Share
Chapter 23
Ambleside in Lake District, Cumbrian Mountain, England...
Ambleside...One of the biggest and famous market towns in Lake District. Sikat ang lugar na ito dahil sa mga produktong orihinal at kakaiba ang pagkakagawa ng mga buildings. Hindi lang dahil sa mga produktong binebenta kundi sikat din ang Ambleside dahil makikita mismo rito kung gaano kalawak ang pinakamalawak na lawa dito sa Lake District which is Windermere.The town stands at the head of Windermere and in the middle of some of England's finest scenery.Kaya hindi nakakapagtakang maraming mga dayuhan ang bumibisita rito, I can even tell which country are they from dahil sa mga suot nilang gucci at booty shoes.Marami ring mga bata na nagse-skating sa daan, mga tugtuging pang 90s, at makikita rin ang mga vendors na may kakaibang mga tinda simula sa accessories at mga damit.There were lots of people taking pictures on the small opera malapit sa fountain.Related chapters
Mystical Reminisce Chapter 24
Adventures... Inangat ko ang tingin sa makulimlim na kalangitan at mapait na ngumiti. Gaano nga ba katagal ang oras at gaano kalayo ang lalakbayin namin? There were lots of unanswered questions, it keeps adding up like it has been in prison wanting to have answers. "Mama, I want one too!" "Of course, sweety. You'll have one too."Nakangiting tinanggap ng batang babae ang cotton candy mula sa ina nito. Hindi ko namalayang nakangiti na pala ako habang nakatitig sakanila. My Dad used to do that when I was a kid too, binibili lahat ng gusto ko. While Mom on the other hand is strict when it comes to buying things for me. Ayaw niya kasing iniispoil ako ni Dad kaya ang ginagawa ni Dad, tinatakas ako para mamasyal kaming dalawa. Those were the days that my childhood felt wonderful. I wish I could go back to those times. Nang makababa kami sa kalesa ay nagpasalamat ako matapos maibigay ang bayad namin.
Mystical Reminisce Chapter 25
Nagising akong may bigat sa pakiramdam. Parang may nakabara sa lalamunan ko at ramdam ko ang init sa buong katawan ko. Ganitong-ganito ang nararamdaman ko sa tuwing nilalagnat ako. Babangon na sana ako pero mas lalo ko lang naramdaman ang bigat ng pakiramdam ko. "Don't move, Alessandra." Hindi ko gaanong mabuksan ang mga mata ko, masyadong mabigat na hindi ko na alam kung ano ang uunahin kong galawin. Gusto kong sumigaw dahil sa sakit ng ulo ko, parang binibiyak na bato. In the midst of wanting to move my body, I felt how my eyes started to pour a pool of tears running down to my cheeks. I feel so weak that I don't know what to do anymore. Nang maramdaman ko ang pagdampi ng basang tela sa noo ko ay doon ako napanatag.I fixed my eyes on him. He looks restless, his eyes were puffy. Nang maayos nitong nailagay ang tela sa noo ko ay dahan-dahan siyang umupo sa gilid ko at marahang hinawakan an
Mystical Reminisce Chapter 26
Playing 'Love in the Dark' while writing this chapter. THIRD PERSON POV. the snow storm continued to fall. It has been three days since the storm started that caused the whole Lake District to suffer in heavy cold. People weren't able to go out from their homes. Some says it's a disaster haunting the towns and some says... it's a curse. "Are you really going to send her back?" The cat appeared before him. He didn't respond nor give a look to the cat. His eyes remained cold while holding the unconscious human on his arms. He doesn't want to talk because it will only add to the piercing contempt digging on his heart.Sa tuwing hahakbang ang mga paa niya ay parang pinipiga ang puso niya. Heart, when did he start feeling like something is beating inside him? He couldn't remember anymore nor he wanted to remember. All he wants to be in his thoughts is Alessandra herself.
