Tahimik lang na nagmamaneho si Zane at gano'n din si Bleu sa passenger's seat. Iniwan nito si Althea sa shop at sinama ang asawa pauwi. Napasilip si Zane sa mukha ng asawa at seryoso itong deretso lang na nakatingin sa labas. Napabuntong hininga si Zane."Ba't ka nagbuntong hininga?" biglaang imik ni Bleu na tumapos sa mahabang katahimikan. Muntik na atakihin si Zane sa gulat nang magsalita. Bubuka palang ang bibig ni Zane upang sumagot nang magsalita na naman si Bleu."You must be stressed kaya ka napabuntong hininga. Sa sobrang stressed mo hindi ka na nakapagsalita kanina." tingin ni Bleu sa kanya na may ngiti sa mga labi."Oh well, must be hard to be in a place kung saan andoon ang ex-wife, ex-girlfriend at asawa mo, right?" mas lumapad na ngiti na sambit ni Bleu."Lo-""Yeah, I wanna hear your answer sa tanong ni Althea. Umapaw ba katalinuhan mo at simpleng tanong hindi mo nasagot?" putol ni Bleu kay Zane, hindi binibigyan ng pagkakataon na magsalita ang asawa."Ano? Sumagot ka."
Pati ba 'yon pro-problemahin ko? Problema ko nga ngayon ay hindi ko alam saan dadalhin ang babaeng 'to. I gave my hotel address sa driver but I really can't take her there. Patay ako kay Alfonso nito. Inakbayan ko siya nang tumahan siya ng kaunti. Napatuwid naman ako ng upo nang yumakap siya sa baywang ko. Why the h*ll am I even doing this? Sa babaeng kasal na, tapos sa kapatid ko pa. Tinignan ko ang mukha niya. Inalis ko ang mga hibla ng buhok sa kanyang mukha, saka pinunasan ang mga luha sa kanyang mga pisngi bago pa ito matuyo doon. I can't help but hissed habang nakatitig ako sa mukha niya. "This is bad. She still looks pretty to me even while crying." tugon ko sa sarili. Why can't he just treat her better? Wala naman talaga akong dapat na pake. Pero the h*ll! I can't stop myself from worrying! If only he'll treat her better, hindi siguro ako magkakaganito. After receiving that call. I could've just disregarded it at nagpatuloy matulog. But look at where I am now? I rushed o
She stared at my eyes the same way I did at hers. The only difference is that I can see a glint of fear there."I did. You know nothing. Ginawa ko lahat, hindi niya lang nakikita ang paghihirap ko." sagot niya sa akin. I smiled. "Ahhhh... So ano? Naisipan mong e-take advantage ang kalagayan ng asawa ko? Nagbabakasakaling makukuha mo siya this time? Gano'n ba 'yon?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. "Matagal ka ng secretary ng asawa ko, kilala mo na siya. Do you think he's stup*d na walang alam? He might have appreciated your gestures and the help you gave him even before he met me and returned you the favor na hindi mo lang napansin because it's not what you're expecting to get in exchange." pagpapamukha ko sa kanya ng katotohanan. Nakita kong napakuyom siya ng mga kamao. Ibinaba niya ang mga kamay upang itago iyon. "Wala kang alam." nakayuko niyang sabi. "I really don't, kasi hindi ako katulad mo. I will never break a marriage just for my own convenience.""Resign." I said. Agad ni
Claire's POV:"Claire?" tawag niya sa pangalan ko. He still remembers me? Unti-unti akong napangiti."Naaalala mo pa ako? Even my name?" hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya na may bahid ng sobrang tuwa.Nginitian niya ako pabalik, and I can feel my heart melting seeing his smile. I had always felt at ease with that smile. It comforted me.Naglaho ng unti-unti ang aking ngiti nang aking mapansin ang pag unti-unti niya ring paglaho sa aking harapan.Hindi pwede... Is this a dream?"Jax!" tawag ko sa kanyang pangalan at napatakbo papalapit sa kanya hanggang sa tulayan siyang maglaho na parang bula. Don't let this be a dream. Please don't be a dream."Claire."I gasped for air as I lifted my head. I scanned the whole room at wala si Jax. Ibinalik ko ang aking tingin sa harapan just to see a woman looking at me as if I'm some kind of a weirdo."Girl, you good?" tanong nito na may kasamang panghuhusga sa buong pagkatao ko. Napaayos ako ng upo at napatingin ulit sa paligid bago ko siya
