Maybe
"Stop, you think that damaging your face make me stop?" Iling na saad ni remon habang kapit nya na ang gunting at nakatitig lang sa muka ko at lumapit sa kinauupuan ko
"Stop making me worry, just please. Let me take you for a month yhra. I'll take care all of your responsibility, from your family and other things" sa oras na iyon nagiba nanaman ang ugali nya. O natatakot lang sya na sirain ko ang muka na iniingatan nya
"Bakit ba ako?" Naiiyak kong tanong bago nya kinapitan ang muka ko at hinaplos ito
"I know that even I try hard to pretend that you are her, hindi padin mababago na she's with someone else and you are a different person, both of you are different. But please, I just want to feel that she's still here. The pain, it's living on me" nanginginig ang kamay nya habang nakatungo
"I will do everything to change your mind" iniwas ko na ang pisngi ko sa kamay nya hanggang sa nahiga ako sa kama at ipinikit ang mata ko
"Kapag ba pumayag ako, hanggang kailan yung sinasabi mo" tanong ko habang nakapikit at tangging dilim lang ang gusto ko makita. Para akong nanghihina kapag ganyan sya
Siguro dahil nadin sa ugali ko, masyado akong maawain kahit na ginagago at inaabuso na ako
"We will stay at one house, saka lang tayo titigil once I move on" saad nya bago kapitan muli ang kamay ko
"I just want to feel that I am worth it, hindi ako makausad. Because I feel that I am not worthy, why people leave me and why she's unfaithful. Pero sa ngayon, handa na ako mag-move on and you will be with me, gusto ko subukan na kahit andyan ang muka ni lesley kaya ko" naguluhan ako sa paliwanag nya
"Kung gusto mo makausad, bakit kailangan ako"
"I will use you, titignan ko kung kaya ko bang gawin ang lahat kahit na nasa tabi kita, I know I am sound insane here but I don't want to see you with other man, but sometimes. Ayoko din na makita ka. Fuck" saka ako dumilat at tinitigan sya
"Pumapayag ako, sa isang kondisyon" tinignan nya ako at humigpit ang kapit nya sa kamay ko
"What is it?" Tanong nya saka ako huminga ng malalim
"Kahit linggo lang, hayaan mo ako mabuhay sa sarili ko. Rest day ko ganon. Araw araw, ipagluluto, ipaglalaba, at pagsisilbihan kita. Pero sa linggo pwede ako umuwi sa pamilya ko" saka naman sya pumikit sandali at tumango habang nakapikit
"Okay, I will pay you. Just be with me okay?" Saka nya inangat ang baba ko para mapatingala at magsalubong ang muka namin
"Just do what I want, para magkasundo tayo. Obey what I want okay?" Marahan nyang tanong habang haplos ang buhok ko at tumango muli ako
"Good girl" siniil nya ang labi ko habang ang kamay ko ay nakakapit sa kumot ng kama at nag-uumpisa na ang pag gapang ng kamay nya sa bawat parte ng katawan ko
"I will make you scream every night"
Sana hindi ko pag-sisihan to sa huli, at san h'wag akong mahulog sa taong walang puso
...
Nakalipas na ang isang linggo matapos ang palugid na binigay saakin ni remon bago nya ako isama sa tinitirahan nya, nag paalam ako kila tito dahil babalik ako sa makati, kahit si karlo, nagsinungaling ako sa kanya na may nakuha akong trabaho at gusto ko na makapag-focus kaya linggo lang kami pwedeng magkita
"Yhra, saan ba kasi yung trabaho mo, maybe I can visit you" ngumiti lang ako tinignan sya ng sandali
"Karlo, kailangan din kase natin maging seryoso sa trabaho. Ayoko din naman na maging abala sayo lalo na at doktor ka. May bagay na mas kailangan pang pahalagahan bago ang lahat" umiling sya at kinapitan ang kamay ko
"You are one of my priorities yhra, bakit ba ganyan ka magsalita? Hindi ka abala saakin okay?" Tumango lang ako at parang di padin si desidido at naniniwala sa mga sinasabi ko
"How about remon, ginugulo ka paba nya?" Tanong nya saka ako sandaling napatigil at napaisip.
