"Dahil ba sakin?" Walang ka hiya-hiyang tanong nya, tumikhim ako bago sumagot. "E-Ewan..." Tumayo ako at tumungo sa likuran nya para rin hindi nito makita ang mukha ko na nag sisimula ng mamula.
Biglang nag vibrate itong phone ko kaya kinuha ko ito at tinignan.From unknown number: Inaalagaan mo ba siya ng mabuti?Napakunot bigla yong noo ko. Sino ba ang taong ito?! Simula nong nakatira na si Alyana sa bahay ko ay panay ang text nito sakin. Baka si Xenon? Pero imposible naman, sa pagkakakilala ko sakanya ay di sya ganitong tipo ng tao.Hindi ko nalang pinansin iyon at huminga muna ng malalim para i-kalma ang sarili.
Yong duwende ay nandon lang mula sa di kalayuan, nakikipag laro sa mga batang babae.
Baka hindi talaga lalaki yang si Nash, bakla yan paglaki niya panigurado. Tatawa talaga ako ng napakalakas kong tama ang hinala ko.
Nanlaki ang mata namin ng makitang sinunt
Unti-unti kaming lumingon sa bandang likuran namin at laking gulat ng makita yong duwende na nakadapa na sa sahig habang umiiyak na at di mapigilang mapatingin sakin ng masama.Di ko naman sinasadya mapalakas yon, kasalanan ko bang malakas ako? Kasalanan ko bang sobrang gwapo ko este kasalanan nya rin naman kase siya yong nauna!"A-Ate Alyana." Iyak nyang tawag at mabilis naman syang nilapitan ni Alyana at niyakap, pinandilatan ako nong duwende bago yumakap pabalik kay Alyana."Ano ba kaseng nangyari Nash? Nadapa ka ba?" Tinulungan nya itong makatayo. Pinagtitinginan na kami ng mga tao dito ngayon at may kung ano pang pinagbubulungan."Hindi ako nadapa, binangga---hmm..." Mabilis kung tinakpan yong bibig niya."Binangga kase siya nong lalaking 'yon oh." Sabay turo sa kung sinong lalaki at mas lalo akong sinamaan ng tingin ni Nash pero kinindatan ko lang sya para inisin.
"Wow bahay mo 'to Mr. Driver?"Manghang tanong ni Nash habang ipinapalibot ang paningin sa bahay ni Stephen."Alangan namang bahay mo, tsk naiingit ka ba?""Ako naiinggit? Tsk, mas malaki pa yong bahay namin don sa cebu kesa dito at saka may bahay din kami sa Canada, sa sobrang dami ng bahay namin di ko na mabilang at matandaan. Mayaman kase kami eh." Natatawa nalang ako sa tono ng pananalita ni Nash."Mayaman? Eh, bakit wala man lang kayong mga katulog pfft...""May dahilan kase si Mommy ko kaya hindi na sya nag h-hired ng katulong! Kaya naman kase namin gawin ang mga gawaing bahay, di na namin kailangan ng ibang tao!"Tama si Nash mukhang di nila kailangan ng ibang tao kase si Madam Nessy yong nag luluto, nag lalaba at nag lilinis. Ako yong ginagawa ko ay binabantayan si Nash pero minsan din ay tinutulugan ko si madam kahit ayaw niya naman talaga akong tumulong sakanya kase di nam
"Matulog na tayo Nash gabi na, magagalit yong Mommy mo kapag matagal kang matulog. Stephen matutulog na kami--""Anong kayo? Kayo lang ba ang matutulog? Pano naman ako?!""Oh, sige matulog na tayong tatlo Stephen." Sabi ko ulit. Pumasok na kami sa kwarto ni Stephen at humiga naman ako deretso sa gilid..."Umusog ka nga, tabi kami ni Ate Alyana." Medyo maawtoridad na saad ni Nash."Wow kapal din ng mukha mo duwende ka baka nakalimutan mo yatang nasa pamamahay kita.""Hindi ko nakakalimutan 'yon kase di naman ako makakalimutin tsk." Tinulak niya yong balikat ni Stephen at dali-daling sumiksik para tumabi sakin.Bumangon si Stephen at masamang tumingin kay Nash, tumayo siya at pumunta dito sa gilid ko. "Usog." Utos niya sakin pinausog ko si Nash tapos umusog na din ako.Naramdaman ko ang kamay ni Nash na nakayakap sa bewang ko, bumaba ang tingin ko don at