"Ehhhhhhhhhh Charlotte ang landi mo! ahhhhhhhhh!!" tili ko sabay sabunot ng buhok ko."Hoy, kalma hahaha. Ano bang nangyari?" tanggal ni Bleu sa pagkakasabunot ko sa aking buhok. Para akong hindi nagsuklay ng ilang araw sa gulo ng buhok ko kakasabunot ko kanina pa, napagod na kakaawat sa akin si Althea kaya si Bleu naman. Magkasama kaming tatlo tapos biglang umalis si Althea nang makatanggap ng tawag galing sa daddy niya.I can't even tell them what's bothering me. Ba't ba ako pumikit? Nakakahiya!Ha it ever happened to you guys na may nagawa kayong pagsisisihan niyo ng sobra pagkatapos? Tapos 'pag naalala niyo ay either matatawa ka o gusto mo nalang sabunutan sarili mo sa hiya. Mapapatanong ka nalang talaga kung ba't mo 'yon ginawa! Because that's exactly what's happening to me right now!After that night, hindi na maalis sa utak ko ang nangyari. Bakit niya kailangan gawin 'yon? For what reason? I even closed my eyes. I even wished for it to be a real kiss! I'm already cheating at th
Zethus' POV:Seryoso akong nakatingin kay Alfonso habang may ginagawa siya sa harap ng laptop niya. Agad akong ngumiti nang mapaangat siya ng tingin sa akin."So, are we leaving the Philippines now? Since Zach already agreed to our terms." tanong ko kay Alfonso. Sinara niya ang laptop niya."Yes. We're leaving in two days, and he'll follow us in a week since he still has other things to do. Rest assured that there will be no problems." sagot nito sa akin at kunwari akong napatango.Napatingin siya sa relo niya saka napatingin sa screen ng cellphone niya, nakasunod lang ako ng tingin sa kanya."I'll prepare things before our departure. Call me if something comes up." tayo nito at inayos ang suot."Sure." I answered as I pretended to scroll my phone. Narinig ko ang pagsara ng pintuan at doon ako napaangat ng tingin. Ibinaba ko ang cellphone ko at napasandal sa aking inuupuan habang napaisip ng malalim.What are you planning, Alfonso? What are you hiding?Zach has been consistently rejec
Napahinto ako sa paglalakad nang makalabas na ako sa building ng pinagtratrabahuan ni Zach. In fact, I need to face this. Kailangan ko makausap si Zethus. I need to confirm my feelings. Inilabas ko ang cellphone ko mula sa aking bag. I unblocked Zethus' number, oo, blinock ko number niya kahit hindi naka-save kasi it's the right thing to do. I sent him a message, asking him to meet me doon sa kung saan kami nag-usap ni Kate noon. I told him na kailangan ko siya makausap. Hindi na ako lumayo pa, I chose a place na malapit lang sa opisina ni Zach kasi pupuntahan ko agad si Zach after namin mag-usap ni Zethus.Pumara ako ng taxi at saka sumakay doon. Aantayin ko nalang siya doon sa coffee shop.Hindi ko alam kung nabasa ba ni Zethus ang mensahe ko kasi wala naman akong reply na natanggap galing sa kanya. Hindi naman ako nagrereklamo since kararating ko lang sa shop. Maybe about 5 minutes ago? Payuko-yuko lang ako dito kasi ayokong may makakilala sa akin.Actually, I'm not afraid of bei
[MUST READ: Starting from here, gagamitin ko na ang totoong pangalan ni Zach at Zethus sa mga POV's nila kahit na nagpapanggap pa ring Zach si Zethus, at habang dala-dala ng totoong Zach ang pangalan ni Zethus kasi hindi pa bumabalik ala-ala niya.]Zethus' POV:Pagkatapos kong makita na magkasama si Zach at si Charlotte last time sa harap ng coffee shop, I decided to not delay things anymore. I wasn't expecting na they'd get closer. Ayokong masira ang mga plano ko dahil sa kanilang dalawa.I need Zach to stay away from Charlotte bago pa may mapansing kakaiba si Charlotte at makaalala si Zach. I don't want things to get messy. Ayokong dumating sa punto na I'd play this game in a dirty way. I don't want to harm Charlotte, pero kung sa oras na masira ang plano ko then kailangan kong gumawa ng paraan. Wala akong pake kung sino man ang bumangga sa akin.I've waited for this... sa mahabang panahon. No one can mess with my plans. That includes Charlotte.One of the reasons why I was dilly-d