Hala! Galit na po si Elyana! Naku!
Third-person’s Point of ViewIbang Elyana ang lumabas mula sa VIP room White Castle Hotel and Resort. Iba ang ayos niya nang araw na ito at kitang-kita ang kaniyang pagkasopistikada. Malayo sa ayos niya sa tuwing susunduin siya ni Felix upang maging assistant niya. She was wearing a black tight dress na labas ang kaniyang magkabilang mga hita. She also wore makeup and and she curled her hair para magkaroon ng buhay ang bagsak niyang mahabang buhok. Nagsuot ng mamahaling sapatos at nagdala ng worth a half a million na maliit na pouch. Pagbaba niya sa ground floor ay ang front desk agad ang kaniyang tinungo. Ang dalawang staffs na naroon ay halos hindi siya nakilala sa kaniyang ayos.“How much ang bill ko last night?” tanong niya sa dalawang naroon.“Can I get your name, ma’am and room number where you checked in?” tanong sa kaniya ng isa na nasa harapan ng computer.“Bago ba siya rito,” tanong ni Elyana sa isa pang babae na naroon na biglang naglaki ang mga mata nang makilala ang boses
I left—hindi lang sa lugar kung saan naroon silang tatlo, I left Boracay after crying so hard sa loob ng VIP room ilang oras bago ako nagdesisyong mag-impake and while I was doing so, my parents called matapos makarating sa kanila ang nangyari at naging dahilan 'yon para lalo akong sumabog."Pati ba naman ikaw, mom? Why no one believes me? I don't have any plans to harm her and her baby? I wasn't even thinking to lay my finger on her skin, I just want to talk to her and ask her about something," pabalabag kong sagot matapos akong sermunan ng nanay ko.Alam kong maging siya ay nagulat din sa pagbulyaw kong iyon, imbes magalit lalo sa akin ay bumaba ang tono ng kaniyang boses at may lambing na sinabi ito sa akin, "but that was what they told me, anak. Ano bang nangyayari at nagkakaganyan ka? Akala ko okay ka lang d'yan gaya nang sabi mo nang huli tayong mag-usap. Kampante kami ng ama mo rito na iyon nga ang totoo pero bakit—?" Dinig na dinig ko kung paano nabasag ang boses ni mom na dah
Elyana's Point of ViewIt was already midnight nang makalapag ang eroplanong sinasakyan ko sa Manila. I tried to sleep on that hour flight, but I couldn't because of the sudden turbulence in midair. Nasa VIP seat naman ako, I could lay on my back, but I couldn't find a comfortable position to nap.Gulat na gulat ang mga guard sa mansion nang makita ako sa labas matapos kong mag-doorbell. Wala raw nagsabi sa kanila nauuwi na ako. Sinadya ko talagang hindi sabihin kahit na kanino. Sumakay lang ako ng taxi at mabuti mabait ang driver, ligtas akong nakarating sa amin. I paid him twice the price at I saw him smiled at me pero wala na halos akong lakas para ngitian din siya.Pagod na pagod ako sa biyahe at maging ang utak ko'y pagod din sa dami nang nangyari. Gusto ko lang mahiga nang maayos at makatulog nang walang ingay sa paligid. I need peace, but not to rest in peace— iba na 'yon.I still have things to do and my name to clear before that. Hindi man sila maniwala sa akin at least I'
Elyana's Point of View Maliwanag na labas. Sa kapipilit ko sa sarili kong matulog ulit ay sakit sa ulo lang ang nakuha ko. Ang bigat tuloy sa pakiramdam. Bukod pa rito, ramdam ko na ang nalalapit na pagdating ng buwanang-dalaw ko, masakit na ang tiyan pero naalala ko lang—hindi rin pala ako naghapunan kaya maaring gutom lang din, but I’m too lazy to go out. Ayaw kong mambulabog ng mga kasambahay na nagpapahinga pa nang ganoong oras kaya naman nanatili muna ako sa kama at dumapa na lang para maipit ang tiyan kong masakit. Bandang ala sais nang umaga nang may marinig akong tumatawag at kumakatok sa pinto ng silid ko at tila may mga nagtatalo sa kabilang bahagi ng saradong pinto. I’m curious sa pinagtatalunan nila, para silang mga bubuyog sa labas. Para akong zombie nang makita ko ang sarili ko sa malaking salamin. Gulo-gulo ang buhok, lukot ang suot na pink summer dress at nakababa na ang strap sa kaliwang balikat ko. Itinaas ko lang ang strap at hindi na nagsuklay. "Sigurado ba kayon
