Chapter 13

As much as I want to rest, hindi kaya ng konsensiya ko na iwan dito sa infirmary ng Hotel ang ina ni Leon dahil ako ang nag-asikaso rito. Ang sabi kasi ni Leon ay parating na ang private doctor ng kaniyang ina kaya mas mabuti raw na naroon ako. Nakaupo ako ngayon sa sofa at napipikit-pikit na. The whole day is tiring enough at gusto ko nang magpahinga. Nasa tabi ko si Leon at panay ang tingin niya sa akin tuwing hihikab ako. Si Hendrix naman ay nakaupo sa monoblock chair at nakahawak sa kamay ng Mama niya.

Kanina pa siya sa ganoong posisyon, ilang beses na ring sinabihan ni Leon ang kapatid na puwede na itong umuwi pero talagang makulit ito. Umusod ako para makasandal sa backrest ng sofa nang biglang tumabi sa akin si Leon. Napatingin ako sa kaniya nang marahan niyang tapikin ang kaniyang balikat. May kung anong enerhiya ang nagyayaya sa akin na ihiga ang ulo sa balikat niya. Ang kaso ay nagdadalawang isip ako baka kasi isipin niya sinasamantala ko ang pagkakata