Mystical Reminisce Chapter 27
ALESSANDRA'S POV. "I'll visit you in your dreams."Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko at ang maliwanag at malinis na kwarto ang bumungad sa 'kin. Mula sa ayos at mga gamit ay walang nagbago, it's still the same. The whole room where I used to stay, tama. Dito nga pala ako natutulog, dito ang kwarto kung saan ako nagpapahinga dahil nga nasa bakasyon ako kasama sila mom at dad. Dito, sa kwartong 'to...Bakit nandito ako? Dapat ay nasa bahay ako, doon sa gubat. Sa mga oras na 'to ay pinapakain ko na ang mga kambing. Why? Why did I go back? Marahan akong bumangon at napapikit nang matamaan ang mukha sa sinag mula sa araw. The window was open and I can see how the birds were sitting on the branch of the tree. Did the storm already stopped? Tinitigan ko ang direksyon ng bintana kahit tinatamaan ang mukha ko sa sinag mula sa araw. Ilang segundo la
Mystical Reminisce Chapter 28
Nakatulala ako habang nakaupo sa gilid ng kama. A day already passed and I felt relieved knowing that I'm already better, I don't feel sick anymore. Except for the pain in my chest. It gets heavier every seconds whenever the thought of him enters my mind. Mas lalo lamang akong nasasaktan sa tuwing nag-iilusyon akong nasa harapan ko siya. I know, I may sound weird for hallucinating that he's in front of me but it is my escape to forget the truth... that we're not together anymore. Pilit kong pinapatatag ang sarili ko at inaalala na babalikan niya ako. He promised me that he'll get me back after I get better. Now that I'm all better, babalikan niya na ba ako? Nakarinig ako ng katok mula sa pintuan at dinig ko ang boses ni grandma na tinatawag ang pangalan ko. "Gising ka na ba?" Huminga ako ng malalim bago tumayo at marahang binuksan ang pinto. Nang magtama ang paningin namin ay sumilay ang maliit na ngiti
Mystical Reminisce Chapter 29
"I don't even know how to do that," bulong ko sa sarili habang nakaupo sa gilid ng kama. Nanatiling nakadapa si Gallard at ang mga mata'y papikit na.Hindi ko alam kung anong nangyare habang wala ako. Was he taken while waiting for me? Sinaktan ba siya ng ibang dryads?Napatingin ako kay Gallard at nakapikit na ito. Tinitigan ko ito hanggang sa napansin kong may kung ano sa gilid ng paanan niya. It was blood. May sugat ang paa nito. Akmang hahawakan ko na nang bigla itong nagising at tumalon palayo sa 'kin. He glared at me like I am his enemy. "I'm s-sorry, I just... saw blood," I said to him. Binalingan niya ng tingin ang kanyang paanan at ngumiwi. "Don't intrude yourself to me, human," he said and left with no goodbye. Nanatili ang mga mata ko sa bintana. Hindi ko alam kung ano ang una kong ipoproseso. Ang naging sagutan namin nila mom, ang pagkawala ni Kareem, at ang sugat
Mystical Reminisce Chapter 30
Nagising ako dahil sa sinag mula sa araw. Ramdam ko din ang pananakit ng likod ko dahil nakabaluktot ako habang nakahiga sa kama upang mas mabigyan ng espasyo ang pusa. Nang magising ay unang hinanap ng mga mata ko si Gallard na wala na sa tabi ko. Bumangon ako at natagpuan itong nakaupo sa may bintana habang nakatalikod sa pwesto ko. "Gallard?" Hindi ito lumingon kaya napagdesisyunan kong lumapit sa kinaroroonan niya. I went to him and left a small distance between us dahil baka magalit nanaman siya kapag dumikit ako sakanya. "Nagugutom ka naba? Ipagluluto kita—""Why did you save me?"Save... him? "Because you looked like you were asking for help," I answered. He tsked because of what I said to him like it was some unbelievable words he heard. "You won't even think of coming back if not for my brother," he said bitterly, not giving me a slight look. "Look, I know you hate humans becau
Mystical Reminisce Chapter 34
A day already passed matapos akong managinip ngunit hindi na ito nasundan pa. Hindi ko na din sinubukan ulit dahil kahit anong pikit ko, hindi pa rin ako nakakatulog. "Christmas is coming," I whispered. Pinagmasdan ko ang pagbagsak ng mga snow sa lupa habang nakapanglumbaba sa bintana. "I don't understand why humans have so many celebrations.""Why? Nagcecelebrate din ba kayo? I can't imagine it." Naiisip ko pa lang ay parang hindi na kapani-paniwala. "We celebrate her birthday."Kumunot ang noo ko. "Who?" "The highest among us, more like a leader in humans' language. We only celebrate her birthday since she's been living for a thousand years already," he answered. Napa-wow ako dahil sa sinabi niya. "It seems like your kind really respect her.""You're wrong." Umiling siya. "There are many dryads who decided not to follow her because of many reasons. That is why, those who left weren't punish
Latest chapter
