Rexon P.O.V
I swirled the whiskey in my glass, listening to the chinking of the ice cubes. I took a long swig of the black substance that affected me. Gusto kong magpaka lango sa alak kahit ngayong gabi lang, tutal birthday ko naman.
Sinulyapan ko sila Jeff at Skye na may katabing babae habang bakas ang maluwang na ngisi sa mga labi.
"Hey, lover boy! it's your birthday today. You should enjoy and have fun! C'mon!" The girl said to me who's sitting across the table.
"She's right dude! Forget about Lara pare, tutal nand'yan na si Dawzon. He'll take care of everything!" Skye commented habang hinahaplos ang balikat ng katabi nitong babae.
Tahimik akong naka tanaw sa bintana ng taxi na sinasakyan ko habang binabagtas namin ang daan pa uwe. Sa araw na ito tapos na ang paninilbihan ko bilang babysitter ni Carlson. Binigyan ako ni Lara ng ilang araw na day-off pero palagay ko ay hindi na ako nito pababalikin pa dahil nan'dyan naman na si Dawzon. Maganda na rin magkaroon silang dalawang mag-asawa ng pagkakataong makapag-usap at magka ayos.Bago 'yon ay pinabaunan muna niya ako ng sahod ko sa sunod na dalawang buwan pa. Hindi na ako tumanggi pa tutal ay kahit hindi ko tanggapin ay siguradong igigiit niya iyon saakin pag sinubukan kong tumanggi."Kung inaalala mo kami ni Carlson dito, magiging ayos lang kami." aniya saakin kinabukasan ng umaga."Mamimiss ko po kayo, maging si Carlson." I said.
"Bakit hindi ka manonood ng concert? diba PA ka ni Rexon?" Jackilyn asked me with furrowed brows. Gabi buhat ng maka uwe ako ng bahay. "Dati 'yon, hindi na ako nag ta trabaho sakaniya ngayon." I simply said and laid my back at the bed. "Paano na ang utang mo sakaniya? Wag mo saakin sabihin nakabayad kana?!" Namilog ang mga mata nito saakin habang yakap ang hotdog pillow ko. "Parang ganoon na rin, tapos na rin ang ugnayan meron kami," I whispered and looked away. Ayokong makita niya ang pag lamlam ng mata ko. Natahimik ito sa naging sagot ko, hindi kasi lihim dito ang namumuo kong pagtingin kay Rexon. "Paano na kayo? Ano nang mangyayari sainyo ngayon?" Umayos ito ng upo paharap s
Huminto ang sasakyan nito sa tapat ng isang konkretong bahay. Sa unang tingin palang masasabi kong isa ito sa may pinaka malaking bahay na nadaanan namin sa loob ng subdivision.Inalalayan niya akong makababa mula sa kotse ng makapasok ang sasakyan nito sa garahe.Hindi ko maiwasang tingalain ang bahay sa aking harapan. The gables and the balconies was almost perfect with a beautiful high arched window. Agaw pansin rin ang old wooden chair sa kaliwang bahagi ng porch na tila masarap tambayan tuwing hapon para mag kape."Let's get inside," aniya saakin, hindi ko na pinansin pa ang pag gagap nito sa siko ko para alalayan papasok sa loob.The structure of the house was made by a crumbling rocks walls. A velvet drapes framed the windows,
"Bestfriend, dalian mo naman baka ma late tayo sa concert!" Sunud-sunod na katok ni Jackilyn sa pinto ng aking kwarto."Heto na nga sandali!" Pinasadahan ko muna ng tingin ang suot kong black T-shirt at crack jeans na tinernohan ko ng puting rubber shoes. Nagsuot rin ako ng bull cap para itago ang muka."Naks, ayos yang outfit natin ha?" Tudyo nito saakin buhat ng mapag buksan ko ng pinto. Maging siya ay naka suot ng denim jeans at rubber shoes na kulay pink, maging ang T-shirt nitong suot ay pink rin."Saan mo naman balak mag zumba?" taas kilay kong biro dito bago mag iling."Ang hard mo naman, eh sa paborito ko ang kulay pink eh!" Pinaningkitan ako nito ng mata habang sinasabi 'yon.
Pasado alas kwatro na ng hapon nang lumapag ang sinasakyan naming eroplano. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang nasa Spain na ako ngayon."Did you enjoy the ride?" Nicholas teases me, he was smiling a little with a twist to it. Paano'y halos yakapin ko na siya buong byahe, lalo pa pag nag-ti-turbulence ang eroplano na mas lalo nag bibigay ng ibayong kaba sa puso ko."Are we still alive?" I asked him quietly.Nanliit ang mga mata ko dito dahil sa naging reaksyon niya. His mouth twitched, and I was pretty sure he was fighting a big smile.Kaya hinampas ko ang braso nito bago siya simangotan."Of course, we're still alive." he said, he seldom smiles with his lips, pero hi
Halos kalahating oras lang mula sa Hotel namin ang sinasabi nilangLas Braceloneta.Malayo palang ay abot tanaw ko na mula dito ang dagat.Dumikit pa ang muka ko ng kaonti sa tinted window ng kaniyang kotse para makita ng maayos ang beach mula sa distansya.Nang makapag park ito ay hindi niya muna ako pinababa. Kung saan may nauna na palang staff doon bukod saamin kanina. May kinausap muna itong Isang babae bago maglakad pabalik saakin.He opened the door for me, at marahang ginagap ang kamay ko papasok sa Isang Tent. Kung saan naroon ang ilang equipment na gagamitin sa photo shoot. Pinakilala niya ako sa ilang staff bago muling naglakad patungo naman sa isang close Tent na hindi malayo sa unang naroon.
Tahimik ang gabi pero hindi nito kayang pigilan ang paghuhuromentado ang aking puso. I wrapped my arms around myself. In the silence I could hear the wind that almost rocked me back on my heels.I tilted my head a bit, "Anong ginagawa mo dito?" I asked, then shot him a look."I'm here for a vacation, and I didn't expected to see you here with Nicholas." he said in his undertone voice.I shook my head with disbelief. Para yatang mahirap paniwalaan 'yon. Alam kong marami itong koneksyon at isang pitik lang niya ay mahahanap niya ako kung sakali.He took a deep breath, and leaning his two arms at the banister. Pinagmasdan ko ang maliliit na sasakyang tila alitaptap sa kawalan. Hindi ko matandaan kung paano niya ako madaling nadala sa lug
Sandaling naglagi ang mga titig niya saakin. Then suddenly he pulled away and he chuckled crookedly."You see how the words work? They betray your mouth.." he said with disbelief and shot me a look.I swallowed, lips quivered... and my breathing hitched and I'm now shaking. Nag sisi ako kung bakit ginusto kong kumawala sa mga bisig niya dahil ano mang sandali ay parang gusto ko nang bumagsak."I-I have to go.." I painfully said bago ihakbang ang mga paa paalis.Ngunit hindi pa ako nakakatalikod ay mabilis na niya akong hinarap sakaniya."We're not yet finish, Cherry," he angrily said. His eyes were dark and morbid.Umigkas ako para