Chapter 50Sheids' POV My mouth captured every whimper that escaped her lips as I kissed her passionately. Hindi ako mapatigil sa ginagawa. Sa halos magkasunod na dalawang araw na nakita ko siya, ang mga labi nito ang madalas na nahuhuli ng mga uhaw kong mga mata at pakiramdam.Akin ang mga labi niya, pero tuwing naiisip kong kasal na siya, nanghihinayang ako sa katotohanang pag-aari na ito ng iba...Tears streamed down my face as I savored the moment. Her lips are mine once again... I have reclaimed them... And now, she kissed me back, pouring her love into the embrace.I have longed with an insatiable ache to taste her lips once again. With my eyes closed, I ardently claimed her mouth, indulging in a cascade of fervent kisses. My tongue, emboldened by love's fire, ventured forth, intertwining and caressing the depths of her mouth, harmonizing with her own in a passionate ballet of devotion. Bawat hagod ng mga labi ko at haplos sa katawan niya, nag-aalab at nanunulit.Ilang beses ko
Chapter 51Astherielle's POV Karagdagan thirty minutes ang ginugol naming magkasama ni Sheids sa loob ng sasakyan. We discussed so many things, but for me, it's still not enough. There's still so much more we want to learn about each other, but time is lacking, and we need to go back home."Time always seems to speed up whenever I see you, Elle. How can I make it stop so that we never have to part ways again?"Binalingan niya 'ko para malungkot niyang itanong 'yon. Alam niya ang daan, alam niyang malapit na kaming makarating sa bahay. He knows the way to reach the cliff, so he also knows how to find his way back.Hindi ko siya tiningnan. Nagpatuloy ako sa pagda-drive, nakatingin sa daan."Sumama ka sa akin...""Sheids... I can't...""I already miss you, even just now..."Huminga ako, pinipilit itago ang lungkot at pag-aalangan na makita ang madadatnan kong isa pa naming bisita sa bahay, ang asawa niya..."But you have to leave, Sheids, you and your wife...""Yeah, kauusapin ko siya ag
Chapter 52Sheids' POV Hindi na lumabas ng bahay si Elle nang magpaalam kaming aalis na ni Kareem. I refrained from turning around and running back to where the car had just started moving.Masakit man sa loob na umalis ako pero kailangan...Magkahiwalay ulit kaming nag-flight ni Kareem. Umuwi siya ng Amerika at ako naman sa dakong Turkey. I promised her that I would go there after two days. She agreed and even said she would wait for me there.Nang makauwi ako rito sa bahay, office kaagad ni Dad ang pinuntahan ko. Nakaamoy si Mom kaya sinundan niya ako hanggang sa labas ng pinto ng office. Naramdaman ko pang nagtago siya roon. It's good that she's there too, so she can hear everything I have to say."Yes, Noah? Kumusta ang honeymoon ninyo ni Kareem? Magkaka-apo na ba kami?" aniya, seryoso, pagkatapos niyang paikutin ang swivel chair paharap sa akin."I will be divorcing Kareem as soon as possible, Dad..."He let out a heavy sigh, seemingly unsurprised by what I said. However, he also
Chapter 53Sheids' POV "Hinintay kita, Sheids... Hinintay kita... Araw-araw, linggo-linggo, buwan-buwan... Isama mo na bawat segundo at oras... Akala ko lang talaga hindi ka na babalik pa... A-Ang hirap ng sitwasyon natin... Mahirap umasa... Sorry... Tinanggap ko ang proposal ni Cloud..."As she spoke, tears streaming down her face, I found myself fixated on the smoothness of her neck, no trace left of the love bite I had left there...Hindi ko natupad ang pangako kong babalik kasabay ng pagkalaho niyon...Hindi na ako nagsalita pa dahil kasalanan ko naman talaga ang lahat. Lagi akong bigo na mahanap siya.Kasalanan ko na naman kung bakit kami umabot sa ganito.Once again, it's my fault that she was able to give a 'yes' answer to Cloud's proposal..."Pero nandito na ulit ako, Elle... Dumating na ako..."Tears surfaced in my eyes as I watched our child peacefully asleep in her cradle, finished with nursing and now soundly slumbering. Siya ang dahilan kaya hindi ako natatakot sa susuno
