Share
46 Huli na ang Lahat
Huminga ng malalim si Huxley sa galit, pinandilatan ang prinsipe. Ngumisi si Lady Vienna sa prinsipe, hindi umaatras.
Dalawa ang pwedeng maglaro, si Prince Mathias."Nabalitaan kong dinukot ka noong nakaraan, Vienna." Tanong niya.Talaga, gusto niya akong mapatay ng ganoon kalaki? Napangisi si Lady Vienna."Duchess Donovan." Sabi niya."Ano?" Tanong ng crown prince."Tawagin mo akong Duchess Donovan. Tinawag ako ng asawa ko na Vienna kaya bilang paggalang, inaasahan kong tatawagin mo akong pormal, Prinsipe Mathias."Ang mga mata ni Prinsipe Mathias ay kuminang sa interes doon, "Ang sweet mo talaga sa iyong asawa."Tumango siya, “Oo. At tungkol sa kidnapping incident ko, oo totoo. Ngunit huli ka sa balita, Prinsipe Mathias."“Naku, humihingi ako ng tawad. Gusto ko lang hilingin sa iyo ang mabilis na paggaling, hulaan mong huli na."Ngumuso siya, “Alam mo ang sweet talaga ng fiancé mo. Ang sarap kong kausapin siya kanina." Sinabi niya, "Isipin mo ang gulaRelated chapters
My Dearest Villain 47 Tulong
"Tulong." Natanggap ni Lady Vienna ang sulat pagkaraan ng ilang araw. Walang selyo o pangalan ang sulat, ngunit sigurado siyang galing ito sa prinsesa.Binilisan niya ang kanyang lakad at mabilis na inihanda ang sarili. "Roxy, pupunta ako sa palasyo." Sabi niya sa personal maid niya at umiling si Roxy."Pero sabi ni Huxley-"“Nasa panganib ang prinsesa. Kailangan ko siyang iligtas." Matigas niyang sabi at hinawakan ang kanyang espada. Tumalon siya sa bintana niya at nagpaalam sa kasambahay. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanyang damit at sinubukang tumakbo nang may humarang na pares ng espada sa kanyang dinaraanan.Napabuntong-hininga siya at tumingala nang makita ang dalawang matangkad na lalaki na nakaharap sa kanya. Sa maskara at marka sa kanilang mga mukha, malinaw na isa sila sa Rogue guild men.“Patawarin mo ako pero saan ka pupunta, Duchess? Sinabi ni Huxley na bantayan ka." Tanong ng lalaking may kahel na buhok."May lakad ako." Sa
My Dearest Villain 48 Felony
She scoffed, “Oo, ginawa mo. Pero ano? Kung talagang pinagtaksilan mo ako, patay na sana ako." Sagot niya. "Akala ko isa kang asong babae sa pagnanakaw sa aking koronang prinsipe noong nakaraan at kinasusuklaman kita dahil sa pagiging maganda at walang ginagawa ngunit ngayong nakikita kitang mahina, mas napopoot ako sa iyo dahil hindi mo ipinaglaban ang iyong sarili." Inamin niya.At napaboran ka ng aklat na may masayang pagtatapos...gusto niyang sabihin iyon ngunit naisip niyang hindi na niya kailangan.Tahimik lang si Prinsesa Avelina at malumanay na ngumiti sa kanya, “I could never compare to you, Lady Vienna. Kaya naman ikaw ang laging usapan. Palagi mo akong hinihigitan."Tumango si Lady Vienna, "Oo, hinding-hindi mo ako maikukumpara, lagi akong kamangha-mangha." Sabi niya at bumuntong-hininga, "Kung ipinanganak lang sana tayo sa ibang mundo, naging matalik tayong magkaibigan."She then cleared her throat, feeling awkward with the silence with th
My Dearest Villain 49 Denial
Bumagsak ang mga luha sa kanyang mga mata na parang talon at ang tanging nararamdaman niya ay ang pagdurog ng puso niya sa isang milyong piraso.Hindi na niya maibabalik ang oras ngayon.To think ilang sandali lang silang magkasama. Hindi man lang siya nagkaroon ng pagkakataong makita ang mukha nito. Lahat ng alaala niya kasama siya ay biglang nag-flash sa kanyang isipan.She was still in denial, desperado para sa kanya. "Hindi hindi Hindi. Manatili ka sa akin, Raziel. Wala kang karapatang mamatay ng ganyan. Hindi kita binigyan ng pahintulot na mamatay!" Sigaw niya.Pinagmasdan sila ng prinsipe at tumawa. “Anong trahedya.”Noon lang, tumalon si Prinsesa Avelina mula sa mga braso ni Ren at naglakad papunta kay Duke Raziel.Humihikbi si Lady Vienna at nalilitong tumingin kay Prinsesa Avelina. "Prinsesa-""Kaya ko pa siyang iligtas." At sa sandaling iyon, isang maliwanag na liwanag ang lumitaw mula sa kanyang mga kamay at sinubukan niyang
My Dearest Villain 50 Plano
