VERNONWHAT in the mader fvcking shit is happening in my office?Nakakalat nanaman lahat ng papel at naka lapag lang ang mga office folders sa sofa. Napaka gulo nga kaya hindi ako makapag trabaho nang maayos. Simula rin nang makita ko kung gaano kakalat ang office ko ay uminit na rin ang ulo ko bigla.Hindi ko naman ito maiuutos kay Jane dahil nasa staff meeting siya kasama rin ng mga ilan sa mga staff dito sa CEO floor. If only I have a secretary, hindi ko na poproblemahin ito.Kaya lang wala nga akong secretary, so what else can I do to solve this irritating problem?"Shit, of course, I have to do this myself." I whispered then I began organizing the papers that is on my table.Wala pa nga ako sa kalahati ng ginagawa ko ay bigla nanaman akong nairita. Hindi ko kasi gets kung paano ayusin ang mga papeles na ito at kung ano ba ang mga papel ang dapat magkasama. When I took a glance at the papers that is on the floor and the folders that is sitting quietly on my sofa, napaupo na lang a
SOLLAIREWhen Zion arrived, we were immediately greeted with his serious face.No one attempted to greet him nor speak with him in anyway. Para bang bumigat ang aura nga paligid nung dumating siya. Bakit ko ba nararamdaman na may ibabalita siyang hindi maganda?Instead of greeting me with a hug and a kiss on the cheek katulad ng lagi niyang ginagawa, he went straight to the kitchen para uminom ng malamig na tubig na galing sa ref.Nate is looking at me, obviously asking what to do. Hindi niya pa kasi nakakasalamuha si Zion na ganito kasungit. Zion is the most patient and understanding man ever.Bumigat nanaman tuloy ang pakiramdam ko nang maalala ko na ako ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito. If only I said sorry publicly, hindi naman ito mangyayari sa amin. Ang kaso nga lang, hindi ko iyon kaya. I can't let my parents be satisfied on seeing what kind of disappointment I am at hindi ko rin gusto na makita nanaman nila kung saan ako nakatira. Kung nalaman nila, they're just goi
SOLLAIREIt's the paintings that I asked them to take out first. Isang buong truck ang okupado ng mga paintings sa building ko. Paano ba naman halos mag mukha nang museum ang office building ko dahil sa karamihan ng mga kliyente ko ay nagbibigay sa akin ng mga painting at iba pang mga art works.Kahit nga hindi ko na sila kliyente ay patuloy pa rin nila akong binibigyan ng mga regalo. Mayroon tuwing okasyon ng Valentine's day, Christmas day, New Year's day, Halloween Day, at siyempre ang aking birthday.Ito rin siguro ang isa sa mga mamimiss ko, ang mga mababait kong kliyente. Pero hinding hindi ko mamimiss ang mga asawa nila. Hindi naman lahat ng asawa ng mga naging kliyente ko ay may masasamang ugali, pero karamihan sila ay ganon."Ma'am, ito po saan?" Tanong ng helper habang nakaturo sa painting na naka sabit malapit sa elevator ng third floor.Napasimangot ako. "Tapon niyo na lang po kuya, or kung gusto ninyo, inyo na lang. Pwede niyo po iyang ibenta, nasa seventy thousand ang pre
AVON "Miss Avon, galit na galit po yung isang considered candidate. Bakit daw po siya nareplace sa pwesto? He said that he was getting ready to join the program. I don't know what to tell him po." Lesley, one of my operating staff said while her head is down. "Lesley..." I softly called and approached her. I lifted her head using my finger. "If they intimidate you, intimidate them back. Drop that call. Him being angry only proves that he is not that worthy to be in our program. Come back when you are finish dropping that call." When Lesley turned around and walked out of my office, I sighed. I am just so glad that I did not accept that candidate or else one of my girls would have to deal with that kind of attitude. Napalingon na lang ako ulit when the door opens. "You dropped the call?" I asked her. Lesley nods, but I can still sense that she was frustrated being shouted at minutes ago. Oh dear... "Sit down, dear." I commanded her. When she sat down, I poured her a gl
