Gosh! May nagawa ba akong hindi maganda noong past life ko at ngayon ako pinaparusahan upang maging ganito katindi ang kabang nararamdaman ko?
“Relax. Don’t pressure yourself, Nathalia. Please, no need for formalities,” nakangiting wika ng reyna sa akin.
“Kasi po-”
“I am just an ordinary person too so don’t be pressured,” putol niya sa hindi ko natuloy na dapat sasabihin. “Again, just cut the formalities. You are obvious that you are being careful with your words and I am very touched with you doing that. But please, Nathalia, you are being too formal,” mahabang dagdag pa nito.
Bahagya naman akong napayu
[44.1]Naging awkward para sa akin sa pagitan namin ng prinsepe pagkatapos ng public display affection na ginawa namin kanina. Ay mali. Private pala iyong ginawa namin kanina dahil kaming dalawa lang namin ang nasa loob ng silid. Mabuti na lamang at umalis na ang reyna kanina at matagal siyang bumalik kaya naman ay hindi niya kami naabutan na gumagawa ng milagro. Wow, milagro talaga?The prince’s lips was soft at hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang labi niyang nakalapat sa labi ko. Ang sarap niyang humalik shit!Tinampal ko ang sarili ko upang magising ako sa panaginip.Nahihibang ka na, Thalia! Yuck! Pinagsasamantalahan ko ba ang prinsepe? Buti na lang at hindi niya nababasa ang isip ko dahil kung hindi ay baka isipin niyang ang manyak kong tao tapos baka paalisin na niya ako sa dorm niya dahil baka pagsamantalahan ko siya. Yari ako nito!Baka
[44.2]“I’m sorry if I am disturbing you, Lena,” the queen apologized and her face softened as she signaled for us to take a seat. “Biglaan lang din kasi ito. Ito kasing si Prince Evan ay biglaang pumunta rito and asked if I can summoned you here tonight,” she added.Nangingiting umiling ang babaeng may pangalang Lena, “Don’t be sorry, Queen Liliana. I can always make time for you. You know that.”The queen chuckled at Lena’s statement.“Thank you, Lena. As you can see, this is Luna,” the queen look at me and so as the lady named Lena who smiled at me with a surprise I can see on her eyes.“Nice to meet you,” she said and I just awkwardly smiled at her.“I wanted you to make a gown for her.” Hindi ko alam pero malakas ang kabog ng puso ko nang sabihin iyon ng reyna. “Make sure t
[45.1]Hindi ko alam kung bakit nga ba ako narito sa mundo ng mga bampirang ito. Nang dahil sa mga sinabi sa akin ni Reyna Liliana ay may hula akong hindi lang basta aksidenteng narito ako sa mundo nila. Hindi lang kami napadpad dito dahil lang sa pinatay ng mga hayop na iyon si tita Rina. Alam ko… Alam kong mayroong dahilan kaya kami narito. At iyon ang isa sa mga aalamin ko.I don’t know what was my mission here, all I know is that I have a mission to fulfill here in their world. And what could be that mission is?Pagkatapos marinig ang huling sinabi ni reyna Liliana ay nakakabinging katahimikan ang naghari sa pagitan naming dalawa, dahilan upang mas malunod ako sa malalim na pag-iisip. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayari sa paligid ko. Kung isa man itong mahabang panaginip ay nakikiusap akong sana ay magising na. Parang hindi ko na kasi kaya itong mga nagyayari. Pakiramd
[45.2]Hindi ko alam kung paano nila nalaman na nakatira ako sa dorm ng prinsepe, marahil siguro ay sinabi ng prinsepe sa kanila ang tungkol doon at kung bakit naging nasa ganoong sitwasyon ako.Damn it! Naalala ko na naman iyong pang-aakusa sa akin ni Evan na kinuha ko raw iyon mansanas niya, e hindi pa nga lumalapat iyong palad ko sa bunga, eh!I was silent the whole time as we ate our food. Sinasagot ko ang bawat tanong ng hari sa akin, trying to lessen the nervousness inside me. Si Evan naman ay tahimik lang din at nagsasalita lamang kapag siya ang tinatanong samantalang tanging matamis na ngiti lamang ang ipinupukol sa akin ng reyna. Nahihirapan akong lunukin iyong pagkain dahil kinakabahan pa rin ako kaya ganoon na lamang ang pasasalamat ko nang matapos na kaming kumain at nag-aya ng umuwi ang prinsepe sa dorm.“I hope you enjoyed the night with us, iha,”the king stated when we reached the front
