Chapter 102

[MAREA LEILUNA TRINIDAD]

One month na ang dumaan simula ng umalis si Dens ng bahay. Madalas akong natutulala, walang ganang kumaen o lumabas ng kwarto.

Hanggang ngayon wala pa din sa isip ko ang maghanap ulit ng trabaho. Sa pagkawala ni Dens sa buhay ko tila huminto na din ang pag ikot nito. Wala akong gana sa kahit anong bagay.

Talagang pinutol niya ang lahat sa amin. Walang kahit konting paramdam man lang. Paulit ulit kong tinatanong sa sarili ko kung paano niyang nagagawa at nakakayang tila walang namagitan sa amin dalawa.

"Leiluna...!" Nahinto ang abalang utak ko ng marinig ko ang sigaw ni Mom. Ano bang kailangan niya sakin?!

"Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?! Habang buhay ka na lang ba magmumukmok?!" Dugtong niyang sermon ng makapasok ng kwarto.

Wala akong lakas o kagustuhang sumagot sa mga sinasabi ni Mom. Parang wala na akong pakialam sa lahat.

"Hindi matatapos ang paghihirap mo kung hindi mo tutulungan ang sarili mo anak.." Patuloy lang ang pagtagpi ng paningin ko sa cei