And with that, pinakawalan siya ni Duke Raziel. Nilingon niya si Lady Vienna at sinenyasan itong sumunod.Tinaasan siya ng kilay ni Lady Vienna. "Talagang bumalik ka, pagkatapos ng mahabang panahon na iniwan mo akong mag-isa nang hindi nagpapaalam sa akin." She said, bahagyang iritasyon sa tono niya. "Kamusta ka?"Hindi niya pinansin ang panunuya nito at sa halip ay sinabing, "Sabihin mo sa akin ang lahat ng nangyari habang wala ako nang detalyado."Nagkibit-balikat si Lady Vienna, "Pero sabi mo narinig mo lahat ng sinabi niya sa akin."Huminto sa paglalakad si Duke Raziel at humarap sa kanya, "Gusto kong marinig ang iniisip mo."Ngumiti siya rito, "Hindi mo ba ako na-miss?""Ginawa ko. Sobra. Ngunit pag-usapan natin iyon mamaya. Napuno ako ng labis na galit ngayon na sa tingin ko ay hindi ako magkakaroon ng sapat na katwiran sa akin upang pigilan ang aking sarili mula sa pagsunog sa palasyong ito."Sinusunog ang palasyong ito? Napangiti siya sa is
My Dearest Villain 51 Hurt
Pinandilatan ni Lady Vienna si Duke Raziel kinaumagahan sa kanilang almusal. Naramdaman ni Duke Raziel ang pagtitig niya kaya sinalubong niya ito ng tingin ngunit napabuntong-hininga si Lady Vienna. Nanlaki ang mga mata ni Duke Raziel, "Patawarin mo ako pero ano bang nagawa kong mali, Vienna?"Huminga siya ng malalim at sinabing, "Pagkatapos ng nangyari sa atin noong gabing iyon bago ka umalis, iniwan mo lang ako dito ng ilang araw nang hindi nagpapadala ng sulat?" Galit na sabi nya.Luminga-linga si Duke Raziel sa paligid upang makitang narinig ng mga kasambahay ang sinabi niya at tumakbo sila paalis. "Pwede ba tumahimik ka, Vienna.""May nangyari ba sa inyong dalawa?" Tanong ni Huxley, pabalik-balik na nakatingin sa kanilang dalawa habang kumikinang sa interes ang mga mata.Bumuntong-hininga si Lady Vienna at napabuntong-hininga si Duke Raziel, “Ginawa ko ang lahat para mabilis na matapos ang mga usapin ko tungkol sa mga mamamayan ng Xynnar. At tungkol sa
My Dearest Villain 52 Tito
Biglang nangyari ang lahat. Tahimik lang na natutulog si Lady Vienna nang maramdaman niya ang isang matalim na metal na dumampi sa balat sa kanyang leeg. Nagising siya nang makita si Duke Raziel na nakatutok sa kanya ang espada.“R-Raziel?” Nauutal niyang sabi.Ngunit hindi sumasagot si Duke Raziel. Parang hindi siya iyon. Parang hindi siya iyon.Vienna, kung bigla kitang saktan, please don't hesitate to kill me."Iyon ang huling sinabi niya.So in-expect niya na mangyayari ito? Parte din ba ito ng mga sikreto niya? Pero hindi niya magawa.Kinuha niya ang kanyang espada sa tabi ng kanyang mesa at itinutok din ito sa kanya.“Raziel, ako ito. Vienna.” Paulit-ulit niyang sinasabi, sinusubukang muli itong magising sa kanyang katinuan. Ang kanyang mga mata ay hindi karaniwan. Matalim ang tingin nito sa kanya, at walang emosyon.Ihahampas na sana ni Raziel ang kanyang espada nang biglang umihip ang malakas na hangin at umalin
My Dearest Villain 53 Kapangyarihan
Lumipas ang mga natitirang araw, natutulog si Duke Raziel sa kanyang silid at binabantayan ni Huxley ang kanyang silid na parang nakasalalay dito ang kanyang buhay. Hindi niya hahayaang makita ng sinuman ang duke, kahit ako, ang kanyang asawa.Ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Huxley na napakahigpit at seryoso sa kanyang tungkulin. Buweno, kung ano man iyon, siguradong napakalalim nito. Isang umaga nang magkaroon siya ng pagkakataong makalusot, malapit na niyang buksan ang pinto nang tumahimik si Huxley."Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo, ginang?"She cleared her throat, “Oh, I wanted to check on things here. Tulad ng saan ang banyo?"Umiling si Huxley, "Ikaw ay isang kakila-kilabot na sinungaling, aking ginang."She pouted, "Gusto ko lang silipin..."“Lahat ng tao ay off-limits. Pakihintay kung kailan siya gumaling at iyon lang ang pagkakataong makikita mo siya.”Bumuntong-hininga siya, sumuko sa kanyang misyon, &ldquo
My Dearest Villain 54 Uwi
ROXY’S POVParang kumikiliti sa ilong ko ang mabangong halimuyak ng mga bulaklak at nalanghap ko ang bango. Maaga akong nagising para gawin ang mga gawain ko. Para sa araw na ito, kailangan ko lang pumunta sa palengke at bilhin lahat ng inilista ng head maid. Mula sa lahat ng tinapay, kalakal, gulay.Maaga akong nagising para gawin ang mga gawain ko. Para sa araw na ito, kailangan ko lang pumunta sa palengke at bilhin lahat ng inilista ng head maid. Mula sa lahat ng tinapay, kalakal, gulay. Matagal-tagal na rin simula nang makapunta ako dito mag-isa. Nakakapreskong pakiramdam ang maingay at abalang kalye.Napakaganda ng buhay para sa akin. Mayroon akong isang napakalakas at magandang master, isang hindi inaasahang pag-iibigan, at isang maayos na buhay. Ito ay mapayapa. Nagpasya akong maglakad-lakad dahil baka ito ang una at huling beses kong gawin ito. Matapos ang ilang minutong pagbisita sa ilang tindahan, nakalimutan ko ang oras ng pag-uwi. Bago ko namalayan,
Latest chapter
