Share
40 Mercenaries
Napa-facepalm si Lady Vienna, ramdam niya ang galit ni Duke Raziel na natatakot siya sa kinabukasan ng mga mersenaryo.
"Alam mo, kaya ko silang ilabas lahat." Inalok niya. Sa ganitong paraan, masasaktan lamang sila. Kung hahayaan niyang alagaan sila ng duke, hindi mabubuhay ang mga mersenaryong iyon upang makita ang araw.Bumaba siya mula sa kabayo ni Tiberius at iniunat ang kanyang leeg bago nagkaroon ng pagkakataon si Duke Raziel na tumanggi. Pagkatapos, kinuha niya ang kanyang espada at hinugot iyon mula sa kanyang sinturon.Ah, it almost felt like forever since she felt this excitement rushing inside her.Pinagtawanan siya ng mga mersenaryong nasa harapan. “Babae inaaway tayo? C’mon, manok ka ba na talagang hinahayaan mong labanan at bantayan ka ng isang babae?”Hindi pinansin ni Duke Raziel ang mapanuksong boses nila at humarap sa kanya, "Sigurado ka bang kaya mo silang lahat?"Tumango si Lady Vienna, “I’m sure, your gRelated chapters
My Dearest Villain 41 Sugat
Nagising si Lady Vienna na magaan ang ulo. Parang panaginip ang lahat. Napatitig siya sa blankong dingding kung saan nakatayo si Titus. Tiyak na totoo iyon dahil walang paraan na panaginip lang iyon.Titus...Isang katok sa pinto ang nagpatigil sa kanyang pag-iisip na sinundan ng malalim na boses ng duke. “Vienna, handa ka na ba? Naniniwala akong kailangan na nating umalis ngayon."Biglang nanlaki ang mga mata ni Lady Vienna, agad na tumayo at inayos ang kanyang anyo bago makilala ang duke.Nakarating sila sa kuwadra kung saan nagpapahinga ang kabayo ni Duke Raziel para sa gabi at hindi pinalampas ni Lady Vienna ang sulat na nasa kamay ng kanyang asawa. "Kanino galing ang mga iyon?" Tanong niya sa kanya.“Si Huxley ang nagpadala sa kanila. Kailangan na nating magmadaling umuwi." Iyon lang ang naisagot niya."Bakit?"Natahimik lang siya at hindi sumagot.Sumakay kay Tiberius ang kabayo at si Duke Raziel na nakaupo sa likuran niya, l
My Dearest Villain 42 Yakap
Nagising si Lady Vienna sa hatinggabi sa tunog ng pagbukas ng kanyang pinto. Hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya sa paghihintay sa duke. Pagbukas ng pinto niya, nandoon si Huxley at isang pamilyar na lalaki mula sa Rogue guild. Sa pagitan nila, inalalayan nila si Duke Raziel na hinimatay na may dugo sa buong katawan.Napabuntong-hininga si Lady Vienna at natigilan muna bago gumaling, "Anong nangyari sa kanya?" Tanong niya.“Inatake namin ang isa sa mga kalaban nang bigla na lang siyang dumugo. Hiniling niya na makita ka." Sagot ni Huxley habang inuupuan siya sa sofa ng kwarto niya. Tumango si Lady Vienna doon, mahinahon na hinukay ang impormasyon at sinusubukang huwag mag-panic. "Maaari ka nang umalis. Ako na ang bahala sa kanya.”Nag-aalangan na ibinuka ni Huxley ang kanyang bibig para magsalita pa ngunit tumango lang ito at iniwan silang dalawa.Hinaplos ni Lady Vienna ang mukha ni Duke Raziel at tinawag ang kasambahay na si Roxy na kumuh
My Dearest Villain 43 Princess
Naramdaman ni Lady Vienna ang malamig na kama sa tabi niya. Agad niyang iminulat ang kanyang mga mata at nakita niyang wala itong laman. Wala na si Duke Raziel."Roxy, nasaan si Duke?" Tanong niya sa maid niya."Pumunta siya sa guild," sagot ni Roxy.She cursed under her breath, nakaramdam ng disappointment at galit kay Raziel. Nagbahagi lang sila ng isang espesyal na sandali. Well, wala naman talagang nangyari kagabi, magkatabi lang silang natulog, na dapat normal lang sa mag-asawa...Ngunit pakiramdam nito ay hindi ito espesyal para sa duke. To think na nasugatan lang siya kagabi...Lumipas ang isang buong araw pero wala pa rin si Duke Raziel.Pinananatiling abala ni Lady Vienna ang kanyang sarili sa labas ng mga hardin, nagsasanay ng kanyang mga kasanayan sa espada kasama sina Roxy at Huxley."Ma'am, pwede po bang magpahinga muna tayo? Mamamatay ako dito!" Bulalas ni Huxley. Lumapit si Roxy para punasan ang pawis niya at binigyan siya ng tubig.Sarcastic n
My Dearest Villain 44 Salamangkero
