CHAPTER 39

ALIYAH POV

Sobrang bigat ng talukap ng aking mga mata. Masakit din ang aking buong katawan. It took time before I remember what happened. Nawalan ako ng malay habang kasama si Lorenzo sa pangangabayo. Those memories, yes, I remember those memories that flashed back. Pilit kong ginalaw ang aking katawan at ginala ang aking mga mata. Narito ako sa aking kwarto. Nahagilap ng aking mga mata si Lorenzo na nasa couch sa gilid ng kwarto. To my surprised, isang Lorenzo na natutulog ng mahimbing ang aking nakita. Sobrang himbing ng kanyang pagkakatulog at hindi man lang niya ako napansin. This is my first time to see him this way at hindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Am I only dreaming or this is real?

Pinilit ko ang aking sarili na bumangon at umupo. Tiningnan kong muli ang kanyang maamong mukha. Hindi siya yung taong kinamuhian ko. Sa ngayon, siya ay isang normal na taong kagaya ko na marunong mapagod at magpahinga. Ngunit bakit kaya siya narito?

Sinubukan kong tumayo ngunit hindi ko