GuiltIlang beses akong huminga nang malalim para kalmahin ang sarili. Kanina pa ako nanginginig habang hawak-hawak ang manibela. This isn't the time to panic, I scolded my mind. Mas importanteng makuha ko nang ligtas ang anak ko mula kay Ivory.Panay ang tanaw ko sa location na ibinigay ni Ivory hanggang sa makalabas ako ng syudad. Ilang oras ko pang binagtas ang makitid na daan na halos wala nang mga bahay sa paligid. Hapon na kaya unti-unti na ring kinakain ng dilim ang paligid.Few more minutes and I reached a dead end. Hindi magkakasya ang sasakyan ko kung pipilitin ko pang pumasok sa kagubatan. I dialled Ivory's number at sinagot niya naman iyon pagkatapos ng ilang ring."I'm at a dead end," agad kong sambit. I gritted my teeth as the seething anger enveloped me."May makitid na daan sa gilid ng kinaroroonan mo. Diyan ka dumaan. Sa dulo may makikita kang maliit na kubo."I roamed my eyes to look for the way she was talking about. Walang imik kong binagtas iyon hanggang sa tuluya
SoakedI have always wondered how all of it went wrong. We were happy. And I thought it was something that would last. Ni sa hinagap, hindi sumagi sa isip kong pwedeng mawala sa akin ang lahat sa isang iglap. My son is my everything. Kaya kong mawala ang ibang bagay bukod sa kanya.The sound of the gunshot still linger my ears until now. I heard commotions as I closed my eyes. Nang muli akong magmulat ng mga mata ay lalo lang akong nagimbal sa nakita. Hugging me and my son, and shielding us from the shot, was Lance.“L-Lance,” my voice tremble and my eyes heavy. Pilit kong iminulat ang mga mata para tingnan siya nang maayos.He just smiled lightly then coughed blood. I wanted to scream but I couldn’t open my mouth. Patuloy lang ang pag-agos ng luha ko na tila walang kapaguran. He fell on the ground then the commotion around became more evident. Huli kong nakita si Ivory na nakadapa sa lupa habang pinipigilan ng ilang nakaunipormeng lalaki.I shook my head to brush off the thoughts. Mar
Wait"What the hell are you doing?"I went out of the car in the middle of the rain without second thoughts. Kahit ako ay hindi maintindihan ang sarili at padalos-dalos akong dumalo sa kanya. My heart skipped a beat when he turned to me in a grim expression. Basang-basa ang ulo niya pati ang mukha."You weren't inside," he murmured to himself.Sakto namang bumukas ang gate at lumabas ang ilan sa mga body guards na may dalang payong at tuwalya. I turned to Santi again and he still has the same expression. His jaw clenched and he looked away in anger."Let's go inside," I murmured after getting the towels from the body guards.Umihip ang malamig na hangin at bahagyang nanginig ang katawan ko. I jolted when I felt his arms wrapped around me as we walked to the mansion door.Nakaabang sa sala sina Mama at Papa pagpasok namin. Pareho silang gulat nang makita kaming basang-basa sa ulan. Then their gaze turned to Santi and they were taken aback."Oh my goodness, Cianna! Bakit naman kayo nagp
PregnantLihim kong pinakiramdaman ang sarili habang tahimik na naghihintay sa visitors' area ng correctional. I don't know what have gotten into me for coming here. Hindi ko na pinagkaabalahang alamin pa ang pag-usad ng imbestigasyon ng mga pulis dahil ang mahalaga lang naman sa akin ay ligtas ang anak ko at maparusahan ang may gawa niyon. My son is too young to experience such things. At doble ang hirap at sakit na naramdaman ko bilang ina.It actually took me a ton of courage to come here and see Ivory. I don't know why I'm doing this but I felt like I have to do this in order to move on.Nag-angat ako ng tingin nang bumukas ang pinto at pumasok ang dalawang babaeng pulis hawak-hawak sa magkabilang braso ang nakaposas na si Ivory. She looked wasted. Wala sa focus ang nanlalalim na mga mata. Her pale lips rose for a sarcastic smirk when she saw me. Maya-maya pa ay bahagya siyang natawa."Who do I owe the honor of having you here?" She smirked.Ilang sandali akong natahimik habang pin
