Chapter 47: Love
Yvo Artemis POV
Nakangiti akong nagta-type sa laptop dito sa opisina. Hindi mapatid ang ngiting ito at panay sulyap ko sa mini-room. I bit my lower lip as of excitement.
May nangyari sa'min sa kweba, meron rin sa kotse bago kami umuwi. Three days has been passed after that and within that days, we always making love! Many position, many rounds, many m*ans. Ilang beses kaming nagpunta sa langit at sa bawat pagsilip namin sa langit ay...
Pinuputok ko sa loob niya
I knew that she didn't know anything about it's outcome. Everytime I am looking at her when we are having s*x, she feel enjoyed. But she didn't knew my true intention.
She's a f*cking buddy but that's not my intention.
Ipinuputok ko sa loob niya dahil gusto ko na siyang mabuntis. Gusto kong makita siyang may malaking tiyan. Gusto kong makita siyang maglihi at higit sa lahat gusto ko siyang makitang manganak.
Is it selfish? That I am not infor
Prinsesa Atyrrah POVHindi ko alam kung ilang oras akong tulog. Basta pagmulat ng aking mga mata ay nakapatongang ulo ng Ginoo sa sofa'ng hinihigaan ko. Napangiti ako sa mga mata niyang nakapikit. Nakikita ko ang manipis ngunit mahaba niyang pilik-mata. Umangat ang tingin ko sa kaniyang makapal ngunit may porma'ng mga kilay. Inangat ko ang aking kamay saka hinawakan iyon dahilan para mangiti ako.Tila may humaplos sa aking puso nang mahawakan ko ang kaniyang kilay na umangat sa kaniyang malambot at mabangong buhok. Nakagat ko ang aking labi kapag naalala ko kung paano humihigpit ang aking kamay sa kaniyang buhok kapag napupunta ako sa langit gamit ang kaniyang dila. Hinaplos ko ang kaniyang buhok.Bumaba ang tingin ko pabalik sa kaniyang mukha. Hinawakan ko ang matangos niyang ilong na bumaba sa kaniyang mapupulang labi. Lalo akong nangiti na parang kinikiliti kapag naalala ko ang lasa at lambot niyon.Ang labi niyang nakatadhana para sa
Prinsesa Atyrrah POVNaghabulan sa pagtibok ang aking puso dahil alam kong nakikita ako ng Prinsesa Atirrah. Nakangiti siya at nananatiling nakatayo sa lugar kung saan namin siya nakita.Hinawakan ko ang pinto ng sasakyan ngunit natigil nang maalalang hindi ko alam kung paano ito buksan. Napatingin ako sa Ginoo na malalim ang tingin sa'kin at magkasalubong ang kilay. Seryosong-seryoso siya na aking ikinabahala."Ginoo, pakibuksan, pakiusap" ani ko pero nananatili siyang nakatingin sa'kin. Hindi ko mabasa ang kaniyang isipan. Natatakot ako sa kaniyang iniisip at nararamdaman. "Ginoo...""Hindi ka naman aalis diba?" natulos ako sa kinauupuan nang sabihin niya iyon. Napipi ako dahil doon. Hindi ako nakapagsalita, hindi ko alam ang sasabihin. "Diba, di ka naman aalis?" Tanong niya ulit ngunit hindi pa rin ako sumagot."Ginoo..." hindi ako makaapuhap ng salitang makakapagpahinahon sa kaniya. Natatakot ako sa nararamdaman niya. Pero sin
3rd Person POVTahimik na naglakad patungong parking lot sina Prinsesa Atyrrah, Prinsesa Atirrah at ang dalawang kawal. Halata ang pagkaseryoso ng Prinsesa Atyrrah.Nang makarating sa elevator ay sabay-sabay silang pumasok roon. Isinuot ni Prinsesa Atirrah ang susi sa pinakagilid ng elevator. Tumagos ang nguso ng susi sa gilid ng elevator at maya-maya lang ay bumukas ang pinto nito.Gano'n nalang ang gulat ni Prinsesa Atyrrah. Napatakbo siya palabas ng elevator at tiningnan ang kabuuhan ng lugar.Alam niyang ito ang gubat ngunit kalbong-kalbo na ito. Ang mayayabong na puno ay wala ng mga dahon, kung meron man ay tuyot na. May mga puno na putol na at mayroon ring payat na payat ang katawan. Ibinaba niya ang tingin sa tuyong lupa. Bitak-bitak ito dulot ng kakulangan sa tubig. Lumuhod siya at hinawakan ang lupa upang malaman kung may tubig sa ilalim ngunit wala! Walang siyang mahanap kahit malapit na batis upang bigyan ng maiinom ang lupa. Halos
