"Anong ginagawa niyong dalawa rito? lumayas kayo! umalis sabi kayo!" ang paulit-ulit na sambit ng ama ni Mara sa kanilang dalawa ni Andrew, habang tinataboy silang pareho sa tapat ng bahay nito."Pa! makinig na muna kayo sa amin!" ang pakiusap ng dalaga sa kaniyang ama. Ngunit nagmamatigas pa rin ito at hinahagis sa labas ang mga gamit niya."Mahal! ano ba ang ginagawa mo sa anak mo? hayaan mong makapagpaliwanag na muna sila sa atin!" ani naman ng asawa nito habang pinipigilan siya sa braso."Anong anak? magmula nung sumama siya sa lalaking iyon, wala na akong kinikilalanga anak!" saad nito at patuloy pa rin sa pagmamakaawa si Mara. Hanggang sa natigilan na lang sila nang lumapit si Andrew sa mga magulang nito at saka lumuhod."Andrew, anong ginagawa mo?" usisa ng dalagita sa kaniyang nobyo.Hindi naman nagsalita si Andrew at nakaluhod pa rin siya ha
"Mara," habang abala sa pagkukwentuhan ang mga magulang nila ay saglit naman niyang hinablot ang kamay ng dalaga at siyaka maingat na pumasok sa dating kwarto niya.Pinasandal niya ang nobya sa pader at pinakulong gamit ang kaniyang mga bisig. Nabigla naman ang dalaga sa ginawa nito at bumilog ang kaniyang mga mata."An- Andrew, ano ba ang ginawa mo? kung ano man iyang tumatakbo diyan sa isipan mo, please lang. Huwag muna ngayon, huwag dito sa bahay ng magulang mo," dahil sa sinabing iyon ay bigla na lang napangisi sa labi ang binata at umiling ng ulo."Ano ba ang sinsabi mo diyan? sandali nga lang. Huwag mong sabihin na iniisip mo ngayon na may gagawin ako sa'yo rito ngayon?" pilosopo niyang inilapit ang kaniyang mukha sa harap ng nobya at tinititigan ang kaniyang mga mata."A- Andrew," mautal na sambit nito at napalunok na lang ng malalim dahil sa sobrang kaba. Muli
Dalawang araw, bago ang kasal dapat naming dalawa ni Mara. Binisita ko ang isa sa mga matalik kong kaibigan na nasa hospital, pagkatapos manganak ng kasintahan niya.Pagkatapos naming mag-usap dalawa ay sandali naman akong nagtungo sa banyo bago ko lisanin ang lugar na iyon. Nung binuksan ko ang zipper ng aking pantalon ay tila nabigla naman ako ng mapansin ko na parang may kakaiba yata sa aking ari.Well, hindi ko itatanggi na pinagpala talaga ako, ngunit habang tumatagal o lumilipas ang panahon ay para bang nag-iiba na rin ang normal nitong anyo.Napailing lang ako sa aking ulo at hindi ko iyon gaanong pinagtuunan ng pansin.Normal lang siguro iyon.Ang sabi ko na lang sa sarili ko."Sige, bro. Alis na ako." Pagkatapos kong makapagpaalam sa kanila ay kaagad rin akong sumakay ng elevator, mula tenth floor hanggang first floor. Habang tinititignan ko
(The wedding day)Araw ng kasal naming dalawa ni Mara, pero nasa loob lang ako ng isang private hotel room. Nakaupo lang sa tapat ng pintuan habang lumalagok ng alak sa boteng hawak ko.Naduduwag akong harapin siya sa harap ng altar at alam ko naman na hindi rin matutuloy ang aming kasal, sa oras na malaman niya ang tungkol na kalagayan ko.Ramdam ko ang sobrang init mula sa aking dibdib. Hindi dahil sa alak na iniinom ko kundi sa sobrang panlulumo na nararamdaman ko sa aking sarili.Halos napasigaw na lang ako ng buong lakas at inihagis ang bote ng alak sa kung saan. Napasapo na lamang ako sa aking noo gamit ang sariling dalawang kamay.Mabigat na paghagulgol ang aking pinakawala habang sunud-sunod ang pagtulo ng mga luha ko sa mata."Mara, i'm sorry. Patawarin mo ako. Wala akong kwentang lalaki! hindi ako karapat-d
Andrew's POVMahigit tatlong taon na ang nakakalipas, magmula noong iniwan ako ni Mara at nagtungo sa ibang bansa. Sinubukan kong habulin siya at pigilan sa binabalak niya, ngunit huli na ang lahat. Wala na akong nadatnan pa at hindi ko na siya nahagilap pa. Halos napasuntok na lang ako ng malakas sa pader at paulit-ulit na sumisigaw ng malakas. Karma ko ito.Ano pa nga ba ang karapatan kong pigilan siya, kung ako naman ang dahilan ng pag-alis niya? Pagkatapos ng tatlong taon, ang buong akala ko ay makakalimutan ko na siya. Ang akala ko ay makakapag-move on rin ako sa kaniya at matatanggap rin ng aking puso na hanggang doon na lang talaga kaming dalawa. Kaya ginugol ko na lamang ang buong oras at atensyon ko sa pagtatrabaho o nililibang ko na lang ang sarili ko sa maraming bagay. Subalit sa huli, siya at siya pa rin ang sumasagi sa isipan ko.
