Ryker Luis Monterealez POV
Napabuntong hininga ako sa kabang nararamdaman ko. kasalukuyan akong nagmamaneho papunta sa bahay ng kumpare ni daddy. Humihingi kasi ito ng tulong para sa kasong isinampa sa kumpanya nila.
Gusto ko sanang isama si Zarie ang pero kasi ay ayaw n'ya. Sa totoo lang ay ayaw ko s'yang iwan doon. Kanina pa kasi ako kinakabahan at hindi ko alam kung bakit. Malakas ang kabog ng dibdib ko, tipo bang may masamang mangyayare.
Tsk. Masyado na ata akong paranoid.
Mabilis kong binasa ang message ni daddy nang makita kong nagtext ito.
Nalukot ang mukha ko nang mabasang ang anak ng kumpare ni daddy ang magdidiscuss sa akin ng kaso sa kumpany nila.
That bitch charlyn! I hate that bitc
HARIETH ZARIE FEDENCION-nauuhaw ako! G-gusto kong u-uminom.G-gusto ko ng-ng-ng-ng-Z-zest-ONagmulat ako nang makaramdam ng kirot sa ulo. Saka ko pa lamang naalala ang nangyare.'Nung una'y liwanag ang aking mga nakikita hanggang sa sumulpot ang mukha ni kuya kenie sa aking paningin."Bunso!"Nagbaling ako sa kanya. "K-kuya?""Honey! Gising na siya!"Napatingin ako kina Celia at Mrs. at Mr. Monterealez. Nakapalibot sila sa aking kama."We're glad you are awake, hija."
Harieth Zarie Fedencio POVNagsalubong ang kilay ko ng makarinig ng mga kalabog mula sa Living room kaya nagmadali akong pumunta doon.Laking gulat ko ng bumungad sa akin ang napakaraming sundalo't police."Nandito ka lang pala!" Naestatwa ako ng may magsalita mula sa likuran ko.Humarap ako dito, napamaang ako ng makilala s'ya. S'ya iyong lalaking lumapit sa akin dati!"A-anong kailangan n'yo?" Nahintatakutan ako ng maramdamang pinalibutan nila ako. Ngumisi ang lalaking nasa harapan ko at sumaludo."Hi! I'm Police Major General, Arnold Reyvien Alcante. Napag-utusan po kami na hulihin kayo sa salang pakikipagsabwatan kay Kenie Fedencio sa sa
Harieth Zarie Fedencio POV"I-ikaw?" Bakas sa mukha ko ang gulat.Ngumiti s'ya sa akin. "Bunso!""K-kuya? Bakit? Ano? Sabi nila - 'yung mga police."Humalakhak s'ya kaya nagsalubong ang kilay ko.Lumapit s'ya sa akin at kinuha ang dalawa kong kamay. Bago tanggalin ang lock sa mga posas ko."Baliw talaga ang mga 'yun, ang sabi ni Ryker gumawa ng paraan para mapapunta ka dito, hindi n'ya sinabing takutin ka.""Kuya? Paano napunta ang susi sa'yo? Saka asan na sila?" Palinga linga ako para hanapin ang mga Police pero wala na sila.
Harieth Zarie Fedencio POVLimang buwan ang lumipas mula ng ikasal kami. Magpipitong buwan na ang tiyan ko. Sa loob ng limang buwan ng pagiging mag-asawa namin ay masasabi kong masaya talaga ako pero may mga araw na hindi, tulad na lamang ngayon.Naiirita ako sa kanya!Pilit akong nakikipag-agawan ng kamay ko kay Ryker. Ayokong pumasok sa building na 'yan! Natatakot ako!"Fuck! Baby love, umayos ka! baka kung mapaano ang baby natin.""EH, SA AYOKO NGANG PUMASOK DIYAN EH!"Nangilid ang mga luha ko. Ayoko nga!Napabuntong hinga siya sa inasal ko. Hinimas niya ang buhok ko bago marahan ak
Harieth Zarie Fedencio POVNapamulat ako ng mga mata. Napalibot ang paningin ko sa puro puti na paligid. Kahit na nahihirapan ay pinilit kong umupo, saka naman ang pagpasok ni Ryker sa pinto."Baby love!" Mabilis pa sa alas kwatro ang pagpunta niya sa harapan ko para tulungan akong makaupo ng maayos. "H'wag ka munang masyadong magkikilos at baka mabinat ka.""Asan na ang baby natin?"Ngumiti siya sa akin, as if on cue the door suddenly open. Pumasok ang nurse, karga karga ang baby na natutulog. Nangilid ang mga luha ko dahil sa saya. Sa kabila ng lahat ng paghihirap ko sa panganganak sa kanya, napawi lahat ng ito ng masilayan ko ang maayos at ang mabuting lagay ang baby ko.
Ryker Luis Monterealez POVWalang pakundangan kong ininom ang alak na nasa baso ko. Gusto kong magpakalasing, tipong hindi na ako makakabangon sa pagkakahiga o di kaya 'yung tipong malulumpo ako, pero sadyang mataas talaga ang tolerance ng alak sa katawan ko at hindi ako malasing lasing kahit na isang case ng alak ang maubos ko.My life is useless. Useless without her.It's been 4 years without her but still it feels like, it was happened yesterday. Sa bawat araw na dumadaan ang siya ring unti unting pumapatay sa akin.It's been 4 years ng mangyari ang trahedya sa grocery story malapit sa subdivision namin. Sinabi ni Yaya Celia na may kumuhang mga armado kay Zarie, isinakay ito sa Van at hindi na nahabol. Ito rin ang Van na ginamit ng makatakas si
Hazel Aleriya POVI was busy packing my things when the girl nurse entered my office."Doktora?"I blankly stared at her. "Why? Is there any problem?""Sorry Doktora, alam kung last day niyo ngayon ang kaso po ay walang available na Doctor. May tama po kasi ng baril ang Major general ng bansa, kayo na lang po sana ang gumamot bago kayo umalis.""Isn't it your job as a nurse?" I asked her with accused. I'm a cardiologist not the other way around. She just stilled to what she heard from me. I sighed before nodding at her. "Sige na susunod ako, ihanda mo na lang ang mga kailangan."When
Third Person's POVHAZEL couldn't understand herself. Why did she let herself accept that proposal? Wala sa plano niya - nila ang bagay na iyon, pero tila may sariling buhay ang bibig at katawan niya dahil sa pagsang-ayon dito.Arnold Bustamante, the Major General of this Country offered her to be their camp/quarter Doctor or their Nurse's. She doesn't want to be with them but it seems that her body, soul and mind was their allies. She doesn't want to be in danger. But, why the hell did she accept that?! She doesn't even know why her body and mind reacted that way.Sumasakit ang ulo niya sa kakaisip dahil sa paglihis ng mga plano nila. Hindi pwedeng masira ito pero bakit siya mismo ang sisira dito? Bukod sa paglihis ng mga plano nila kinakabahan rin siya. Hindi niya maintindihan ang sobrang pagbilis ng tib