Pumunta si Lady Vienna sa royal palace kinabukasan habang inanyayahan siya ni Prinsesa Avelina para sa isang afternoon tea. Binuksan ni Lady Vienna ang kanyang pamaypay at ngumiti sa maselang prinsesa, "Hindi ka nagpapadala sa akin ng mga liham kaya nag-alala ako kamahalan."Masayang tumawa si Prinsesa Avelina, “Oh, I’m doing fine. Maganda ang ginagawa namin ni Prince Mathias para sa aming kasal."Tumango si Lady Vienna, “That’s great. Masaya ako para sa iyo Prinsesa Avelina. Ikaw ang magiging pinakamagandang nobya sa kaharian." Matapat niyang sabi.Alin ang totoo, mahal na mahal ni Lady Vienna kung gaano kaganda si Prinsesa Avelina. Noong una, inamin niyang medyo awkward siya at gusto siyang itulak palayo dahil siya ang bida sa kuwentong ito pero napagtanto niyang hindi siya ang kalaban niya. Tadhana ang kalaban niya.I mean, hindi naman kasalanan ni Prinsesa Avelina ang pagiging maganda diba? She's destined to be like that. Dahil wala si
My Dearest Villain 45 I'll be okay
The princess then chuckled, “I don’t want to tell you the reason. Pero buti na lang matalino ka, Lady Vienna. Sa totoo lang ayoko gawin...pero nanonood ang mga kasambahay," she said.Naisip ni Lady Vienna ang isang dahilan para dito at buong tapang na nagtanong, "Ito ba ang koronang prinsipe?"Tumango ang prinsesa, “Kung hindi ka mamamatay ngayon, aasahan kong pahihirapan ako mamaya, ngunit wala akong pinagsisisihan. Tumakbo ka, Lady Vienna. Malapit na siyang dumating para sa iyo."Tumingin siya sa prinsesa nang may awa, “Pero paano ka? Tutulungan kitang umalis-"Umiling ang prinsesa at ngumiti, "I'll be okay."Nagmura si Lady Vienna sa ilalim ng kanyang hininga, na gustong tulungan siya, "Padalhan mo lang ako ng sulat, Prinsesa. Isang sulat at pupunta ako dito para iligtas ka. Markahan ang aking mga salita."“Ikaw ay isang mahusay na kaibigan, Lady Vienna. Pero aayusin ko mag-isa. Ayokong umutang kahit kanino. Ngayon tumak
My Dearest Villain 46 Huli na ang Lahat
Huminga ng malalim si Huxley sa galit, pinandilatan ang prinsipe. Ngumisi si Lady Vienna sa prinsipe, hindi umaatras.Dalawa ang pwedeng maglaro, si Prince Mathias."Nabalitaan kong dinukot ka noong nakaraan, Vienna." Tanong niya.Talaga, gusto niya akong mapatay ng ganoon kalaki? Napangisi si Lady Vienna."Duchess Donovan." Sabi niya."Ano?" Tanong ng crown prince."Tawagin mo akong Duchess Donovan. Tinawag ako ng asawa ko na Vienna kaya bilang paggalang, inaasahan kong tatawagin mo akong pormal, Prinsipe Mathias."Ang mga mata ni Prinsipe Mathias ay kuminang sa interes doon, "Ang sweet mo talaga sa iyong asawa."Tumango siya, “Oo. At tungkol sa kidnapping incident ko, oo totoo. Ngunit huli ka sa balita, Prinsipe Mathias."“Naku, humihingi ako ng tawad. Gusto ko lang hilingin sa iyo ang mabilis na paggaling, hulaan mong huli na."Ngumuso siya, “Alam mo ang sweet talaga ng fiancé mo. Ang sarap kong kausapin siya kanina." Sinabi niya, "Isipin mo ang gula
My Dearest Villain 47 Tulong
"Tulong." Natanggap ni Lady Vienna ang sulat pagkaraan ng ilang araw. Walang selyo o pangalan ang sulat, ngunit sigurado siyang galing ito sa prinsesa.Binilisan niya ang kanyang lakad at mabilis na inihanda ang sarili. "Roxy, pupunta ako sa palasyo." Sabi niya sa personal maid niya at umiling si Roxy."Pero sabi ni Huxley-"“Nasa panganib ang prinsesa. Kailangan ko siyang iligtas." Matigas niyang sabi at hinawakan ang kanyang espada. Tumalon siya sa bintana niya at nagpaalam sa kasambahay. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanyang damit at sinubukang tumakbo nang may humarang na pares ng espada sa kanyang dinaraanan.Napabuntong-hininga siya at tumingala nang makita ang dalawang matangkad na lalaki na nakaharap sa kanya. Sa maskara at marka sa kanilang mga mukha, malinaw na isa sila sa Rogue guild men.“Patawarin mo ako pero saan ka pupunta, Duchess? Sinabi ni Huxley na bantayan ka." Tanong ng lalaking may kahel na buhok."May lakad ako." Sa
My Dearest Villain 48 Felony
She scoffed, “Oo, ginawa mo. Pero ano? Kung talagang pinagtaksilan mo ako, patay na sana ako." Sagot niya. "Akala ko isa kang asong babae sa pagnanakaw sa aking koronang prinsipe noong nakaraan at kinasusuklaman kita dahil sa pagiging maganda at walang ginagawa ngunit ngayong nakikita kitang mahina, mas napopoot ako sa iyo dahil hindi mo ipinaglaban ang iyong sarili." Inamin niya.At napaboran ka ng aklat na may masayang pagtatapos...gusto niyang sabihin iyon ngunit naisip niyang hindi na niya kailangan.Tahimik lang si Prinsesa Avelina at malumanay na ngumiti sa kanya, “I could never compare to you, Lady Vienna. Kaya naman ikaw ang laging usapan. Palagi mo akong hinihigitan."Tumango si Lady Vienna, "Oo, hinding-hindi mo ako maikukumpara, lagi akong kamangha-mangha." Sabi niya at bumuntong-hininga, "Kung ipinanganak lang sana tayo sa ibang mundo, naging matalik tayong magkaibigan."She then cleared her throat, feeling awkward with the silence with th
Latest chapter
