Kabanata 68

Corvus’ POV

Nasa manisyon na ako nang muli akong magkamalay-tao. Muli, mukha na naman ni Madam Imelda ang bumungad sa akin.

“Look, ito ‘yung bala ng baril na pinatama sa iyo nung Madam Camilla na ‘yon,” sabi ni Madam imelda saka inabot sa akin ang bala ng baril na lumusot sa dibdib ko. Nakangiti siya na para bang natatawa sa akin. Hindi niya siguro lubos maisip na matatalo ako ng babae lang.

“Base sa mga nakikita ko sa ‘yo. Namamatay ka pa rin, pero halos ilang oras lan ‘yon. Maya maya, saka ka lang magiging okay kapag niluwa na ng kusa ng katawan mo ang mga bala ng baril. Ganiyan din ang nasaksihan ko noon sa ospital nung ipabaril kita ng marami sa buong katawan mo para malaman ko kung nagsasabi ka ba talaga ng totoo. Nung makita ko mismo ng mga mata ko ang pagluwa ng mga bala na baril sa katawan mo, doon na ako tuluyang naniwala na nakausap mo na nga ang lola mo at nagsasabi ka ng totoo,” pag-aamin na niya. Sabi na e, kagagawan din niya ‘yon. Pero, wala na sa akin ‘yon. Na kay Madam