Elyana’s Point of View"Ayoko nga kasi, wala ako sa mood today sa ibang araw na lang. Paulit-ulit ka naman, Felicity!” Hindi ko na napigilan na bulyawan ang bisita kong pasaway dahil ayaw niya akong tantanan at paulit-ulit akong pinipilit na sumama sa kanila, e ayaw ko nga.Pumasok ako sa kwarto ko at iniwang bukas ang pinto, nahiga sa kama at tumagilid kung saan hindi ko nakikita ang sinumang papasok sa pintuan. Gusto ko na lang humiga talaga ngayon. Nakapag-agahan na ako, niyaya ko siyang sabayan ako pero kumain na raw siya sa kanila. Egg sandwich lang naman ‘yon pero nagamot na ang gutom ko kaya lang—sumasakit na ang puson ko dahil sa unang araw ng period ko ngayon. Ganito talaga ako lagi sa first day, sinasabayan pa ng dysmenorrhea ito pero hindi naman tumatagal nang buong araw. Kapag ganito na may nararamdaman ako, ayaw na ayaw kong ginugulo ako, alam na alam ni Fi—bakit ba bigla na pasok na naman 'yon sa usapan? Hindi na siya kasali rito, pero—totoo nga, alam na alam niya kung
Third-person's Point of ViewSa pagpasok ni Felicity sa loob ng maluwang na walk-in closet ni Elyana, naisip ng nakahigang babae sa kama na mukhang makapagpahinga na siya sa wakas dahil nakahanap na ang kababata niyang matchmaker ng ibang pagkakaabalahan, ngunit sa pagtitingin-tingin ni Felicity ng mga damit, sapatos at bags na naroon ay hindi niya nakontrol ang sarili na magkomento sa mga nakita roon. "Ano ba namang mga damit 'to, Elyana?""Seriously?" "Oh my gosh! No! Noo!" "Seryoso ba mga ito ang dala mong damit gamit England?""Yuck! So baduy! At ito—ano ba naman 'yan!"Ayan ang ilan sa mga narinig ni Elyana dahilan para magtalukbong na lamang siya ng blanket at nagtakip ng magkabilang tainga habang paikot-ikot ang mga mata sa loob. Kahit na mainit sa ilalim dahil sa panahon ay tiniis na niya kaysa makipagtalo pa sa bakla. Wala kasi talaga siyang lakas nang mga sandaling 'yon. Bukod sa tulong pa ang tulog, pagod sa biyahe, masama ang pakiramdam at stress sa mga araw na nagdaan.
Sa isang Italian restaurant kami nagkita ni Florentin. He came earlier dahil mas malapit sa office niya ang restaurant na siya mismo ang namili. May maaga raw kasi siyang meeting after lunch at isiningit niya lang ako sa schedule niya.Hindi na siya masama na maging kaibigan hindi ba? Sadyang hindi lang maganda iyong unang pagkikita namin. I saw his flashing his white teeth nasa labas pa lamang ako ng resto. Glass ang harapang parte ng kilalang kainan kaya naman kitang-kita ang tao sa loob. Agad siyang tumayo mula sa pagkakaupo upang ipaghila ako ng mauupuan nang palapit na ako sa table kung nasaan siya.Alam na alam talaga ng isang gaya niya ang mga the moves to impress a woman, but that won’t work when it comes to me. “You look stunning today,” puri ni Florentin sa akin nang makaupo na ako at nang pabalik na siya sa kaniyang kinauupuan kanina.“Kailan ba hindi?” I joked around and I heard him chuckle. I wore one of the baduy summer dresses, na tinawag ni Felicity. I picked the on
Elyana's Point of ViewI couldn't believe what the doctor told me kaya halos tulala ako ng lumabas sa kaniyang klinika. Nanatili muna akong nakaupo sa loob ng sasakyan nang ilang minuto bago ako nagpasayang umalis nang tuluyan. Tama nga ako ng pasya, kailangan ko ng tulong na espesyalista para lubos na maintindihan ang sarili ko. Hindi ko na rin kasi alam kung bakit paiba-iba ang mga nasa isipan at desisyon ko at tila wala na akong matinong tinatahak na daan.Sala sa init, sala sa lamig just like what Filipinos mostly call it and I honestly feel lost in my thoughts.The doctor told me I have PTSD or Post Traumatic Stress Disorder na common para sa mga taong nakaranasan ng cheating gaya ko at nakita ko pa mismo nang harap-harapan ang panloloko niya. Aniya pa, it's mixed with chronic anxiety, depression, kasama na ang madalas na pag-iisip ng kung ano-ano na siyang nag-ti-trigger ng anxiousness and depression ko. It's normal for people like me she said to mistrust other people at iyong p