Epilogue Astherielle's POVHindi ko pinlano na unang banggitin ang kinalaman ni Sheids sa libro ko. Pero sa daming nangyari at mga nalaman ko sa nakalipas na buwan na hindi ko siya kasama, nagbalik ang alaala ko sa kaniya. My emotions are overwhelming as I find myself here at the University where we first met and got to know each other...Nadaanan ko ang billiard shop sa gate one na madalas niyang pagtambayan noon. Ang mga daan papunta sa condo niya, nakita ko ang sarili at siya na naglalakad sa mga iyon kanina. The nostalgic feeling I used to have every time I stepped foot into the University, it enveloped me once again today as I caught a glimpse of Polaris. Buhay na buhay pa rin ang mga puno sa forest park malapit Terefania Building, in that place where we first met and collided. Malinis, pantay at ma-berde pa rin ang mga damo sa University Field kung saan naganap ang first dance namin in public.Kahit sa saan ako tumingin, siya ang naaalala ko...Sheids Noah is Polaris University
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the author, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law. Plagiarism is a CRIME!❗WARNING: Contained mature contents.My imaginary characters:*Sheids Noah Fawzi- Nick Bateman*Astherielle Zuluetevo- Brooke Shields (Her face during 1980's)PrologueNaiiyak akong ibinagsak ang tingin sa mga nangangatog kong mga binti. Isang mahinang hikbi ang hindi ko na napigilang kumawala sa lalamunan ko nang maramdaman ko hindi na lan
Chapter 1Astherielle's POV"Asthe!" malakas na tawag sa akin ni Mama. Wala pa akong matandaan na pagkakataon na tinawag niya ako sa maayos na pananalita, kung hindi pasinghal ay pabulyaw kung tawagin ako nito."Opo? Nariyan na po ako, mama," sinabi ko at nagmamadali nang tumakbo papunta rito."Ikaw... Oo, ikaw! Mamaya, pagkatapos mong kumain at magtrabaho rito sa bahay ay pumasok ka na ng kuwarto mo, ha? Malilintikan ka sa akin kapag naabutan kita rito sa labas pagdating ko mamayang gabi!"Nasa sala ang TV namin. Nag-iisang TV na naman iyon kaya isa talaga iyon sa ipinanghihinayang ko. Hindi ko magawang panoorin ang mga paborito kong mga panood sa favorite kong TV channel dahil everyday akong may curfew. Bawal na akong lumabas pa ng kuwarto tuwing sasapit na ang alas-otso ng gabi.Nagtatrabaho sa isang kilalang club si Mama. Isa siyang waitress doon na pagkatagal ay nahimok ng manager nito na maging entertainer at bayarang babae. Ang duty niya ay tuwing five ng hapon hanggang twelve
Chapter 2Astherielle's POV"Tama lang, Asthe, ang ginawa mong ito! Tamang-tama lang kasi sa totoo lang, hindi ko na rin alam kung papaano kita bubuhayin! Araw-araw kong pasakit kung ano ang gagawin ko sa iyo! Mas maganda nga talagang umalis ka na para sarili ko na lang ang iisipin ko! Nakapapagod nang maging ina mo! Hindi ko lang masabi sa iyo dahil kahit papaano may pakinabang ka rin sa akin! Sa maliliit na mga bagay, may pakinabang ka! Pero kaya ko kahit na wala ka! Mas kaya kong mabuhay nang mag-isa kaysa ang mabuhay na iniiisip kang lagi!" Binalingan nito si tita Mavic sabay pasinghal na sinabi, "Sige na, Mavic, dalhin mo na iyan at umalis na kayo rito sa pamamahay ko!"Dumating na ang nakatakdang araw ng paglabas ko rito sa rehabilitation hospital matapos ang dalawang taong pagpapagamot pero hindi ko inakalang maririnig ko pa rin mula sa balintataw ko ang mga huling sinabi ni Mama na mga iyon. Para akong pinipiga na buhay habang matapang at lumuluha nitong sinasabi ang mga iyon.