"Ah, boy friend! Akala ko kasintahan mo ang lalaking iyon. Sayang bagay pa naman kayo Alyana ija."'Talaga bagay kami?' Gusto ko sanang itanong yan kaso nahihiya ako, kinagat ko nalang ang pang ibabang labi ko para pigilang hindi mapangiti."Mommy asan si Daddy ba't di nyo po siya kasama? Ilang araw ko na syang hindi nakikita?" Tanong ni Stephen kay madam."Busy lang siya anak, tumingin ka don sa loob ng sasakyan marami akong pasalubong para sayo.""Wow talaga? Salamat Mommy!" Niyakap nya ito at mabilis na pumasok sa loob ng sasakyan nila."Bakit di niyo po kasama si Sir? Madam Nessy?" Wala sa sarili kung tanong, hala ba't yon ang lumabas sa bibig ko? Na cu-curious kase ako eh...di ko naman sinasadyang itanong talaga sakanya.Kita ko naman yong lungkot sa mga mata ni madam."A-Ah, marami pa kase siyang dapat asikasuhin doon at saka mali p
Muntik ko nang mabitawan yong cellphone na hawak ko dahil sa sinabi nong babae. "Po?" [Mommy niya ako.] Nilingon ko si Stephen na ngayoy nag pipigil nang tawa. Pinag ti-tripan niya ba ako? Kinuha nito ang cellphone na nasa kamay ko. "Mom bakit ka napatawag?"Mommy niya nga talaga yan? Bakit kase Stella yong nilagay at hindi mom o pwede namang Mommy Stella! Ang bilis-bilis ng tibok nitong puso ko ngayon, di ako mapakali. Ba't kase sinagot ko ang tawag na yon at sinunod ko pa talaga yong sinabi ni Stephen! "Yeah, okay lang naman ako. Oh, si Alyana? Uhm, oo girlfriend ko siya as in girl na friend mom, nag bibiro lang sya kanina. Ano? Ipapakilala? Hmm... pag iisipan ko. Ha ha ha! Ako mag lalaba? Nag bibiro lang din si Alyana tungkol don mom, hindi nga ako marunong mag laba, bata palang ako ayaw mo ngang gumawa ako ng gawaing bahay diba? Okay, pakikamusta nalang ako
"O-Opo...lagi ko naman syang na mi-miss, silang dalawa ni papa." Tinapik-tapik ni Manang Daley balikat ko."It's okay Alyana, ako nga rin na mi-miss ko yong nakakatanda kung anak. Mas nauna pa syang pumanaw kesa sakin." Di ko maiwasang hindi makatingin kay manang, ang sakit siguro non...kase nawalan siya ng anak. Pareho lang yong sakit kapag nawalan ng magulang at anak...pag usapang mahal sa buhay at nawala sila ay masakit naman talaga, sobrang sakit kase para na silang kaperaso mo, kapag nawala sila feeling mo hindi ka buo, na may kulang.Nang matapos na kaming mag luto ay inilapag na namin 'yon sa mesa habang si Stephen naman ay nakatitig sa akin, agad akong umiwas ng tingin kase naiilang ako."Salamat sa pagkain Manang Daley." Ngumiti lang si manang at nag simula nang kumain."Alyana." Nilingon ko si Stephen na nasa tabi ko lang."Hmm?" Umupo ako ng maayos.
"H-Hindi ito oras ng b-biruan Stephen!" Nauutal kung saad."Seryoso ako." Nag sisimula na namang bumilis 'tong kabog ng puso ko. Unti-unting gumagapang ang kamay nito papunta sakin. "S-Stephen tumigil ka, ano ka ba m-may llagnat ka!""May lagnat ka rin naman nong una nating ginawa." Gagu talaga!"Magkaiba 'yon okay.""Sige na please sumasakit na yong puson ko Alyana...""Bakit sayo lang ba ang masakit--" Napatakip ako ng bibig. Ayy sh*t! Sh*t! Nasabi ko! Di ko sinasadyang masabi yong totoo."What?? Oww, kanina mo pa ba ako pinagnanasaan Alyana?" Pinagnanasaan? Hindi no! Di ko kaya tinitignan yong abs mo at sunod-sunod pang napalunok, di ko ginawa 'yon innocente ako promise mamatay man si Stefanie este si Batman!"H-Hindi k-kaya! M-Mali yang i-iniisip mo!" Iling naman syang nap
"Okay, sasama nalang rin ako sayo papunta sa kwarto aalagaan ko din siya ate." Ngiting sabi nya yong ngiting 'yon ay sa tingin ko hindi maganda, napapailing nalang tuloy ako sa naiisip ko.Unti-unti kung binuksan yong pinto at nakita ko naman si Stephen na nakadapang nakahiga sa kama."Stephen.""Leave me alone!""Tara na Ate Alyana leave me alone daw oh." Saad ni Nash at hinawakan yong kamay ko para hilain sana pero biglang bumangon si Stephen."Ano na namang ginagawa mo ditong duwende ka!""What? Gusto ko lang tulongan si ate na alagaan ka." Lumapit si Nash sa kanya at kinurot ang pisngi ni Stephen."Ouch! Alyana sinasaktan ako ng duwendeng 'to!""Sorry Ate Alyana di ko sinasadya, ang cute kase ni kuya driver." Sabay kinurot-kurot ang magkabilang pisngi, hinampas naman ni Stephen yong kamay niya."Alyana paalis