"Bakit?" Siya ay nagtaka. Hindi niya kailangang makarating sa gulo na ito man lang.Bukod dito, sa mga tuntunin ng negosyo, ang negosyo ng pamilya Bai ay nagsimula nang umabot sa sa lungsod ng Shen, at dapat ay oras na upang magtatag sila ng isang mabuting relasyon kay Yi Jinli. Kung nasaktan niya si Yi Jinli, magiging mahirap ang pag-unlad ng negosyo ng pamilya Bai sa Shen City."Maniniwala ka ba sa akin kung sinabi kong wala akong pakialam kung nasasaktan ako?" Tanong niya habang nakatingin sa kanya.Para sa isang sandali, naramdaman ni Qin Lianyi at napa isip sa isang ulirat, na parang may isang bagay na bumubuhos mula sa kanyang puso.'Anong bahagi sa sinasabi niya ang totoo at anong bahagi ang hindi totoo?'Gayun paman ... ngayon ay tila natutukso akong maniwala sa kanya.'…Pakikinig sa ulat ng mayordomo, alam ni Gao Congming na umalis sina Qin Lianyi at Bai Tingxin, na nasa labas. Ang kanyang ekspresyon sa wakas ay tila medyo gumanda.Ang gulo talaga ngayon! Ang lahat a
'Mula ngayon, hindi na ako masyadong mag- alala tungkol kung pupunta siya sa Gu Lichen, at hindi ko hulaan kung gaano niya kamahal si Gu Lichen.'Hindi ko na uulitin ang mga pagkakamali ng aking ama. Hindi ko hahayaang maging mahirap ako at mapahiya tulad ng isang nawawala na aso para lang mahalin ang isang tao.'Hindi ko talaga gagawin!'Sa pamamagitan nito, tuluyan na ring umalis si Yi Jinli sa kusina at maglakad paakyat sa hagdan patungo sa ikalawang palapag.Si Gao Congming ay tumingin sa likuran ng kanyang amo na may halong pakiramdam.'Kung talagang may isang tao sa mundo na makokontrol ang buhay at pagkamatay ng batang Master Yi ...' Sa paanuman, pumasok sa isipan niya ang pangalan ni Ling Yiran.…Nagising si Ling Yiran kinabukasan upang makita ang isang magandang nakabalot na kahon ng regalo sa kanyang tabi ng kama. Ito ay regalo sa kaarawan mula kina Lianyi at Bai Tingxin.Kaya lang hindi niya ito binuksan kagabi.Dahan-dahan na umupo, binuksan ni Ling Yiran ang
Hindi bababa sa ngayon mayroon siyang lisensya ng abugado, kaya't makakabalik siya sa paggawa ng trabahong gusto niya!"Kung gayon sasama ako sa iyo. Nagmaneho ako dito ngayon, kaya mas maginhawa," sabi ni Qin Lianyi.Ang parehas sila nagpunta sa isang ahente ng real estate. Dahil walang mataas na kahilingan si Ling Yiran para sa bahay na nais niyang arkilahan, hindi ito nagtagal upang maghanap na angkop.Pumunta sila upang tingnan ang bahay sa umaga at nilagdaan ang kasunduan sa pag-upa kasama ang may ari ng lupa .Nagkakahalaga ito ng isang libo at pitong daang dolyar sa isang buwan. Medyo maginhawa rin ang transportasyon, at mayroon ding malapit na pamilihan at mga kainan.Gayun paman, natagpuan ni Qin Lianyi ang mga kapit bahay na medyo kumplikado at nag-alala na ang kanyang kaibigan ay mahagip sa mga isyu sa kaligtasan.Tungkol doon, sinabi ni Ling Yiran, "Hindi tulad dati ko tinirhan nakatira ang bou kong pamilya Pansamantalang paglipat lamang ito hanggang sa magkaroon ako
'Gayun paman ...' Ibinaba ni Ling Yiran ang kanyang ulo at tumingin sa kanyang patag na tiyan.'Hindi ako maaaring magkaroon ng sarili kong mga anak. Dati, dahil sa aking katawan na naisip kong hindi ako makapag- anak.'Ngayon, maaaring gumaling ang aking katawan, ngunit pagod na ako sa pisikal na wala na akong lakas ng loob na maniwala sa tinaguriang pag-ibig!'Nakarating si Ling Yiran sa maliit na restawran, at pasado alas siyete na. Iniwasan niya ang oras ng dami ng tao sa hapunan."Nandyan ka lang pala!" Nang makita ni Zhuo Qianyun si Ling Yiran, agad siyang lumapit sa kanya. Sa pagtingin sa kanyang walang imik na mukha, tinanong niya, "Kumain ka na? Bakit hindi ka kumain ng kung ano Pinag- isipan ito ni Ling Yiran at sinabi, "Kung gayon bigyan mo ako ng isang mangkok ng pansit. Matagal ko nang hindi iyon nakakain.""Oo naman, sandali lang," sabi ni Zhuo Qianyun bago inutusan ang mga tauhan sa kusina na gawin ito.Hindi nagtagal, lumitaw ang isang mangkok ng pansit na mar