Alam ko na tututol sya, pero kung di ako magsasakripisyo mas lalo lang ako mahihirapan at maguguluhan kung hindi ko susundin ang gusto nya at hindi matatahimik ang buhay ko
"Hindi ko na sya nakita, ang huli namin pagkikita ay noong nasa pagsanjan tayo. Tapos non sumuko na sya at pinabayaan na ako" muka naman syang di padin naniniwala sa sinabi ko
"Imposible masyado yan yhra, remon is crazy. Does he hurt you?" Umiling muli ako bago naman sya huminga ng malalim at para bang suko na sa pangungulit saakin dahil hindi nya siguro nadinig ang nais nya saakin
"If he's still bothering you, let me know and I will do my best to stop him okay?" Tumango ako bago nya kapitan ang kamay ko at ngumiti ng marahan. Kinakabahan ako sa mangyayari bukas
Sana maging maayos at madali lang ang lahat, alam ko naman na hindi ito basta basta lamang. Pero hindi matatapos ang kalbaryo at sakit sa dibdib ko kung hahayaan ko nalang ito at patuloy na tatakbo palayo
Inaamin ko na wala nga siguro akong takas sa kamay ni remon
Naawa din ako sa kanya noong araw na kinausap nya ako sa hospital
Ibang iba sya sa remon na bumaboy saakin, hindi ko mapigilan na maawa sa kalagayan nya
Kailangan nya pa magmakaawa sa tao para lang manatili sa tabi nya
Siguro nga hindi ko pa kilala ang ugali nya, hindi rin naman ako magtatagal sa kanya dahil magiging mabilis lang naman daw ang lahat, yun ang pinangako nya saakin
Sana hanggang matapos iyon, buo padin ang pagkatao ko kahitna puro lamat na ang lahat
"Tulala ka nanaman, alam mo kinakabahan ako sayo" napukaw naman ni karlo ang aking atensyon saka ako tuluyang nag-paalam para umuwi
"Mauuna na ako karlo, kailangan ko nadin magpahinga saka nalalim na ang gabi" ngumiti ako ng marahan saka nya ako kinabig payakap sa kanya
Labis akong nasisiyahan dahil sa kanya, isang tunay na kaibigan
"Mauuna nako. Ingat" sabi ko bago ako sumakay ng taxi at dumiretsyo sa address na nakasulat sa papel
Hababg bumibilis ang takbo ng sasakyan ay lalo akong nilalamon ng kaba at takot sa di malamang dahilan.
Tama ba itong pinili ko?
Napatanong ako saglit hanggang sa tumigil ang kotse sa bahay na may malaking gate at bumukas iyon ng kusa
"Sino po sila?" Tanong ng gwardya
"Yhra Santos po kuya" masiglang bati ko at pinapasok nya na ako sa loob
Pabigat ng pabigat ang bawat hakbang ko papalapit sa pinto ng bahay nya. Kahit na napakaganda ng paligid, kaba parin ang nangingibabaw
Napaawang ang labi ko ng bumukas ang pinto at niluwa non si Remon na walang pangitaas na damit at nakatingin sa suot kong damit
"I don't like your shirt, remove it" bungad nya saka ako hinawakan sa kamay at inalalayan papasok
"Welcome to my life yhra"
CreateMaaga akong nagising matapos ituro ni remon ang kwarto ko at ano ano ang mga bagay na dapat at hindi dapat na gawin. Hindi pa talaga sya tapos na kausapin ako pero umalis agad sya tapos mag ring ng phone nya at bandang alas dies ng gabi ay umuwi sya ng may dala-dalang babaeBababa sana ako para kumuha ng tubig pero naabutan ko sila sa kusina na may ginagawang kahalayanWala din katao-tao sa bahay nya, kahit katulong wala naman na ako nakikita"Who is she?" Napalingon ako habang sabay na pababa si remon at yung babae na kasama nya kagabi"Don't mind her, just go nina" walang emosyon na saad ni remon, pero hindi sya nakinig at lumapit saakinTinignan ako mula ulo hanggang paa. Pati ang damit ko ay tinititigan nya"Anak ba to ng katulong mo?" Kunot ang noo nya at parang inaalala ako"No, just go. I'll call you when I need you" bakas sa muka nung
MoanA white dress fits on her body, I can't take my eyes of her, maybe because she look like my lesley. It's been a year since lesley and I broke up, I never meant to break up with her but it's too late when I realized that she already drifted away from meMy fantasies wake me up every night. I can't sleep well because lesley is always in my mind, even yhra, after that day I met her everything change.I almost forgot that I am broken hearted because of lesleyMaybe I am not the one for her, but every bit of this house reminds me how we plan everything for our future, she's my inspiration in every day that I work hard."Remon, yung report daw ng mga pasyente" I look at her and she look at my body and then she stops when she realize that I am watching her"I'll be there in a minute" I said before she leave. I want to see yhra right now, I don't know what she doing today or if she's f
RemonA warm and soft thing makes me feel like home after years that i feel the hell, like i am living in infinite state of suffering"Yhra..." i whisper while her swollen eyes, why i am such a cruel to her? She doesn't deserve to feel this.I didn't treat her well, but now i hope i can do what I'm suppose to do"Remon, wag please..." i thought she's awake, but she's having a bad dream."Yhra" she slowly open her eyes and i smile at her, kiss her temple"Good morning""Bakit ang bait mo? Anong nakain mo at nagkaganyan ka?" i feel pain in her voice, i understand herKung ayokong mawala ulit sya sakin, dapat ko syang alagaan at ingatan"I ate you last night" her cheeks turn into red and she look awayI just realized that yhra is very different from lesleyYhra have a sharp feature, her nose is very po
