Chapter 37: Closure .1

Yvo Artemis POV

Everything is at peace in the grave of my Dad. Tears are flowing from my eyes down to my cheeks. I can't still accept the fact that my father is now gone. 

Pero ang payapang pagluluksa ay napalitan ng inis at galit nang sumulpot si Hariette sa eksena. Nakuhaan siya ng baril at kahit umiyak siya ng dugo sa harap ko, hinding-hindi ko siya mapapatawad. Ibibigay ko ang hustisya na nararapat sa pagpatay niya sa tatay ko. Nakangiti ko pa siyang titingnan habang pinagmamasdan siyang mabulok sa kulungan.

"I'll follow" gigil kong sabi. Hinahabol ko na rin ang hininga ko. Gusto ko siyang bawian dahil namatay ang magulang ko sa hindi tamang panahon. 

"Yvo, calm down" sabi ni Tita Beatrice but I shook my head. I can't calm myself now. Ngayon pa na nagpakita sa akin ang babaeng dahilan kung bakit ganito ang sitwasyon ko ngayon. 

"Yvo, mag-isip ka. Mom and Dad will not be happy if you do an unnecessary thing" I smirked because of a