We went back with nothing but the cold atmosphere between us. Simula pa nang makabalik kami ay hindi ko siya kinikibo kahit paulit ulit ang tanong nito sa 'kin kung okay lang ba ako o kung may masakit ba sa 'kin.
I wanted to answer him but my pride didn't let me to. Mahirap labanan ang sama ng loob lalo na't malaki ang naging epekto sa 'kin ng pangyayareng 'yon.Gustohin ko mang kalimutan ngunit hindi na talaga matanggal sa isipan ko ang pangyayare. Ang paggalaw ng lupa at pagpulupot ng malaking ugat ng puno sa katawan ko ay isang pangyayare kailanma'y hindi ko inakala mangyayare sa 'kin.It was too horrific that I couldn't open my mouth. The tremble won't stop and I don't feel like I'm able to feel my stomach right now kahit pa nagugutom na ako kanina pa.Ramdam ko ang ang pagbukas at pagsara ng pinto. Rinig ko ang yapak ng mga paa papunta sa 'kin at ang paggalaw ng kama."My brother found a cow, he told me that humans can eat thei"Isuot mo 'to." Tumingkayad ako upang maabot ang ulo niya saka isinuot rito ang winter hat na kulay puti. Nang maiyos ang suot nito ay pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa.Sa porma niya ay walang makakakilala sa mukha niya, it turns out that I'm good at disguising stuffs. "Hope everything will be fine, I don't want to see those unbearable events again." Napasimangot ako nang maalala ang nangyare. "They won't be coming back... for now," he said. Ibig sabihin ay babalik pa ang mga ito, hindi titigil hangga't hindi nila naiiuwi pabalik si Kareem at ang kapatid niya. I do think that the others like him felt threatened about Kareem being with me. I hope everything will be fine...Tinahak namin ang tahimik na gubat habang ako nama'y hindi naaalis ang pangamba na baka bumalik ang mga ito. Paikot-ikot ang mga mata ko habang hindi inaalis ang atensyon kay Kareem na nauuna sa paglalakad. Ilang minuto ang lumip
Dalawang araw matapos ang pangyayare sa bayan ay wala na akong nabalitaan tungkol sa matanda. Well, hindi ko naman inaasahang aabot rito ang balita dahil kami lang naman ang naririto sa gubat. Wala nang mas tatahimik sa lugar na alam mong walang chismoso at chismosa. "Hey, you okay there?" Sumilip ako sa nakabukas na pintuan at pinagmasdan si Kareem na pawisan habang bitbit ang mga kahoy. Nang mailapag niya ang mga kahoy ay bumaling siya sa 'kin at ngumiti. "Good morning," he greeted sweetly. Wala nang mas tatamis pa sa topless na nakahanda sa umagang ito. Lumapit ako sakanya at pinahid ang pawis niya mula sa leeg hanggang sa dibdib niya. Hindi ko naiwasang mapalunok dahil sa malaman ang dibdib niya na animoy galing sa pagwo-work out. "You're staring quite attractive, Alessandra." Napanguso ako at pinagpatuloy ang pagpahid ng pawis niya gamit ang puting tela. "It would be a waste not to stare on this goddamned hot
THIRD PERSON'S POV. "You're cruel."Hindi niya binigyan ng pansin ang kakarating lamang na pusa at marahan lamang hinaplos ang buhok ni Alessandra habang mahimbing itong natutulog. The walls were painted with different pictures, ngunit ang mas nakikita sa buong sala ay ang dagat na tila totoo kung titignang mabuti. "You're trying to own her yourself." "Hindi kasalanan ang ginawa ko," simpleng saad niya habang pinagpapatuloy ang paghaplos ng buhok ni Alessandra. Marahan itong naglakad palapit sakanya. "It's a sin, everything you did was a sin. You're acting like a good guy here when in fact... you're the most dangerous one.""I'm not like them, I don't fucking eat those disgusting soul from humans.""But you're doing the same thing now. Kapag lumayo ang taong 'yan sayo, ikamamatay niya 'yon. You've become too greedy, brother."Bigla na lamang tumilapon ang pusa sa labas ng bintana. Mabilis
