Share
SCRIPT
Kaugnay na kabanata
One Bite to Another LETTER
Prente ko lamang na pinakatitigan ang dalawang lalaking nakagapos sa isang malaking puno habang kapwa sila malamig na nakatitig sa akin habang ako ay nag-aalmusal sa kanilang harapan. "Hungry?", agad kong tanong sa kanila sabay turo sa mga pagkain na nasa lamesa at pareho lamang silang umismid sa akin. Alam ko naman na kayang-kaya ni Tiyo na makawala diyan pero batid ko na ayaw niya rin umalis dahil kung makakaalis siya ay makakaalis din si Mino at batid ko na gusto niyang pahirapan ang mortal bilang ganti sa pagtama niya sa minanipula kong puno. Minsan lang talaga kapag walang magawa sa buhay si Tiyo ay kung ano-ano na lamang ang ginagawa niyang kinakasakit ng ulo ko."Masaya ba mang-inis ng isang magandang katulad ko?", mayabang kong saad sabay pareho silang napaubo na tila hindi sila sang-ayon sa aking tinuran. Agad akong napatingin sa kanila nang matalim at tinaasan ko sila ng kilay. "May angal?", matapang kong saad sa kanila. "Mas gaganda ka kung papakawalan mo kami dito.", mala
One Bite to Another AWOL
"Bakit mugto ang iyong mga mata?", agad na tanong sa akin ni Ina habang papababa ako ng hagdanan. Agad akong lumapit sa kaniya at yumakap nang mahigpit na kaniya naman ipinagtaka. "Ina nagkaroon ako ng malungkot na panaginip.", tila bata kong sumbong sa kaniya. "Nais mo bang pag-usapan 'yan iha?", malumanay niyang tanong sa akin. Ilang minuto pa ay kapwa na kami mabagal na naglalakad sa gubat upang makalasap ng sariwang hangin."Bakit ka tila umiyak iha?", malumanay na panimula sa akin ni Ina at muli na naman ako nakaramdam ng lungkot. "Nanaginip ako patungkol sa isang batang lalaki sa ating baryo Ina. Humihingi siya ng tulong sa akin ngunit wala man lang akong nagawa.", mahina kong turan habang nagsisimulang mamuo ang luha sa aking mga mata. "Pakiramdam ko Ina kasalanan ko ang lahat. Hindi ko siya naprotektahan. Tila nawalan ng hustisya ang mga sinulat niya para sa akin.", hindi na ako nakapagpigil sa pag-iyak kasabay ng malungkot na pag-abot ko kay Ina sa kwaderno na siyang sinulat
One Bite to Another FRIEND
Agad na natunaw sa aking mga kamay ang yelong punyal na galing sa prinsipeng mayabang lamang na nakatingin sa akin habang iniisip ko ang kalagayan ngayon ni Mino. "Mukhang nasa alanganing kalagayan ang iyong mortal na kapareha.", agad nitong usal sa akin ngunit wala akong panahon na makipag-usap sa kaniya ngayon. "Hindi ngayon ang tamang panahon para ubusin ang aking pasensya.", agad kong malamig na usal sa kaniya.I am about to turn my back away from him ngunit muli ko na naman nasalo ang yelong punyal na kaniyang itinapon sa aking direksyon. Hindi ko na maiwasang makaramdam ng inis dahil sa kaniyang ginagawa. "Entrante! Stop it Calix!", agad kong singhal sabay bato sa kaniya pabalik ng punyal na prente lamang niyang pinigil gamit ang kaniyang titig. "Anong klaseng lengguwahe iyan prinsesa?", agad niyang tanong ngunit napangisi lamang ako. "Quit it! I already knew na maraming beses ka ng nakapunta sa mundo ng mga tao!", agad na nanlaki ang kaniyang mga mata dahil sa aking tinuran.Ag
One Bite to Another ORIGINAL
Ilang minuto pa ng aming paglalakad sa nagyeyelong gubat ay agad na kaming nakatanaw ng isang tahanan na nababalot na din ng nyebe. Agad akong huminto sa paglalakad at napahinto din si Calix. "I don't like the idea of us going there.", malamig kong pahayag dahil hindi naman namin kakilala ang kung sino man na nakatira diyan. Kailangan walang makakaalam kung nasaan kami ngayon ni Mino dahil mainit sa amin ang ibang kaharian."Chill princess, that's my place.", prente lamang na turan ni Calix at tumango na lamang ako. "Why do you have a place here in this cold dead forest?", agad kong tanong habang papalapit na kami sa may katamtamang laki na tahanan. "Because I am cold and dead too.", he said figuratively at napayuko na lamang ako dahil sa kaniyang tinuran. I knew that he is talking about our past. Ako lang naman ang nakasakit sa kaniya ng todo kaya nawala ang dating masayahing Calix na kilala ko.Ilang minuto pa ay nakapasok na kami sa loob at halata nga na hindi abandonado ang lugar
