-=Atilla's Point of View=-"Atilla." narinig kong sinabi ni Ram pero minabuti kong magpanggap nang nakatulog na para hindi na ako tangunin pa nito, sa totoo lang nahihirapan na akong magsinungaling dito, sa totoo lang hirap na hirap ang loob ko sa ginagawa ko ngunit hindi ko alam kung paano tumigil at sabihin dito ang totoo.Halos thirty minutes din siguro akong nagpapatuloy sa pagpapanggap ko na tulog ako hanggang maramdaman ko ang pagbagal at pagtigil nang kotse at ang maingat na pagbuhat sa akin ni Ram paakyat nang unit nito, ni hindi ako nito ginising kaya naman patuloy lang ako sa pagpapanggap ko.Maingat ako nitong hiniga sa kama at sa totoo lang inaasahan ko ngang may mangyayari sa amin lalo na nung tinanggal niya ang suot kong damit ngunit nang tumabi na ito sa akin at maramdaman ang pag-angat baba nang dibdib nito ay saka ko lang napagtanto na agad itong nakatulog.Isang mahinang buntung hininga ang lumabas sa bibig ko habang nakatingin sa nahihimbing na itsura ni Ram, I can'
-=Ram's Point of View=-"Atilla...." I muttered while driving my car, for some reason bigla akong kinabahan sa hindi ko malamang dahilan at ito nga ang na agad ang pumasok sa isip ko, bigla akong nakaramdaman nang pangangailangan umuwi nang mga oras na iyon but I immediately shrugged off that thought thinking that I'm just being paranoid and with that in mind I went straight to my office and immediately attend to all the paperworks on my table."Sir Ram, Ms. Miranda is here." narinig kong sinabi nang secretary ko nang bigla tumunog ang line ko sa office."Send her in." I said, at ilang sandali lang ay nasa harap ko na din ang bestfriend ko, bigla ko tuloy naalala ang naging reaksyon nito nang makita nito si Atilla."So anong masamang hangin ang nagdala sa iyo sa opisina ko?" kunwari seryoso ako nong sinabi ko iyon pero kilalang kilala na nito ang ugali ko kaya balewala lang dito ang kunwa kunwariang pagsusuplado ko dito."Wala naman bakit masama bang dalawin ko ang bestfriend ko?" she
-=Ram's Point of View=-Patuloy na nagsasalita ang Daddy ngunit kaunti lang sa mga sinasabi nito ang nagreregister sa isip ko ang alam ko lang ay ang katotohanang maaring mawala sa amin ang lahat nang negosyo at pag-aari nang kumpanya na pinaghirapan naming mag-ama.Ayoko sisihin ang sarili kong ama dahil sa nangyari dahil alam kong nagkamali lang ito at labis nitong pinagsisihan ang mga maling naging desisyon nito, at ang desisyon na iyon ay ang ituloy ang planong magtayo nang negosyo sa US na labis kong tinutuluan lalo't hindi pa kami handa sa ganoong kalaking negosyo at isang maling desisyon lang ay maglalagay sa bingit na alanganin para sa mga negosyo namin sa Pilipinas lalo na't kakabukas lang nang isa sa pinakamalaking negosyo namin bandang province, were not ready yet for another project specially the plans that we have for a business that we were planning to open in US, no wonder bigla itong nagkaroon nang mild heart attack at nangailangan bumalik agad sa US, and now it's too
-=Ram's Point of View=-"Ahh ganon ba, pakisabi na lang na tumawag ako." saad ko sa kabilang linya, ilang mga supposed to be friends ko na ang sinubukan kong tawagan para hingan nang tulong ngunit ni isa ay wala man lang gustong tumulong. Talagang makikilala mo ang tunay mong kaibigan sa mga panahon na nangangailangan ka.It's been three weeks mula nang malaman ko ang nangyari sa kumpanya namin at hanggang ngayon ay wala pa din akong nahahanap na solusyon at maski ang mga bangkong nilalapitan ko ay wala ding nagagawa.Napasabunot na lang ako sa buhok ko dala nang frustration na nararamdaman ko nang mga oras na iyon, kasi naman only one week left para maayos ko ang dapat kong ayusin at kahit ngayon ay wala pa ding linaw kung ano ba ang dapat kong gawin."Please Ms. Miranda, Sir Ram can't accept guest at this time." narinig kong pagpigil ni Tricia but knowing Miranda hindi ito magpapapigil."Let her be Tricia, you can go back to your station." I told my secretary and then she left, I ig