Together"Punta ka sa bahay mamaya?"I looked up to see Xander's smiling face. It looks welcoming. Karamihan sa mga kaklase ko sa taong iyon ay kung hindi ako kinukutya ay walang may pakialam at nakikipagkaibigan. I don't mind either of those. I'm used to it. Kaya naman nakakapanibagong may lumalapit sa akin para makipagkaibigan."May mga gagawin pa ako sa farm," sambit ko habang inaayos ang mga gamit sa bag."Ipagpapaalam kita kay Lola Gracia. Nag-bake si mommy ng cookies para sa atin. Cianna's coming, too." Ngiti niya."Sino iyon?" Kunot-noo kong tanong. Wala naman kaming ka-schoolmate na ganoon ang pangalan."Family friend. Kalilipat lang nila rito."Wala na nga akong nagawa nang sumama siya sa bahay para ipagpaalam ako kay Lola. Mabilis din namang pumayag si Lola nang may galak. Kahit hindi ko sinasabi sa kanya, alam kong naririnig niya mula sa eskwelahan na kinukutya ako ng ibang bata. Kaya naman ganoon nalang ang saya niya noong unang beses na bumisita si Xander para makipaglaro.
*click* I positioned my body for another pose. I raised my face while showcasing a seductive look. Bahagya ko ring iniawang ang mga labi habang pagilid na nakaharap sa camera. *click* "Great job Cian! Ngayon naman move closer to your partner!" This is the world where I belong. Where flashes are directed at me and fame seemed to be my only friend. I enjoy being the center of people's attention. I love to see their faces amazed and fascinated with me. I lifted my gaze on Jacob. Marahan niya akong hinila at pinaglapit ang mga katawan namin. I cleared my throat when a memory flashed in my mind the moment our bodies touched. I am wearing Ivory's main design for her lingerie line which will be released next month. Ako rin ang magiging cover ng magazine for the same month's issue. I put my hand on Jacob's veined arms as I stare at him. "Show me some passion and desire you two!" He pulled me closer to him as he let out a soft sigh. He smirked at me. Marahan ko siyang itinulak palayo n
Ulila"Xander!"I smiled when he turned to look at me. Nakasandal siya sa kanyang sasakyan habang nakatanaw sa akin. He smiled when our eyes met.Today's my first day as a college student. Siya naman ay third year na. Ilang beses pa akong nakiusap sa parents ko para lang payagan akong sa school ni Xander din papasok ng college. Hinayaan din nila ako sa huli. Alam naman kasi nilang nandoon si Xander.Xander and I have been friends since I was ten. Siya naman ay thirteen ng mga panahong iyon. Magkaibigan ang mga magulang namin kaya naging malapit din kami. At mula pa man noon, gusto ko na siya.No, like is an understatement. I'm pretty sure I'm in love with him. Hindi ko nakikita ang sarili ko sa iba maliban sa kanya. Though I do have tons of suitors since high school, ni isa man wala akong sinagot sa mga iyon. My heart and mind are fixed on him. At gagawin ko ang lahat, mahalin niya lang ako pabalik.I hugged hi
BratMaaga ako kinabukasan dahil maaga rin magsisimula ang klase ko. Xander texted me that he couldn't pick me up early dahil mamayang hapon pa naman ang klase niya. I decided to drive my own car on my way to school. Hindi na rin naman ako mahihirapan kasi kabisado ko na.I shivered when the cold wind kissed my skin. Mukhang magsisimula na ang tag-ulan dahil malamig na ang simoy ng hangin.The streets are still filled with fog kahit na mag a-alas siyete na ng umaga. I slowed down when I couldn't clearly see the road because of it. Ngunit maya-maya ay nawala rin iyon.I noticed a figure walking on the streets. Nakasuot iyon ng uniform ng school namin. My brows furrowed when I tried to see who it is. It was that man from yesterday. Iyong Santiago Lopez. Naglalakad siya habang nasa bulsa ang dalawang kamay.I suddenly remembered what happened at the sight of him. Hanggang ngayon nagngingitngit pa rin ang loob ko sa pagka