CHAPTER 38

ALIYAH POV

Medyo naninibago ako sa kilos ni Lorenzo, simula kahapon hanggang ngayong umaga. Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa kwarto ko. Nagising na lang ako sa init ng aking kumot at kama. Malamang dinala ako ni Lorenzo kagabi. I admit, napagod talaga ako sa ginawa namin kahapon. Nag-almusal ako ng mag-isa sa kwarto, matapos kong maligo at mag-ayos dinala ako ni Eddie dito sa hardin. Hinihintay daw ako Lorenzo. Sa malayo pa lang, nakikita ko ang kakisigan ng kanyang mukha. Suot niya ang isang itim na t-shirt at maong naman sa baba. Napaka-perpekto ng kanyang mukha. Umaayon ang hugis ng kanyang mukha sa ilong nito at mata. Abala si Lorenzo sa pag-aayos ng mga tali ng dalawang kabayo. Isa ang itim habang ang isang kabayo ay kulay brown. Nang malapit na ako sa kanya ay tumingin siya direkta sa aking mukha. Biglang nagtama ang aming mga mata at naramdaman ko agad ang mabilis na pintig ng aking puso. May halong excitement at kaba akong nararamdaman. Hindi ko alam kung bakit niya