Inihatid siya ni Nick sa apartment na tinitirhan nilang magkakapatid pagkatapos nilang manggaling sa police station. Natukoy ng mga pulis ang mga suspek nang makompirma niya mula sa ibinigay na mga mugshots ng mga taong nasa watch list ng pulisya. Ang kambal na Cris at Carlo Rodriguez.
Dati na ring nademanda ang dalawa dahil sa kasong rape. Subalit nakalaya ang dalawa dahil sa pagpiyansa at inurong ng nagreklamo ang kaso. Ang mga ito rin ang tinitingnang suspek sa dalawang kaso nang rape at pagpatay sa mga babaeng nagtagpuang palutang-lutang sa ilog. She could've been one of them if Nick didn't saw them and saved her.
Alessandra felt sorry for Nick when they found out from the police who happened to be a neighbor of the Rodriguez twin that one of them died. At kakasabi lang ni Nick kanina na binaril nito ang isa sa dibdib nang tangkain siyang saksakin.
Hindi man niya intensiyon ay napatay niya ang lalaki.
Villarama? Kumabog ang dibdib niya nang marinig ang apelyido ng boss nila. Pagpasok niya ay nakompirma niya ang hinala. Si Nick o Nicholas Villarama ang may-ari ng Rigo Cuisine at ang lalaking nagligtas sa kanya ay iisa. He was sitting at his swivel chair as if it was his throne. He was looking at her with those deep eyes, very professional. Gusto niyang tumakbo dahil sa natuklasan. Hindi siya handa sa ganoong tagpo. He had been bugging her mind since yesterday when he dropped her off at her apartment. He had awakened something inside her that she can't put into words. For her, Nick was a mysterious man. He seemed very approachable, then the next he would go cold and distant. A very contradicting attitude and she doesn't know who's the real Nick. "Take a seat, Miss Cruz," untag ni Nick sa natigilang dalaga. Kinalma niya ang sarili at naglakad palapit sa upuang naroon
TININGNAN ni Alessandra ang dalawang lalaking nag-uusap, pagkatapos ay nagkamay ang mga ito at pumasok na si Attorney Galvez na abogado nila sa sasakyan nito at umalis. Isang kiming ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi habang papalapit si Nick sa kanyang direksiyon. "Hop in," he said and opened the passenger's door of the car. "Hindi na, ma-je-jeep na lang ako, N-Nick." Nag-iwas siya ng tingin pagkabanggit sa pangalan nito. Sa halos dalawang buwan na nilang pagkakakilala ay hindi pa rin siya sanay na tawagin ito sa pangalan nito. Hindi rin naman sila madalas mag-usap dahil nagkikita lang sila sa tuwing may hearing sa kaso nila sa kasong attempted rape laban kay Cris Rodriguez. They won the case to her relief. Siguro'y makakatulog na siya ng mahimbing at walang masasamang ala-ala ang dumadalaw sa kanya. "We'll celebrate." "Pero may trabaho pa ako sa restaurant mo." Kamuntikan nang mapasinghap
"May problema ba rito?" Nick asked in a menacing voice. Naramdaman niya ang tensiyon ng dalawa sa paligid na naglalabanan ng tingin. Walang gustong magpadaig ngunit naunang mag-iwas ng tingin ang lalaking nambastos sa kanya at dinampot ang alak sa kamesa kasabay ng pagtungga. Kapagkuwan ay sumuot ito sa dance floor at hinigit ang unang nakitang babae at marahas na hinalikan. Nakatingin pa siya sa mga ito nang bigla siyang hilahin ni Nick kaya wala siyang magawa kung 'di sumunod dito pabalik sa bar counter. Nakahawak pa rin ito sa kanyang bewang habang inaalalayan siya paupo sa upuang naroon. 'Pagkuwan ay umorder nang light drinks at ibinigay sa kanya na agad naman niyang inubos upang mabawasan ang tensiyon at panginginig ng kamay dahil sa ginawa ng bastos na lalaki kanina. "Do you trust me?" Napalingon si Alessandra kay Nick na nakatayo sa kanyang tabi nang bumulong ito sa kanyang tainga. Kamuntikan pang magtama ang kanilang mu
PAGLABAS NIYA ng bar ay agad niyang nakita si Nick na nakasandal sa hood ng sasakyan nito at nakahalukipkip.Agad na kumabog nang malakas ang kanyang dibdib at gusto niyang mapangiti habang nakatingin dito. Apat na araw na itong hindi pumapalyang sunduin siya pagkatapos ng trabaho niya sa bar. Minsan ay nag-aantay ito sa kanya sa loob.Pagkatapos ng halik na pinagsaluhan nila sa bubong ng sasakyan nito, akala niya'y papalampasin lang nilang pareho iyon. Like the kiss never happened. But the next day, she saw him inside the bar and he waited for her until her shift ends.Nang makalapit siya rito at hinawakan nito ang kanyang kamay at hinila papalapit. She was standing between his thighs while their eyes were connected. Gumapang ang kamay nito sa kanyang balikat patungo sa kanyang leeg at tumigil sa kanyang mukha. Kapagkuwan ay inilapit nito ang mukha nito sa kanya.Sa halip na umiwas ay ipinikit niya ang mg
