Chapter 45

My mind is almost blank, but a few words keep running to my mind.

'Run pechie'

'Get away from this hell.'

'Save your child.'

Yuri keeps following while me panicking running to get out of this hell. Kailangan ko makalayo agad sa kanya sa pagkat alam ko sa ginawa ko ngayon sasaktan niya ako kitang-kita ko sa kanyang mata kung gaano nag-uumapaw ang galit.

"Run pennielyn, wag ka papa-abot sakin dahil lulumpuhin kita pag na abutan kita." He said calmly but dangerous.

I runned downstairs I don't really care kahit mula sa 50 floor pa kami. Hingal na hingal na ako nag-angat ako ng tingin sa itaas ganun nalang ang kilabot ko ng matalim ang tingin ni Yuri sakin mula sa itaas at may ngising nakakakilabot.

"Tired already? Wanna rest now?"He scheming question.

Instead of asking him tumakbo ako muli pababa, ayoko sayangin ang unting enerhiya na meron ako.

Pero tangna wala pa ako sa kalahati.

"Sumuko kana pechie sabi ko naman sayo hindi ba ka makakalaya mula sakin," Yuri echoed his voice.

Hindi ko s