Chapter 15

Jane

Malakas ko na kinatok ang pintuan ng kanyang kwarto. Wala akong pakialam kung natutulog ba ito o kung anong milagro pa ang kanyang ginagawa.

Basta naiinis ako at kasama na siya doon. Dapat talaga ay may matino itong dahilan at iyong katanggap tanggap para di ako pag buksan nito ng pinto.

"Del Carmen lumabas ka dyan." Sigaw kong katok dito. Mga ilang minuto pa at wala pa ring nag bubukas kaya pa balibag na binuksan ko na ang pinto nito.

Sumalubong sa akin ay ang kanyang maaliwalas at malinis na kwarto. Pero kahit anino ni Del Carmen ay di ko makita.

Tinignan ko na rin pati na ang cr at baka naliligo lang ito. Pero wala talaga. Asan na naman ba nakasuot ang babaeng iyon.

Huwag nyang sabihin na magkasama ulit sila ni Michelle. At tinuloy pa rin nila ang paglabas ng mga ito. Sa isiping iyon ay lalong uminit ang aking ulo.

Bwisit ka talaga Del Carmen, di ka marunong makinig sa mga sinasabi sa iyo ha. Patay ka talaga sa akin. Dapat may maganda kang dahilan dahil kung hindi makikita