VERNON "Jane, can you please clean up just a little bit in my office? I am so worn out and I am going home." I kindly ask her. Alam ko na hindi naman part ng trabaho niya ang mag linis ng opisina ko but she's not doing anything since this morning dahil time off muna kami sa mga meeting. She frowned and made a glimpse inside my office. Napangiwi ito. "You sure a little bit cleaning lang kailangan ng office mo? Parang dinaanan ng sampung manok at hinalukay eh." She frankly said. Napangiwi na lang din ako. Kahit kailan talaga, Jane keeps me at my place. She humbles me. "Yeah yeah, just clean it and I'll take this day as your double pay day." Inilapag ko sa lamesa ang susi ng opisina. "Lock it when you are done." Kung kanina ay nakangiwi siya, ngayon ay abot tainga na ang ngiti niya. "All right, boss. You got it." Habang palabas ako ng building ay hindi na ako nakabati sa mga empleyado na bumabati sa akin. Not to be rude but sobrang totoo na worn out talaga ako. Paano ba nama
Warning: Mature ContentSOLLAIREHINDI ko inaasahang dadagsa ng ganito karami ang mga application ngayong year. Matapos ko ba namang lubusang pasayahin ang CEO ng isa sa pinaka malaking wine production sa Asya, malamang sa malamang ay talagang dadagsa ang application nila ngayong taon.I am Sollaire Castro, the famous One-Year Secretary. If someone is a wife of a billionaire, she must know my name and hates it.Billionaires hire me to make them happy. Not in a sexual way, but in a genuine way where they can vent everything they can not with their wives or their families.Sure, I had sex with some of my clients I had before. Pero hinding hindi ako nakikipag sex sa alam kong may asawa o ka relasyon. The last thing I want is to ruin someone's relationship.Para maging malakas ang loob ko na mag trabaho na ganito ang ginagawa, iniisip ko na lang na para lang akong baby sitter o di kaya naman therapist ng mga bilyonaryo. "You have to choose one soon, Sollaire. Malapit na mag december." Pa
VERNON"Hindi mo ba kayang gawin?" I smiled at this girl in front of me.Ang babaeng nasa harap ko ay ang secretary na kakahire ko pa lang noong nakaraang linggo matapos kong sibakin yung isa."I can do it, s-sir. I just need the time to--""Time to what?" I asked.With that question, nangilid na agad ang luha niya.I closed my eyes. I'm trying to control myself ."I am asking you for what?" I asked again.I can hear her teeth chattering. It irritates the shit out of me. "F-for me to f-fully understand what you're asking me, sir..."Napapikit na naman ako. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at itinapon sa sahig ang kapeng binili niya. "I specifically asked you to bring me coffee. STRICTLY with no sugar." Pagdiin ko."Yet, you brought me a coffee that could bring me to a diabetes coma. Do you know how bad that is?" I irritably said. "I expected very high from you and now what did you do? You disappointed me." Napahilot ako sa ulo ko."I-i'm sorry, sir." Yumuko ito at pinulot ang baso s
SOLLAIRENagising ako sa malakas at paulit ulit na tunog ng doorbell. Rinig ko rin ang boses ni Nate sa labas pati na rin ang pag ring ng phone ko."Oo na, sandali!" Sigaw ko habang pilit na ibinabangon ang sarili ko mula sa kama.Iritable kong binuksan ang pinto. Dire-diretso namang pumasok si Nate sa loob at umupo sa sofa. Kabado rin ang itsura niya at hinihingal pa."Ano ba yon? Wala tayong work, ha?" I reminded him.Masakit din ang ulo ko lalo na at bigla bigla ang pag gising at pag bangon ko."You remember the woman that called you yesterday?" He asked."Yes, why? Did she call the office number?" He nodded. "Not only that. She's in the office right now harassing everyone. Sollaire, pinapahiya ka niya at nagsisisigaw siya ron."I slapped my own forehead. "Bakit naman hindi mo sinimulang mag kwento banda riyan?"Mabilisan akong nag bihis, hindi na rin ako naligo o nag lagay ng kahit anong kolorete sa mukha ko. Hinablot ko na rin ang susi ng kotse ko at nagmamadaling pumasok sa sa