[46.1]Ang mga binitawang salita ni Mang Lucio ay nagpaulit-ulit sa utak ko na tila ay para itong sirang plaka. Napaisip naman ako dahil sa narinig mula sa matandang lalaki.Ito na naman… Puno na naman ng mga katanungan iyong isip ko. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating sa akin. At saka… Magpakatatag? Sinabi rin niyang marami pa ang pagsubok na darating sa amin ng prinsepe.Ano ang ibig niyang sabihin roon?Sumasakit na naman ang ulo ko dahil dito.Bakit ba ang daming tanong na bumabagabag sa akin?Pinilig ko ang ulo ko upang maalis iyon sa isipan ko.Wala naman sigurong ibig sabihin iyon.Coincidence lang siguro.Masyado ko naman kasing binibigyang kahulugan iyong mga bagay-bagay kaya nagiging paranoid na ako. Hays!Sabay kaming pumasok sa klase ng prinsepe at as
[46.2]I glance at the small spaces between the books and saw two familiar persons talking to each other in whispers.Got you!Akala nila ay maiisahan na nila ako, ah. Pwes, nagkakamali sila. Sa wakas ay nahuli ko rin silang dalawa.So, tama nga ang hinala kong magkakilala sila?Paano ba naman kasi ako hindi maghihinala, e sa tuwing nagkakasalubong sila ay parang may galit sila sa isa’t-isa. Minsan, kapag nagkakatinginan silang dalawa ay parang may ibig sabihin.“Anong balita sa pinsan ko?” dinig kong tanong ng babae.“Dinala ni Prince si Thalia kagabi sa mansyon. Nakilala niya na ang hari at reyna,” sagot naman ni Jason.Kahit na hindi ko sila nakikita ay batid kong dismayado si Jason nang sabihin niya iyon.“K-kung ganoon…” pabitin na sabi ni Ash. &ldq
[47.1]Last night was something that happened that never crossed my mind. I never thought that there were so many people to release the heavy pain in my chest, I’d released it with the embrace of the vampire prince. I didn’t know why but the prince’s arms around me as I cried felt a different peace across my system.Nakakahiya!But so far, I felt peace while Evan’s arms embraced me as I cried out until I have no more tears to flow out. It was like a heavy feeling lifted from my chest. I could still remember his words echoing in my head. And his kisses!Damn, his kisses were making me insane!I was here alone here in the study shade and I was thankful for that. Ayokong makita ng ibang tao na namumula ako sa tuwing naaalalang ilang beses na kaming naghalikan ng prinsepe. And then something crossed my mind. Bakit kami naghahalikan ng prinsepe?Were not
[47.2]Ngumisi ako. “Are you guys… together?”Hindi sila sumagot at halatang gulat pa rin.“That’s okay. Congrats!” I said while smiling. “But please, talk privately. Someone might heard you guys shouting at each other. Hindi magandang tignan,” sabi ko sa kanila at nahihiya namang napayuko si Myra.“Paki-kamusta niyo na lang ako kay Ash. Tell her to don’t worry about me, I’m doing well in the prince’s costudy,” I added and quickly left the both of them therena hindi pa rin nakakabawi sa bigla kong pagsulpot.They need to talk about things privately, hindi magandang tignan na nagsisigawan sila roon.Ano pa ba ang sekretong hindi ko pa nalalaman?Habang naglalakad ako ay mas lumawak lang iyong ngisi ko. Kailan pa naging sila? At… hindi naman siguro ako nananaginip, hindi ba? Hind