Sa susunod na sandali, ang cake sa kanyang kamay ay nahulog sa lupa.Hindi kalayuan sa pinto ng restawran, isang matangkad na pigura ang lumabas mula sa kotse at papalapit sa kanya sa sunud- sunod na hakbang.Maingat pa rin ang pagsusuklay ng kanyang buhok, at nakasuot ito ng isang malutong na suit. Ang kanyang malamig at maganda na mukha ay nagbigay sa mga tao sa paghinti sa pagkain, habang ang kanyang malalim at makitid na mga mata ay tila nakikita ng mga tao.Kapag tinitigan ka ng mga mata na iyon, ang iba ay hindi maiwasang makaramdam ng takot na para bang tinitigan sila ng isang hayop.Ngayon ang mga mata ay nasa kanya!Naramdaman lamang ni Zhuo Qianyun na ang mga daluyan ng dugo sa kanyang katawan ay tila nagyeyelo bigla, at ang natitira lamang ay ang nakahihingal na lamig!Ye Wenming!Sa wakas ay lumitaw ang lalaki sa harap niya?Marahil nang tumakas siya mula sa mall sa araw na iyon, nagkaroon siya ng isang hindi malinaw na paunang salita na maaaring hindi siya makataka
Kapag nahihirapan siya at gutom na gutom, malamang ay kakainin niya ang lahat ng mga masasarap na pagkain habang hawak niya ang kanyang minamahal na babae."Maaari mo ba akong bitawan? Sa palagay ko nasabi na natin ang lahat ng kailangan nating sabihin sa korte. Nagpunta ako sa bilangguan tulad ng kung paano mo ako gusto. Mayroon ka bang ibang maituturo sa akin, G. Ye?" Sinabi ni Zhuo Qianyun.Hindi mapigilan ni Ye Wenming na mapapikit ang kanyang mga mata. Ang babaeng nasa harapan niya ay hindi kasing banayad tulad ng dati. Sa halip, tila may mga tinik siya sa buong paligid upang mailayo ang mga tao.Bukod dito, ang mga salitang 'kumalas' mula sa kanyang bibig ay matalo sa kanya."Zhuo Qianyun, sa palagay mo ba pag katapos ng ilang taon sa bilangguan, nabayaran mo na ang lahat ng utang mo?" Malamig na sabi ni Ye Wenming. Mas mahigpit na pinisil ang kanyang mahahabang daliri ang braso nito, papalapit sa kanya. "Napakatuso mo talaga kung iniisip no!"Si Zhuo Qianyun ay biglang t
Si Ye Wenming ay bahagyang nagulat sa kanyang pagiging mahinahon. "Hindi ka ba makakatakas?" Tanong niya habang hinuhugot ang tali niya."Maaari ba akong makatakas?" sagot niya na parang nalibang.Nakatakas siya. Nakatakas siya minsan nang makalabas siya ng kulungan, nakatakas muli nang makita siya sa mall, ngunit kalaunan ... natagpuan niya rin ito.Minsan, ang kapalaran ay tila nais na paikot-ikot at hayaang bumalik ang lahat sa parisukat. Ito ay nakakatawa at malungkot, pinaparamdam sa mga tao na walang magagawa."Walang makakatakas" Ito ang sagot ni Ye Wenming sa kanya. "Kahit na makatakas ka sa oras na ito, tiyak na mahahanap ulit kita.""Sama katuwid, hindi na kailangan para makatakas ako." Nagkibit balikat si Zhuo Qianyun na para bang binigay niya ang lahat ng pagtutol at sinabi, "G. Ye, paano mo ako aasahan na babayaran ko ang buhay na inutang ko sa iyo?"Pinagsiksikan ni Ye Wenming ang manipis na labi at tinitigan ng mabuti si Zhuo Qianyun. "Nagtataka ako kung sino ang t
Natigilan agad si Zhuo Qianyun.'Ano ang ginagawa niya? Hinahalikan ba niya ako? 'Bakit niya ako hinalikan? Hindi ba niya dapat siya magalit nang labis? Bakit parang sabik na sabik ang halik na para bang uubusin niya lahat ?!Hindi niya alam kung gaano ito katagal, ngunit ang halik ay sa wakas natapos na. Isang buntong-hininga ang nakatakas mula sa kanyang lalamunan.Kahit na si Ye Wenming mismo ay hindi inaasahan ang pakiramdam ... sobrang nasiyahan mula sa halik!'Matagal ko nang hindi naramdaman ang ganitong kasiyahan!'Bakit ... Bakit ang babaeng ito?'Tinitigan niya ang taong nasa harapan niya na may halong pakiramdam habang kinukuskos ng mga daliri ang kanyang mga labi, na medyo namula at namamaga mula sa halik nito.Mahigit sa apat na taon ang nakalipas ng ilan sa kanyang pagiging inosente at ginawang mas banayad siya. Madaling akitin ang isang lalaki nang masulyapan siya nito ng kanyang napakarilag na mga mata.'Ginamit ba niya ang hitsura na iyon upang akitin ang ib