"bakit ka nasa labas iha?.. Nasaan si nicko?..." Nang lingunin niya ito ay si mang delfin. Naka tayo ito sa likuran niya. Marahan itong nag lakad palapit sa kanya at umupo ito sa tabi niya. "si nicko ho eh, nakaka inis na.. Sinabihan ko ng huwag uminom ayun, uminom nanaman.. Iniwan pa ako ng walang paalam.. Kung saan-saan ko na nga hinanap, hindi ko naman makita..""eh bakit hindi mo subukang bumalik ulit sa loob.. Baka ikaw naman ang hinahanap niya.." "naku, ayoko na ho.. Nag mumukha na akong tanga sa kaka hanap sa kanya.." May ilang segundong namayani sa kanilang dalawa ang katahimikan. Narinig niyang tumikhim ang matanda tsaka ito nag salitang Muli. "alam mo iha.. Nung bata pa si nicko ay napaka masiyahing bata niyan.. Palaging may ngiti sa kanyang mga mukha.. Pero mula nung mag kasakit siya, ay halos na kalimutan niya ng ngumiti..Pero nung dumating ka sa buhay niya ay noon ko lang siya ulit nakitang ngumiti.. Napaka bait din na bata niyan.. Kahit hanggang ngayong lumaki na s
Kinabukasan ay walang pasok sa trabaho ang dalawa. Niyaya siya ni nicko na mamasyal sa isang pasyalan na malapit lang din naman sa condo nito. Pero tumanggi ang dalaga. Naisip niya na kailangan niyang mapag isa, masyado na siyang nasasanay na kasama si nicko.Naguguluhan na siya sa kanyang nararamdaman. Masaya siya sa tuwing kasama niya si lucas, nawawala ang stress niya kapag kasama niya ito. Magka sundo kasi sila sa maraming bagay. Gaya nalang ng panonood ng Movie at sa mga gustong pasyalan. Sa una palang niyang makita ito ay attractive na siya dito. Gusto niya ang palaging pag ngiti nito, kahit na nag uusap lang sila at wala namang nakaka tawa. Magaan ang pakiramdam niya kay lucas. Pero naguguluhan siya kapag naiisip niya si nicko. may kakaiba rin siyang damdamin na nararamdaman para kay Nicko. Masaya siya kapag nakikita itong tumatawa. At isang buwan nalang ay matatapos na ang kanilang pag papanggap bilang magka relasyon. Dahil isang taon lang ang napag usapan nila ni ginang hele
Dahil mas gusto pang maka sigurado ni andrea kung talagang mahal na nga niya si nicko ay nag paalam siya sa binata na aalis na muna siya ng isang linggo. Isa pa ay buo na ang kanyang loob na kunin na sa kanilang tiyahin ang kanyang kapatid na si Dominic.Kailangan ay maasikaso niya muna ang kalagayan nila ng kanyang kapatid, bago ang kung anumang nararamdaman niya para kay nicko. Nandiyan lang naman si nicko at makakasama niya parin naman ito sa trabaho. Pero ang kaligtasan ng kanyang kapatid ay hindi niya masisigurado habang nandoon ito sa kanilang tiyahin nakatira. Naka usap niya kasi ulit ang kanyang tiyahin at sinabi nitong nag layas na naman daw si Dominic. Kaya kailangan niya na talagang kunin ito sa kanilang probinsya, bago pa ito tuluyang mapa hamak. Balak niya na kasing bumili din ng bahay para sa kanila ng kapatid niya. Ikukuha niya nalang ito ng makakasama muna sa bahay habang nasa condo pa siya ni nicko nakatira. Ngunit ayaw siyang payagan ng binata. Hindi niya alam kun
Tumagal din ng apat na araw si andrea sa kanilang probinsya. Inantay niya pa kasi ang signal ng abogado na pwede na nilang lipatan ang bahay. Sinulit niya ang apat na araw niya sa kanilang probinsya. Na-miss niya naman talaga ng sobra ang kanilang probinsya. Halos araw-araw ay pumapasyal siya. Lahat ng mga lugar na dati niyang pinupuntahan ay isa-isa niyang pinasyalan. Maging ang mga dati niyang ka eskwela ay pinasyalan niya rin. Tuwang-tuwa ang mga ito ng makita siya. Inasikaso niya rin ang pag ta-transfer ni Dominic sa ibang eskwelahan. Ang perang nauna niya ng in-advance sa pinapasukan nitong eskuwelahan ay maaari niya naman daw na ma-refund ito. Hindi nga lang kaagad agad. Mag hihintay pa raw siya ng isang buwan para maibalik sa kanya ang kanyang perang nauna ng ibinayad. Ihuhulog nalang daw ng mga ito sa kanyang bank account. Natapos na ang apat na araw ni andrea sa kanilang probinsya. Dahil kinabukasan na ang alis nila ng kanyang kapatid. Katatapos lang nilang manang halian