"You are not like those girls, Ally. You're... you're special. You keep popping in my mind wherever I go or whenever the time of the day it is. I don't know, I just... I couldn't find a word to define what I feel when I'm with you," he said seriously while staring straight into her eyes. Para ipakita kay Alessandra ang sensiridad ng mga katagang kanyang inusal. "This is new to me, I didn't felt this kind of... enthusiasm and bliss with the women I was with. Just seeing you always made my day. You're always in my mind, Ally, and I feel like I need to do something about it or I'll go insane. Naiintindihan mo ba ako?" Nick added and shook her a little. "Hindi," sagot ni Alessandra kasabay ng pag-iling ng kanyang ulo. "Maybe after this, you will understand me," Nick then captured her lips again. Sa una ay banayad lang ang halik na kanilang pinagsasaluhan, para bang ipinadadama ni Nick ang damdamin nito sa kanya sa pamamagit
NICK was deep in thought while driving towards the Villarama's abode. He barely visits Rigo Villarama, his adopted father who was in his fifties. Nakakauwi lang siya sa tuwing dinadalaw at kinakamusta niya ito, sa tuwina ay nagdadalawang-isip siyang umuwi sa bahay nila dahil hindi niya makasundo ang boyfriend nito na kasalukuyang nakatira sa mansiyon. Limang taon ng may relasyon sina Rigo at Mario Garcia na mas bata rito ng sampung taon. Nang ilipat nito sa kanya ang buong pamamahala sa restaurant nang magretiro ito dalawang taon na ang nakakaraan ay nag-iba ang pakikitungo ni Mario sa kanya. Noong una itong ipakilala sa kanya ng ama-amahan ay para itong maamong tupa. When he became the president of Rigo Cuisine, Mario started showing his true form and treat him with hostility. Hindi nakaligtas sa paningin ni niya ang masasamang tingin nito sa kanya. Nasisiguro niya na may kinalaman ang pagtake-over niya sa pamamahala n
"I brought you food. You need to eat, Sir," pormal ang boses na usal niya. Bagaman naroon ang pananabik sa pagkakita sa kasintahan. Gusto niyang mapaloob sa mga bisig nito ngunit wala sila sa lugar upang gawin niya iyon. Kinuha nito mula sa kanya ang dala niyang pagkain at inilapag sa naroong center table katapat ng sofa. Kapagkuwan ay umupo ang binata sa sofa at hinila siya paupo sa tabi nito. "S-Sir... Kailangan ko na pong bumalik sa trabaho." "Sir? Why so formal, Alessandra? It's just the two of us here," he teased. "Eat with me, I don't want to eat alone." "But—" "No buts," he interjected. Sumilay ang isang ngiti sa mga labi. Ngunit agad ring napalis ang mga ngiti nito at napalitan ng pangungunot ng noo. "What's with your voice? Do you have colds?" pinagmasdan ni Nick ang mukha ng kasintahan. "You're very pale, Ally..." Dinama ng binata ang noo't leeg ng dalaga. Napuno ng pag-aala
NANG magmulat ng mga mata ay naging aware si Alessandra sa brasong nakayakap sa kanya mula sa likuran. Aalisin na sana niya iyon ngunit lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya. Alam niyang ang kasintahan iyon dahil naaamoy niya ang amoy nito na pamilyar na pamilyar sa kanyang ilong. Hindi na masyadong masama ang kanyang pakiramdaman kagaya ng kagabi. Akmang babangon siya ngunit hindi siya pinapakawalan ni Nick. "Hmm... Let's sleep again, please," usal nito sa malat na boses. Nanindig ang kanyang mga balahibo sa batok dahil tumatama ang hininga nito doon. He was too close for comfort. Nararamdaman niya ang hubad nitong katawan na nakalapat sa halos hubad din niyang katawan. Hubad? Napatda si Alessandra ng mapunang maliban sa dalawang maliliit na saplot ay wala na siyang ibang suot. At ang bagay na iyon na tumutusok sa kanyang likuran ay nagpapawala sa kanyang katinuan. She wasn't naïve and she knew what t