Tumango siya, “Oo, para madali kong mahanap kung nasaan ka pero hindi iyon mahalaga. Marami akong tanong sa isip pero sa ngayon, umuwi muna tayo bago ka magkasakit."
Hindi niya maiwasang tingnan ang hitsura nito. He looked handsome, kahit basang-basa at madumi siya maliban sa maskara niya.“Pero Raziel, ang damit mo…. Akala ko ba ayaw mong marumi?" Tinuro niya.Umiling lang siya and with one swift motion, nasa braso niya ito. Binuhat niya ang kanyang bridal style at nagsimulang maglakad.Tumingin siya sa mga mata ni Lady Vienna, "Talaga, ang lakas ng loob mong mag-isip tungkol sa iba noong nilunod mo lang ang sarili mo at malapit nang mamatay, Vienna."Napangiti na lang siya dahil doon. Biglang pumasok sa isip niya ang mage na lumitaw sa panaginip niya. "Raziel...May kilala ka bang mage na natitira sa imperyo?""Hindi. Nawala sila isang daang taon na ang nakalilipas. Bakit mo natanong, Vienna?" Sagot niya, na curious ang mga mata niya"Please my lady, gumising ka na." Sigaw ni Roxy, nakaupo sa tabi ng kama ng kanyang ginang. Mula nang ma-coma siya, kinakain na siya ng guilt. Nagmamakaawa siya at nagdasal na magising si Lady Vienna."Aking babae! Kung magigising ka ngayon, ipinapangako kong tatapusin ko ang relasyon namin ni Huxley!" Sigaw niya, ngayon ay humihikbi. Niyakap niya ang katawan ni Lady Vienna.Makalipas ang ilang minuto, bumukas ang mga mata ni Lady Vienna at sinalubong siya ng makitang umiiyak ang dalaga sa kanya. Napayuko siya sa disgusto at naupo ng tuwid. Ew, ang uhog mo, Roxy.”Sa sandaling iyon, nanlaki ang mga mata ni Roxy, at tumingin sa kanyang ginang na parang multo. "Aking babae! Gising ka na!" Pagkatapos ay lumabas siya at sinabi sa iba pang mga kasambahay na alertuhan ang duke at bumalik sa kanyang ginang.“Siyempre ako. Bakit parang namatayan ka lang?" Pinagmasdan siya ni Lady Vienna at pinaikot ang kanyang mga mata.Kung maaari ay mas lalong lumakas
"Halika na Huxley, maglalakad lang ako sa labas." Sabi ni Lady Vienna kay Huxley, na dumating para suriin ang mga bagay. Mas partikular, upang suriin kung sinubukan niyang tumakas muli. After that incident with the Duke, he kept on visiting her room pero higit sa lahat, naging very strict siya for the next few days.Kanina pa niya inuutusan ang mga kasambahay na huwag siyang palabasin sa paglalakad.At pinapatay siya nito.Ako, ang Lady Vienna na may malakas na stamina at adventurous na babae na mahilig sa labas ay hindi dapat itago dito na naka-lock na walang magawa. Naisip niya sa sarili, iniikot ang mga mata at naiirita sa bawat segundong lumilipas.Yumuko si Huxley, "Humihingi ako ng paumanhin, ngunit ang duke ay mahigpit na nag-utos sa amin, ang iyong grasya." Sinabi niya. "Kung gusto mong lumabas, dapat mong kumbinsihin ang duke na payagan ka." Iminungkahi niya, malinaw na may plano sa kanyang isipan.Tumingin sa kanya si Lady Vienna at nagtanong, "Paa
Parang maiihi si Fedel sa kanyang pantalon, lumalabas ang pawis sa kanyang noo at para siyang napahawak sa baril. Isang ngiti ang binigay ni Lady Vienna sa kanya para himukin siya at napabuntong-hininga na lang si Fedel.ayos lang. Sumunod ka sa akin, aking ginang. Alam ko ang mabilis na paraan sa labas." Sinabi niya. Sa sandaling iyon, isinukbit ni Lady Vienna ang kanyang espada sa loob ng kanyang damit at sinabihan siyang umalis sa daan at tumalon siya mula sa mga bintana.Nanlaki ang mga mata ni Fedel dahil doon pero tiniyak niya sa sarili niya na Lady Vienna ang pinag-uusapan natin. Hindi lang siya isang tipikal na mahinang babae na kilala niya.Si Lady Vienna pagkatapos ay tumayo ng maayos, hinubad ang kanyang damit, at sinabing, "Pangunahan mo kung gayon."Tumango si Fedel at dinala siya sa lihim na rutang alam niya.On their way, Lady Vienna commented, “Nakalimutan kong sabihin sa iyo, Fedel. Isa kang masamang kidnapper. Dapat magsanay ka pa."