Dumiretso si andrea sa bahay nina nicko. Ayaw raw makipag usap sa kanya ni nicko ayun sa ina nito."eh ma'am bakit daw po ayaw niya akong kausapin?.. Ano raw po ang dahilan niya?""pak!!!" Nagulat si andrea ng bigla siyang sampalin ni ginang helen. "hindi mo ba talaga alam ang nangyari?! Sinungaling ka!!!" "p-po? Ako sinungaling? Ano po ba ang ginawa kong kasalanan?.." Saad ni andrea sa ginang, habang hawak niya ang kanyang pisngi na sinampal ng ginang. "ka papasok ko lang po kanina sa opisina at ng tawagan ko nga po si mga delfin para tanungin kung bakit hindi pumasok si nicko ay sinabi niya nga po, na simula daw ng umalis ako ay hindi na nga daw po pumasok si nicko sa opisina.. Hindi ko po alam kung anong dahilan niya.. "Hindi mapigilan ni andrea ang pag tulo ng kanyang luha. Hindi niya akalain na sa kanyang pag uwi sa kanilang probinsya ay mangyayari palang hindi maganda kay Nicko. Humugot ng malalim na hininga ang ginang mula sa kanyang dib-dib at tsaka ito nag salita. " m
"shhh.. Tahan na andeng.." "salamat Luke at hindi ikaw ang may gawa nun.. May kakampi na ako ngayon.. Akala kasi nina ginang helen ako ang nag pa kalat ng video ni nicko.." Saad niya kay Lucas na humihikbi hikbi pa. Inalis siya ni Lucas mula sa pagkaka yakap dito, at hinawakan siya sa magka bilaan niyang pisngi. " at least ngayon, mapapa tunayan mo na sa kanila na hindi ikaw ang nag pakalat ng video ni kuya.. Hayaan mo mamaya pupunta ako sa bahay nina kuya.. At ako mismo mag sasabi sa kanila na inosente ka.." Saad sa kanya ni lucas na naka tingin sa kanyang mukha habang hawak parin nito ang magka bilaan niyang pisngi. " salamat luke.. "Tugon ng dalaga kay lucas. " gusto mo bang sumama sa akin mamaya sa pag punta sa bahay nina tita..? "" hindi na muna luke.. Alam kong masama pa ang loob nila sa akin.. Tsaka nalang siguro.." "o sige, babalitaan nalang kita mamaya.." Saad pa ni Lucas kay andrea. Tumango lang si andrea dito at muling yumakap kay lucas. Pakiramdam niya ay naka li
"i miss you.." Saad ng binata sa paos na boses habang naka titig sa mukha ni andrea."na-miss din kita.." Tugon ni andrea ng may ngiti sa labi. Akma sana siyang hahalikan ni nicko pero iniwas niya ang mukha niya dito. "ubusin mo na tong pagkain mo para makapag pahinga ka.. Tingnan mo yang itsura mo sa salamin.. Ang laki na ng eye bag mo!.." Saad ni andrea sa binatang naka ngiti parin. Hindi na nawala wala ang ngiti nito sa labi. Hindi mapag kakailang masaya itong muli niyang nakita si andrea. " ayaw ko matulog.. "" bakit naman?.. "" baka hindi na kita makita pag gising ko.."Kinilig si andrea sa sinabing iyon sa kanya ng binata. Binitawan niya ang hawak niyang kutsara na may lamang pagkain at hinawakan ang mukha ni nicko. "huwag kang mag alala sasamahan kitang matulog..." Tugon ng dalaga kay nicko."talaga sinabi mo yan ha.." "oo nga.. Kaya ubusin mo na to..
Namalayan nalang ni andrea na huminto ang kanilang sinasakyan sa tapat ng isang gusali kung saan naroroon ang condo unit ni nicko. "let's go iha.. Pasyalan natin itong condo unit ni nicko.." Anyaya ng ginang kay andrea. Nakababa na ang ginang, pero si andrea ay nanatili pa ring naka upo ito. Nag dadalawang isip siya kung bababa ba siya at papasok sa condo ni nicko. Marami silang nabuong alaala dito. Baka mas lalo lang siyang malungkot kapag pumasok siya dito. Naramdaman niya nalang na hawak na ng ginang ang kanyang kamay. Walang nagawa si andrea kundi ang bumaba nalang. Para siyang manika na di susi, na sumusunod lang sa bawat hakbang ng ginang. Nang marating nila ang palapag kung saan matatagpuan ang unit ni nicko ay hindi na naman mapigilan ang pag patak ng kanyang mga luha. Kung wala lang doon ang ginang ay baka hinimatay na siya sa sobrang lungkot. Pero dahil kinakausap siya nito, kahit papaano ay naiibsan ang kanyang kalungkutan. Pumasok sila sa kuwarto ni nicko. Pakiramdam