One Bite to Another WHIPPED
I stared at the falling snow outside the window. Sometimes I miss wearing a dress that as white as the snow. Hindi mawaksi sa isip ko ang mga bagay na pinagsamahan namin ng kababata kong si Calix sa ilalim ng kaniyang nyebe. For me, he is just a friend while he took a turn and had feelings for me na siyang aking tinutulan. I treasured our friendship at ayaw ko na sumugal sa isang pag-ibig dahil una pa lang ay alam kong hindi siya ang nararapat para sa akin. Our friendship is more important than having an intimate relationship that might destroy it. But I guess even though I tried, it ended up being shuttered in pieces."Gosh! It's freaking cold!" rinig kong saad ni Mino kaya napabaling ako ng tingin sa kaniya. Hindi ko alam ngunit nakaramdam na naman ako ng inis dahil sa mga kataga niya kanina."Bahala ka diyan mamatay sa lamig!" agad kong mahinang bulong sa nakatalikod na Mino na prenteng nakatingin sa larawan na nasa pader na tinignan ko kanina. Hindi ko alam pero nakaramdan na lang
One Bite to Another MERCHANT
Ilang beses ko ng pinakatitigan ang mapa na hawak ko na iniligay ni Calix sa bulsa ng ibinigay niyang kasuotan sa amin. It is a long cloak that covers our entire body and a large hood to hide our head and cover our faces. Naglagay na lamang ako ng pulang panyo sa aking mukha upang panapal dito. Hindi man sila magkatulad ng kulay ng aking kasuotan ay sapat na ito upang maitago ang aking katauhan.Ganoon din naman ang ayos ng mortal na nasa aking likuran. Sa muli kong pagtitig sa mapa ay batid kong kailangan lamang namin diretsuhin ang nagyeyelong landas na kasalukuyan naming tinatahak. Nagsisimula ng magreynang muli ang Dyosa sa kalangitan at wala akong balak na abutan ng dilim sa kagubatan na ito. Kitang-kita ko ang malalaking puno na balot na balot ng yelo, maging ang mga damo at bulaklak namumuti dahil sa nyebe.Kahit nakakaawa silang tignan ay mga punot halaman sila na talagang nabuhay para sa ganitong klima. Without this cold they will perish. Natatanaw ko na ang mga kabahayan na
One Bite to Another WOUNDS
Third Person's P.O.VTila kasing lamig ng nagyeyelong kagubatan ang naging paglalakbay pabalik ng prinsesa at ng mortal habang tangan nito ang walang malay na katawang tao ng batang lobo. Napilitan silang bumalik upang gamutin na muna ang mga sugat ng bata sa kaniyang katawan. Minsanan nilang ginagamit ang kanilang bilis at minsanan naman ay normal silang naglalakad upang hindi sila mapagod nang husto.Vreihya is crying silently while biting her lip in order to keep the sobs to herself. She felt guilt all over her mind because of what she had done. She felt the anger that Mino has for her dahil sa kaniyang ginawa. She doesn't have the courage to explain because she is drowning on her own thought.Hours had passed and the Goddess was completely expose in the night sky. Even though she is sad and depress she made sure that the flowers on their way are glowing to be the light on their way. Pagkaraan ng ilang minuto pang lakaran ay matagumpay silang nakabalik sa tahanan ni Calix. It is st
One Bite to Another CLOSER
Vreihya's P.O.VI just felt how cold it is right now. I really hate sleeping in a cold room. By the way, is the kid okay? Wala na ba ang kaniyang mga sugat? Am I alive? Kinaya ko ba lahat ng 'yon? Hindi ko alam kung bakit sa aking mga nakapikit na mga mata ay naramdaman ko ang pagpatak ng aking luha. Dahil sa lamig ng temperatura ay naramdaman ko ang lamig sa pagdaloy nito. Sapat na ba ang ginawa ko upang mabawi ang kalupitan na ginawa ko sa kaniya?Am I a bad princess for hurting an innocent child? Can Mino forgive me for what I have done? Hindi ko na napigilan ang aking paghikbi dahil sa aking mga naisip. Am I a bad princess? Is the kid gonna forgive me dahil batid kong matindi ang takot niya sa akin. Ang asul at ang malungkot na mga titig ng batang lobo ang siyang umiikot sa aking isipan."I am so... Sorry. Please forgive me!" naiiyak kong pahayag habang tila bumilis na ang pagpatak ng aking mga luha at nagsimula akong mapayakap sa aking sarili dahil sa lamig. "Vreihya?" I heard a
Pinakabagong kabanata