"The others... they knew about it am I right?" Hindi kumibo si Kareem at nanatiling seryoso ang tinging ipinukol sa kapatid niya. Hindi niya ito maaaring busogin ng kahit anumang detalye tungkol sakanya dahil kilala niya ito, mas pipiliin nitong traydorin siya kesa ang tumalikod sa pinuno nila. But he's different. Hindi niya kailanman magiging desisyon ang pagsunod sa utos ng kanilang pinuno kung alam niyang hindi ito para sakanya. He doesn't want to be a puppet of their race anymore. "Brother! Come to your senses! It's not your fault that you accidentally entered her dream. No— it's not even our fault that we were born as dryads!" He gritted his teeth. "She will still accept you, everyone will still accept you. You belong to us," he firmly said. "You don't understand," he murmured. His eyes fixed on the house where Alessandra is and smiled a little bit. "You will never understan
ALESSANDRA'S POV. Bitbit ang timba ay bumalik ako sa loob ng bahay habang nakakunot ang noo. Hindi pa rin nawawala ang lamig na nararamdaman ko dala ng malakas na hanging humampas kanina lamang. Mas binilisan ko ang lakad at dumiretso sa lababo upang lagyan muli ng tubig ang timba. Nakarinig ako ng kaluskos mula sa gilid ko at nakita si Gallard na dinidilaan ang sarili nitong kamay. His paw was a little small compared to what I've seen when I first met him. Hindi na ito bumalik sa dating anyo niya, tila nagugustuhan niya na ang pagiging pusa. Napamura akong saking isipan dahil rumagasa ang tubig mula sa timba. Hindi ko namalayang puno na pala ito dahil sa kakatitig ko do'n sa pusa. Mabilis kong pinatay ang gripo at binuhat ang maliit na timba saka dumiretso sa likod ng bahay. Nilagyan ko muli ng tubig ang lalagyanan ng inumin ng mga kambing saka marahang inilagay ang ki
"Ang sabi mo ay magpapahinga tayo?" nagtataka kong tanong kay Kareem habang hila-hila niya ako patungo sa naglilinyahang kakahuyan. Nang matapos ako sa pag-iyak kanina lamang ay bigla niya nalang akong inaya na maglakad-lakad at natagpuan na lamang ang sariling hawak ang mga kamay nitong tinatahak ang hindi pamilyar na daanan sa gitna ng gubat. It was cold yet his hand were warm. Nakatingin lamang ako sakanyang likuran habang pinagmamasdan ang marahang pagsayaw ng buhok niya. Hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga paa namin, ngunit sapat na sa 'kin na kasama ko siya upang mapanatag ako. Hindi nagtagal ay nakaramdam na ako ng pagkabahala dahil dumidilim na ang gubat, hindi dahil gumagabi na ngunit natatakpan na ng mga nagtataasang puno ang sinag mula sa araw. "Saan ba tayo pupunta?" muling tanong ko. Habang tumatagal ay mas lalo lamang dumidilim ang daang tinatahak namin kaya pinili kong huminto sa paglalakad dahilan u
AN: please listen to "Love Story" by Indila while reading this chapter. I swear, you will understand how magical this chapter is. ---Nakatitig lamang ako sa lawa habang nakakulong sa bisig ni Kareem. We were peacefully staring at the lake, appreciating the ethereal beauty of the lake. Grandma told me that she had seen one, a creature like Kareem. But who? Who was it that made her believe that creatures like them are dangerous? Did my grandma even witness how beautiful this lake before believing that they are dangerous? Mas lalo lamang lumalaki ang kuryosidad ko sa mga bagay na hindi ko alam kung may kasagutan nga ba. Gusto kong malaman kung ano ang naging nakaraan ni Grandma at ni Mom na naging dahilan upang magalit sila sa mga nilalang na katulad ni Kareem. Nahulog din ba sila kagaya ko? Umibig din ba sila? "Luna will meet us," he whispered. Luna? Who's
Pinagsiklop niya ang mga palad namin habang nakadekwatro sa harap ng lawa. Tahimik kaming pinagmamasdan ito na tila walang naganap na pagtatalo kanina lang. My heartbeat were trying to calm my thoughts inside my mind. Thoughts that can only start an argument again. I didn't mean to make it look like I'm doubting him, it's just that... ang pagkakaiba namin ang nakakapagpagulo ng isip ko na nauuwi sa kaba. How can I stop these thoughts when it's trying to eat me up? "You're overthinking again, Alessandra." Napakagat ako ng labi. "My bad," I murmured. Narinig ko ang marahang pagbuga niya ng hangin na para bang napapagod na siya sa kakaisip kung ano ang nasa isip ko. "Will you—""I know, I know. I will stop na, hindi na ako mag-iisip ng kung ano-ano pa." Nginitian ko siya nang lingunin niya ako. "Ang ganda pala dito 'no? Bakit ayaw mo magstay dito? I can imagine myself living her