Nakaupo silang tatlo sa study ng Duke at hinahain ng tsaa."Kumain ka ng tsaa, kapatid." Sabi ni Lady Vienna, pinuputol ang tensyon sa pagitan ng kanyang kapatid na lalaki at asawa na nakatingin sa isa't isa na may maalab na mga tingin...halos parang kakainin nila ang isa't isa ng buhay.Tumingin sa kanya ang kanyang kapatid na si Auden Xaviera, "Hindi, pumunta ako rito para sabihin ito sa iyo nang mabilis."Tumango siya, "So, anong emergency ito, kuya?"Napabuntong-hininga siya sa kaloob-looban, ikinawit niya ang kanyang dila. "Pare...na-stroke nang malaman niyang kinidnap ka, Vienna."Agad namang napatayo si Lady Vienna, “Kumusta na siya? Dapat ay nakarating ka dito ng mas maaga! Kailangan ko siyang makita-"Hinawakan ni Duke Raziel ang kamay niya at iyon ang nagpatahimik sa kanya. Umupo siya pabalik, nakinig pa siya.“Stable na siya sa ngayon. Nagpadala ako ng messenger para ihatid ang balita na sa wakas ay nagising ka na ngayong ako
Inihagis ni Lady Vienna ang mga punyal gamit ang kanyang mga mata sa kanyang kapatid, "Sabihin mo sa akin, kuya, bakit ka naging malupit sa kanya? Hindi ba kayo magkaibigan?”Bumuntong-hininga ang kanyang kapatid at sa wakas ay umamin, "Naiinis lang ako na wala ako para tulungan ka."Ngumuso siya rito, “I’m fine, kuya. Nangyayari ang mga ganyan. Ilang beses pa nga akong kinidnap noon diba? Malakas ako."Tumango siya, “Oo, alam ko, iniisip ko...paano kung hindi ka nagising? Nag-aalala lang ako. Intindihin mo naman ako, Vienna.""Ngunit hindi pa rin iyon nagpapaliwanag kung bakit galit na galit ka sa duke. Ako ang nagpakasal sa kanya pero bakit masyado kang apektado dito?” Sabi niya sabay cross arms sa harap niya.Natahimik lang ang kapatid niya at umandar ang karwahe. Matapos ang limang oras na pagsakay mula sa lupain ng Xynnar hanggang sa lupain ng Creneia, na siyang teritoryo ng duchy ng Xaviera, pinandilatan ni Lady Vienna ang
"Oh, bakit hindi mo ipinaglaban para hindi ako umalis noong araw na iyon?" Tanong ni Lady Vienna, nagkunwaring seryoso ang mukha at pilit na tinatago ang ngiti sa labi."Humihingi ako ng pasensya. Hindi ko alam ang gagawin. Ikaw lang ang meron ako. At iniwan mo rin ako." Sinabi niya. “Ngunit maaari kang sumama sa akin at tumakas.Nakatanggap lang ako ng tip mula sa source ko na nakita nila iyong knight.”Tumingin siya sa kanya na may nalilitong reaksyon, "Ano ang gusto mong sabihin, Raziel?"Nagpakawala siya ng malalim na hininga at tinusok ang kanyang berdeng mga mata gamit ang kanyang pulang orbs, "Sinasabi ko na gusto kitang kidnapin sa pagkukunwari ng paghahanap sa iyong knight."Napakurap siya doon, at tumawa, "Naku, hindi ka talaga Duke Raziel para sa wala."Nagpatuloy si Duke Raziel, “Magdesisyon ka at bilisan mo, Vienna. Wala kaming masyadong oras. Pamilya mo o ako? Kapag nakaalis ka dito, ipagkanulo mo ang utos ng pamilya mo."
Ang Erstonia, Sharnwick at Venzor ay mga maliliit na bayan na mabilis na nadaanan nina Duke Raziel at Lady Vienna salamat sa karwahe na kanilang nirentahan. Buti na lang at hindi na siya sinundan at hinanap ng family knights niya para makapagpahinga siya sa pag-iisip.True to his words, Duke Raziel wasn't kidding when he said that they will arrive in Walden in a week.Kabaligtaran ng madilim at nakakatakot na mood mula sa mga nakaraang bayan, si Walden ay nasa isang maligaya na kalagayan. Habang binalot ng madilim na kalangitan ang mga tao, ang mga ilaw mula sa mana powered ay nag-alok na magpapaliwanag sa buong bayan. Umalingawngaw ang masasayang kagalakan sa abalang kalye at ang mga taong gumagala na nagtitipon sa mga food stall. Puno ito ng mga turista at masaya lang ang buong vibe."Tingnan mo ang mga ilaw, nanay! Sa wakas ay sinindihan na nila ito!” Masayang bulalas ng isang maliit na bata habang nakaturo sa Ngunit hindi ito ang highlight ng gabi. Ito ay an
Napa-facepalm si Lady Vienna, ramdam niya ang galit ni Duke Raziel na natatakot siya sa kinabukasan ng mga mersenaryo."Alam mo, kaya ko silang ilabas lahat." Inalok niya. Sa ganitong paraan, masasaktan lamang sila. Kung hahayaan niyang alagaan sila ng duke, hindi mabubuhay ang mga mersenaryong iyon upang makita ang araw.Bumaba siya mula sa kabayo ni Tiberius at iniunat ang kanyang leeg bago nagkaroon ng pagkakataon si Duke Raziel na tumanggi. Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang espada at hinugot iyon mula sa kanyang sinturon.Ah, it almost felt like forever since she felt this excitement rushing inside her.Pinagtawanan siya ng mga mersenaryong nasa harapan. “Babae inaaway tayo? C’mon, manok ka ba na talagang hinahayaan mong labanan at bantayan ka ng isang babae?”Hindi pinansin ni Duke Raziel ang mapanuksong boses nila at humarap sa kanya, "Sigurado ka bang kaya mo silang lahat?"Tumango si Lady Vienna, “I’m sure, your g