Abangan po ending! With special chapter po akong isusunod. Baka isa o dalawa po. Maraming salamat po sa pagbabasa! Happy ako na nagpalaya ni si Finn. Walang suntukan na naganap, Haha!
Elyana’s Point of ViewNagpabalik-balik kami ni bakla sa pagbisita kay Helen sa loob isang linggong pamamalagi namin sa England. There was discomfort between me and Finn that Felipe kept noticing and he even told me that I should better talk to him. It sounded like I was the one who did something wrong in the past para ako pa ang mag-initiate ng conversation. Isa pa, hindi naman siya ang ipinunta ko roon, pero iyong baklang ‘yon made me realized na tama lang na makapag-usap kami dahil at that moment, Finn needed something na kahit papaano mapagpapagaan ng sitwasyon niya. Sa mismong araw kung kailan kami uuwi. Helen requested na roon kami mananghalian bago kami lumipad pabalik sa Pilipinas. Pinaunlakan na namin para sa ikaliligaya niya. Pagkatapos namin managhalian, doon na isip ni bakla na gumawa ng paraan na makapagsarilinan kami ni Finn. “We’ll be flying tonight and you still haven't seen the whole place, Elyana,” pag-uudyok ni bakla and when Helen heard it, agad siyang nagkoment
Felicity's Point of View "Parang gusto ko na lang magpakabakla ulit. Nakakapagod palang maging lalaki at manligaw lalo na kung alam niyang he’s doing it with great reasons." Pabagsak akong naupo sa swivel chair ko sa office dahil sa labis na pagkadismaya. Galing kasi ako nag-lunch sa mansion. Inuwi ko na rin ang nakita kong magandang dress na nabili ko para kay Elyana. May client kasi na sa Mall nakipagkita. Napadaan ako sa isang boutique at nakita ang floral dress na suot na mannequin na kasing katawan ng bruha kanina. Una kong naisip na bagay sa kaniya kaya ko binili pero nang ibinigay ko na sa kaniya, hindi man lang tinignan kung anong laman ng paper bag at wala akong narinig na pasalamat. Inabot niya sa isa sa mga kasambahay at ipinadala sa kwarto. I somehow understand na may kausap siya sa cellphone that time pero nakakatampo lang kasi dahil hindi iyon ang unang beses na nangyari. Hindi na lang ako nagreklamo o nagsalita ng kahit na ano. Iwanan ko na lang siya na may kausap s
Sabado nang umaga, maagang nagising si Felipe matapos ang isang matamis na gabi na pinagsaluhan nilang muli ni Elyana. Unti-unti na niyang nagagamit ang mga turo ng pilyong si Florentin. Napakaraming alam ng dating playboy na kanilang kaibigan.Hindi na niya ginising si Elyana at hindi niya rin sinabi rito ang kaniyang plano para sa araw na iyon. Alas nuebe na nang magising si Elyana. Nagising sa nakasisilaw na liwanag mula sa bintana.Una niyang hinanap sa kaniyang pagmulat ay si Felipe ngunit wala na ito sa kaniyang tabi. Bumangon na siya sa pag-aakala na baka nauna na sa baba, ngunit matapos niyang makapaligo at makapagbihis ay wala siya nakitang Felipe sa paligid. Wala rin sa nursery nang silipin niya ang kaniyang anak na gising na at pinaliliguan ng kaniyang yaya at ni Daldalita.Tumuloy na siya sa kusina kung nasaan ang ibang mga kasambahay upang tanungin sila dahil walang alam ang dalawa na nag-aasikaso sa bata.“Wala bang nasabi sa inyo si Felipe kung saan siya pupunta?” tanong
“Why here?" nagtatakang tanong ni Elyana kay Florentin habang binabasa ang malakingkaratula ng Camilla's Flower Garden kung saan siya dinala nito. "Are you sure na narito si Felipe?" Kaniyang dugtong pang tanong habang tinatanaw mula sa bintana ng sasakyan ang labas private garden na naroon. Mababakas sa tono ng kaniyang boses ang panggigigil nang mga sandaling 'yon. Mula pa nang nagdaang araw ay kung ano-anong mga bagay na ang pumapasok sa isip niya na maaring dahilan kung bakit hindi umuwi si Felipe at kung saan maaring nagpunta. Nagtatagis ang panga niya sa daan pa lamang sila at ini-imagine na kung ano ang gagawin sakaliman na makaharap na niya ang matchmaker."Wait lang, bawal yata mag-park dito. Mauna ka ng pumasok, susunod na lang ako," wika niFlorentin imbes na sagutin ang mga tanong ng naggagalaiting si Elyana.Wala naman itong nagawa kundi ang bumaba na at mauna sa pagpasok, ngunit dahil hindi niya alam kung saan eksaktong makikita ang kanilang hinahanap, nanatili siya il