Andrew's POVNaalimpungatan ako ng marinig ko ang sunud-sunod na pag-ring ng cellphone ko. Kinapa-kapa ko ang aking side table upang kunin yung cellphone na kanina pang tumutunog. Pagkakuha ay kaagad ko rin itong sinagot na hindi inaalam kung sino ba yung tumatawag sa akin. "Yes, hello?" tamad na tamad kong turan sa kaniya. "Hi! good morning, Mr. Herras. Nag-send ako ng email sa'yo kagabi. I'm waiting for your response, pero mukhang hindi mo yata na-receive yung message ko. I'm just wondering if you have a free time today," pagkasabi niya ay sandali kong minulat aking mga mata at tinignan ang phone number na tumatawag sa akin.Napansin ko rin na may dalawang messages pala akong natanggap sa kaniya kagabi, pero nang dahil sa sobrang kalasingan ko ay hindi ko na ito nabasa pa o napansin. "I'm sorry, sir. If i didn't response on you ri
Andrew's POV"Andrew?" ang bigla na lang bumigkas sa kaniyang bibig. Tila bigla ding tumalon ang puso ko sa tuwa nang muli kong marinig ang boses niya at pagtawag niya sa aking pangalan. "Pardon?" ang sinabi ko sa kaniya. Tumalikod naman siya at parang pinupunasan ang luha sa kaniyang mga mata.Pinili kong magpanggap na walang alam o hindi ko siya kakilala. Nang sa ganoon ay hindi ako makasagabal sa nalalapit nilang dalawa ng fiancee niya at hindi siya mailang sa akin. "Pasensya na. Magkakilala ba tayong dalawa o nagkita na ba tayo nuon? mula kasi noong maaksidente ako sa car accident ay naapektuhan ang aking memorya at nawalan ako ng alaala." Pagkasabi ko sa kaniya ay muli siyang napaharap sa akin na may bakas ng pagkagulat sa kaniyang mukha. "Amnesia?" aniya na may pagmumugto ng mga mata. Tumango lang ako at pasubaling napakamot sa aking batok.
Liza's POV"Hoy, Liza. Nasaan yung ambisyosa mong kaibigan na si Mara? mukhang madalang ko na lang siyang nakikita ngayon ha?" ang sabi ni Luna sa akin ang bully sa loob ng classroom namin at madalas niyang pag-initan si Mara kahit wala naman talagang matinong dahilan o basta't maisipan lang niyang mapagtripan ito. "Puwede bang tigilan mo na si Mara? wala naman siyang ginagawang masama sa'yo ha?" pagkasabi ko ay napangisi naman siya at malakas akong itinulak sa balikat. Matapang at malakas lang ang loob niya dahil nag-iisa lang ako at may mga kasama siya. "At bakit ko naman siya titigilan? bakit, Liza? matapang ka na ba ngayon dahil nakahanap ka ng kakampi mo? nakalimutan mo na ba kung ano ka dati, bago mo pa man siya makilala?" pabulong niyang turan sa akin habang pinaglalaruan ang suot kong ID lace.Hindi naman ako nakaimik kaagad sa kaniya at nakatitig lang ako sa mga mata niya. Big