Ang lamig ng bawat hampas ng hangin sa muka ko habang nakatayo ako sa balkonahe ng bahay ni Remon at inaantay syang umiwi galing sa trabahoMatapos ang nangyare sa opisina nya sa ospital ay mas lalo syang napalapit saakin at ramdam ko kung papaano nya ako inaalagaanTaliwas sa sinasabi ni mama saakin noong nakaraang arawNakauwi na sila mama at mga kapatid ko sa laguna habang naiwan ako sa manilaNag paplano akong magluto ng hapunan namin ni Remon dahil sa di malamang dahilan ay para akong asawa nya kung umasta ako, hindi dahil sa kagustuhan ko. Sa ginagaws nya ngayon ay pinapahintulutan nya akong ipag patuloy kung papaano ko sya gustong itratoAlam ko naman kung hanggang saan ako lulugar pero sa bawat araw, may bagong bagay akong nalalaman sa pag katao nya, paunti unti ay pinapakilala nya ang sarili nya saakinLumakad ako papunta sa kusina para ihanda na ang pang Adobo ko para nama
Kapit kapit ko padin ang journal habang walang patutunguan ang pag lalakad ko sa gitna ng kalsada, tulala at para bang wala akong magawa kundi ang tanggapin kung ano ang kayang ibigay ni Remon saakin, ang hirap na mag antay ng bagay na ninanais ko na ibibigay nya saakinBakit ba ako umaasa kung alam ko naman sa umpisa palang kung bakit andito ako aa sitwasyon na ito"Ang tanga lang Yhra" bulong ko saka nag umpisa ang mahinang pag patak ng ulan at hanggin na nag padama saakin kung gaano kalamig ang bawat gabi kung wala sa tabi ko RemonBakit ba ako umaasa sa taong alam ko na balang araw ay iiwan ako at hahayaan ako matapos nya makuha ang gusto nyaSa totoo lang hindi ko alam kung bakit ba sya nag titiis saakin kung madami naman pala talaga syang pag pipilian. Yung deserving at kagaya ni Lesley na mataasMasyado akong mababa para sa kagaya nung Remon, ayokong isipin ang mga yon pero hindi ko mapigilan
"Yhra ano nanaman ba itong report sayo. May complain nanaman" napatingala ako at pinagpag ang damit ko na puro alikabok"Ma'am? Bakit daw po?" tanong ko at binitawan din ang basahan na pamahid ko sa mga libro na puro alikabok"Mali kase yung libro na nilagay mo sa package, diba sabi ko sayo icheck muna ng apat na beses bago iseal at ipadeliver?" napakamot ako sa ulo ko dahil sa hiya kay Ms. LeonorTinanggap nya ako na taga linis at taga pack my mga libro na dinedeliver nya. May shop kase sya ng mga lumang libro at binebenta sa mga shop na puro luma din ang libroInaangkat nya ang mga libro galing sa ibat ibang bansa at isa sya sa kinukuhaan ng mga mag rereseller non"Sorry po" bulong ko at napatungo, sobra padin akong lutang at wala sa wisyo hindi padin kase mawala sa isip ko yung nangyare"Mabuti nalang mabait si Mr. Villanueva at hindi nagalit. Hayaan mo at sila ang pupunta dito m
"Yhra, are you sure you got everything that you need?" tumango ako ng marahan saka tinanggap ang inabot ni Ms. Leonor saakin ang sahod ko para sa pangatlong buwan ko na pag ttrabaho ko sa kanya"Di po ba parang sobra sobra ang lahat ng ito?" tinapik nya balikat ko saka ako pinaupo sa sofa"Hija, alam ko na marami ka pang pangarap sa buhay. I saw a lot of potential in you, and I hope that you will accept my help. Talino at pagiging madiskarte lang ang pang laban mo sa mapang api na mundo yhra" may folder syang inabot saakin saka ko iyon binuksan"Please accept that, it's a full scholarship. Take it as a gift, ayoko kasi makita kitang ligaw. Please do everything for a better version of you Yhra" ngumiti ako at mabilis na nag bagsakan ang luha koNgayon lang ako naramdam ng kasiyahan matapos ang lahat ng pag hihirap na dinanas ko noong nakaraang buwan"Gagawin ko po lahat ng makakaya ko, hinding hindi
"Yhra, please eat this. Makakabuti yan para sa bata" tinignan ko ng masama si remon at tinabig ang mga pag kain na nakahain sa harapan ko"Ayoko, hindi ko gusto tong dinadala ko. Hindi mo din naman to gusto diba, bakit di mo nalang ako hayaang mag isa. Tutal yun naman ang desisyon mo una palang" napapikit sya ng mariin habang tinatantya ang isasagot saakin"Kahit wala ka, kaya ko ang sarili ko. Hindi kita kailangan. Ayoko nang saktan mo nanaman ako" nabasag na ang tinig ko at bumibigat ang pag hinga at ang dibdib koMatapos ang bawat araw na dumaan. Lahat ng hirap at pasakit padin ang dala dala ko sa bawat arawLahat ng pasakit na binigay nya saakinMula ng pumasok sya sa buhay ko, nag kagulo na ang lahat. Hindi na naging normal ang takbo ng buhay koLahat ng klase ng katangahan at sakitWalang magandang naidulot ang sakripisyo koTa