"Where are you going today? How about let's have a breakfast together first before you leave?" tanong ko't alok dahil lagi na lamang akong mag-isa na kumakain sa hapag dahil madalas siyang wala sa bahay. "I'm in a hurry right now. I'm going on a business trip. Let's eat outside once I came back," sagot niya sa akin na hindi man lang ako binalingan at ipinagpatuloy niya lang ang paglalagay ng kaniyang neck tie. "But you just came—" pagproprotesta ko sana pero hindi ko na itinuloy. Alam ko na kasi kung saan posibleng mauuwi iyon sa pagtatalo. "O-Okay," matamlay kong sagot kahit deep inside ay pinipiga ang puso ko dahil once again I was rejected by my husband who doesn't have time for me anymore. Lumabas na siya ng kwarto na hindi man lang humalik gaya nang dati. Napansin kong iniwan niya ang iba niyang gamit na karaniwan niyang dinala kapag may lakad siyang business related. Hindi ko tuloy mapigilang maghinala. Sinilip ko na lamang ang sasakyan niya mula sa bintana ng aming silid at
Mas lalong sumidhi ang pagnanais kong pasundan ang asawa ko nang magbigay ng update ang private investigador. Gusto kong alamin kung saan sila pupunta pagkatapos nilang naglampungan sa parking area, nang sa ganoon ay ako mismo ang bubulaga sa kanilang dalawa dahil nais kong ako mismo ang makakikita ng mga gulat at takot sa kanilang parehong mukha. Maraming mawawala kay Finn. Hindi ko basta-basta na lamang palalagpasin ito. "Don't lose sight of them. Follow them wherever they go," nanggagalaiti kong utos sa imbestigador.I will pay him threefolds basta sundan lang niya ang asawa ko at ang babaeng 'yon. Walang halaga ang pera kung ganito rin naman ako lokohin ng asawa ko. Matapos kong ibigay ang utos, lumabas na 'ko ng kwarto at sa pagbaba ng magarang hagdan ay mabilis akong sinalubong ng isang maid upang sabihin na handa na ang almusal."I'm not going to eat, thank you," wika ko na lamang sa kaniya na hindi maitago ang aking pagkairita nang umagang iyon dahilan para mapaatras siya.
I felt I was in a safe haven after I fell asleep on my mom's lap. Nasa gitna ako ng malaking kama sa VIP room ng isang five star hotel where I checked in matapos kong umalis sa bahay ng asawa kong walanghiya.My parents on both sides of the bed when I fell asleep, but Dad wasn't there when I woke up and I was hugging a pillow and Mom just came out from the bathroom. Umalis daw si Dad sabi niya at hindi alam ni Mom kung saan nagpunta. May breakfast na nang magising ako at kahit walang ganang kumain ay napakain ako dahil mayroong dragon na nagbabantay at handang suminghal sa akin kapag hindi ko siya sinunod.Mabuti sana kung nandito si Dad, hahayaan niya lang ako at kakampihan, but my Mom is like a monster when she's mad kaya iniiwasan kong magalit siya. She's not my mortal enemy, hindi ko rin best friend. Nanay ko pa rin kaya mahal ko at sadyang ganoon lang talaga si Mom mag-show ng care and love niya. Unlike my Dad na showy and sweet sa lahat ng oras.Habang kumain kami ay panay ang k
"She's fine, there's nothing to worry about her. Just give her time to rest and she will feel better in no time." Ito ang mga huling narinig kong sinabi ng doktor sa mga nag-aalalang mga magulang ko habang nakahiga ako sa kama sa loob ng isang pribadong silid sa pinakamalapit na ospital mula sa restaurant kung saan doon sana kami maghahapunan.Binasa niya ang mga resulta ng ilang ginawang test sa akin at wala naman siyang nakitang bagay na dapat naming ikabahala. Bukod sa medyo dehydrated lang ako at bumaba ang dugo. Just eat healthy lang daw at tamang pahinga. Sabi ni Mom sumunod si Finn pero pinaalis ni Dad sa galit niya rito. Agad naman daw sumunod at hindi na nag-eskandalo.Mukhang natakot masapak ulit ng tatay ko. Tama lang din 'yon dahil ayaw kong makita ang nakasusuya niyang pagmumukha. Iniwan na kami ng doktor. I decided sa hotel na lang magpahinga and while Dad settling everything, sa lobby na lang namin naghintayin ni Mommy sa kaniya.Maayos naman na ang pakiramdam ko. Hind