-=Ram's Point of View=-I know it's too good to be true when I found out about the help that was being offered, bilang isang businessman hindi basta basta maglalabas nang pera ang taong iyong unless may makukuha siyang kapalit ang hindi ko lang inasahan na hihinging nitong kapalit ay ang kalayaan ko, at mula noon hanggang ngayon ay ayokong may magmamando sa buhay ko, I value my pride more than anything."Please tell them that we don't need their help we can look for some other solution." malamig kong sinabi sa Dad ko at kitang kita ko ang panic sa mga mata nito."But Ram think about it, we only have less than two months para makakuha nang ganoong kalaking halaga, at nilapitan ko na ang mga kaibigan ko ngunit hindi nila makayang pahiramin ako." naiiling nitong sinabi dahil mukhang buo na kaisipan nito na iyon na lang ang tanging paraan para maisalba ang lahat nang negosyo namin, ayokong isipin ang bagay na iyon dahil may isang buwan at dalawang linggo pa kami at hinding hindi ako mawaw
-=Ram's Point of View=-I can feel the fresh air brushing to my face while driving my car, naisipan kasi naming buksan na lang ang bintana nang kotse kaysa gumamit nang ac ng kotse, sobrang gaan nang pakiramdam ko habang patungo kami sa Quezon Province, tama nga si Tricia I badly needed a break from all the stress na nararanasan ko dahil sa kinahaharap naming problema.I felt a gentle hand caressing my hand at napangiti ako nang sandali kong tignan si Atilla na abalang abala sa pagtingin sa labas nang bintana, hair blowing and a serene look on her face,aside from taking my mind off from my work, I can also spend more time with Atilla since we decided to have a vacation for three days.It took us more than two hours bago kami makarating sa destinasyon namin which is around past eleven in the morning kaya naman pagkarating sa hotel na tutuluyan namin ay napagpasiyahan namin na mag early lunch na muna para makapagpahinga na muna din bago namin libutin ang probinsiya."Good morning sir, m
-=Ram's Point of View=-Nagbilin lang ako kay Agnes na agad akong tawagan kapag nagising na ang Dad ko, ngayong nagdecide na akong pumayag sa kondisyon nang taong iyon ay kailangan ko nang malaman kung paano ko ito maipapaalam sa taong iyon at ang naisip ko nga ay pumunta sa kuwarto nito para hanapin ang maaring makapagbigay sa akin ng lead para macontact ang taong iyon.Agad akong dumiretso sa kuwarto nang Daddy ko pagkarating na pagkarating sa baha, hindi ko na nga napansin ang mga naging pagbati sa akin nang mga kasambahay namin.Agad akong naghalungkat sa table nito trying to look for any piece of paper na maaring nakasulat ang numero na kailangan ko, but I already search his table ngunit wala pa din akong number.I tried to check the phone in his room trying to check for a number sa caller id ngunit katulad nang kanina ay bigo pa din ako."Sir may hinahanap po ba kayo?" nagulat na lang ako nang marinig ko ang boses sa labas nang pintuan at paglingon ay nakita ko ang isa pa naming
-=Atilla's Point of View=-Kanina pa ako naghihintay sa pagdating ni Ram mula sa ospital, hindi ko maiwasang mag-alala lalo na kapag naalala ko ang labis na pag-aalala ng binata nang malamang sinugod na naman sa ospital ang ama ng binata.Naisipan kong iturn on ang tv nang mapagod na sa kakalakad sa loob ng condo unit nang binata, at doon na din ako naabutan ng binata nang makabalik na ito.Agad akong lumapit dito at kahit hindi ito magsalita ay nararamdaman kong may dinadala itong mabigat sa dibdib kaya naman naisipan kong baka may masamang nangyari sa ama nito, ngunit sinabi naman nito na maayos na ang kalagayan nang ama ngunit kahit ganoon ay ramdam ko pa din na may hindi ito sinasabi sa akin sa hindi ko mawaring dahilan."May problema ba Ram?" tanong ko dito nang makaupo na ito sa couch na nasa bandang kanan, kahit kasi ito magsabi ay nararamdaman ko na madami itong problema na pinagdadaanan."Atilla may kailangan akong sabihin sayo." nag-aalangan nitong sinabi kaya naman bigla ak