CHAPTER 45

" Nasa loob ka na ng simbahan, Zenaida. " Sinalubong ko ang malamig niyang tingin saakin. " Lubusin mo na ang pangungumpisal mo. Gusto kong marinig lahat. "

" Bakit hindi ikaw ang gumawa, ikaw ang nakaisip 'di ba? " Mabilis akong tumalikod mula sa kaniya saka siya nilayasan. Hindi ko na nagawang magbigay galang at makapagpaalam sa madre na nakasalubong ko dahil sa pagmamadaling makalabas ng simbahan upang iwasan si Joaquin. Nasa hagdan pa lang ako pababa nang may biglang kamay ang kumapit sa braso ko dahilan upang mahinto ako.

" Bakit ba palagi ka na lang nagmamadaling umalis, Zenaida? Umiiwas ka ba saakin? " Pilit kong binawi ang kamay ko na hawak niya pero masyado itong malakas.

" Bitawan mo 'ko kundi sisigaw ako. "

Gumuhit ang sarkastiko niyang ngiti. " Ang lakas rin naman ng loob mong pagbantaan ako. Kinakausap lang kita—"

" Hina-harass mo 'ko. " Matigas kong sambit habang diretsong nakatingin sa mga mata niya. " Huwag mo akong puwersahin na kausapin ka dahil wala tayong dap