Prinsesa Atyrrah POV"Gusto kong makasal na kami sa lalong madaling panahon" ang pamilyar niyang boses ang aking narinig."Maghintay ka po ng pitong araw--""Tatlong araw ang binibigay kong palugit""Hindi po madali ang proseso. May mga naunang---""Ako ang hari. Sino ang susundin mo?""Pero kamahalan--""Ihanda mo ang iyong ulo. Mamaya ay mawawalan ka na niyan""A-Aayusin ko po, kamahalan" kasunod niyon ay ang yabag paalis. Narinig ko ang pagbukas ng pinto at ng muling pagsara nito.Nanatiling nakapikit ang aking mata. Alam kong nasa loob ako ng silid, nakahiga sa malambot na katre. Natitiyak kong hindi ang aking silid dahil sa amoy.Habang nakapikit ay naramdaman ko ang paglubog sa kabilang banda ng katre ngunit hindi ko pa rin iminulat ang mata. Nagpanggap akong natutulog."Aking Prinsesa, alam kong gising ka" hindi ko siya inimik, nagpanggap pa rin ako na tulog kahit buking na an
Prinsesa Atyrrah POVNaguguluhan kong tiningnan ang aking kapatid. Pilit siyang ngumiti saka ako hinatak papunta sa aking kama. Pareho kaming umupo roon. Hinawakan niya ng mahigpit ang dalawa kong kamay saka siya nagsalita."Nagagalak akong makita ka, kapatid. Bakit ka bumalik? Hindi ba't sinabi kong manatili ka sa mundo ng mga tao?" Mahinhin niyang tanong pero naroon ang pag-aalala. Bagaman nakangiti ay kunot ang noo ng aking kapatid."Nagbalat-kayo ang Reyna bilang ikaw. Sumama ako kahit alam ko ang katotohanan upang wala siyang gawing hindi ko gusto sa mundo ng mga tao" agad nagsalubong ang kilay ni Prinsesa Atirrah. Tumayo siya at tumingala. Sa ganoon niyang paraan pinakakalma ang sarili."Lapastangan talaga!" Sigaw niya. Tumingin siya sa'kin nang salubong ang kilay at habol ang hininga. "Maayos ka ba? Anong ginawa nila sa'yo? Sinaktan ka ba?" Tiningala ko siya saka itinaas ang aking braso kung nasaan ang sugat dulot ng palaso'ng pinalipad kanin
Prinsesa Atyrrah POVUmalis ang Prinsesa Atirrah sa aking silid sa pagsundo ni Narnion, ang aking pamangkin. Hanga ako sa taglay na talino ng batang iyon. Aniya ay kailangan ng umuwi ng kaniyang Ina bago dumating ang Ama niyang Hari.Ngayon ay mag-isa na ako sa silid kung saan nakakulong ako sa ilalim ng maitim na kapangyarihan. Kapangyarihan na pumipigil sa akin na makalabas.Bumukas ang pinto at iniluwa ang nakangiting si Lucidiro. Hindi na nga yata mapapatid ang ngiting ito. Mula nang mapunta ako sa kaniyang puder, tila naukit ang ngiting iyon sa kaniyang mukha. Alam kong mahal niya ako kaya ganiyan nalang ang tuwa niya pero ang pakiramdam namin ay hindi parehas.Pagkadisgusto ang nararamdaman ko sa kaniya."Balak ko sanang dito ka na pakainin ngunit nalaman ng mga pinuno na narito ka kaya nagsipunta agad sila" pinukol ko ng nagdududang tingin si Lucidiro na agad umiwas ng tingin.May tinatago siya."Sinu-si
Prinsesa Atyrrah POVUna akong nag-iwas ng tingin sa Reyna. Kuyom ang aking kamao. Hindi ako papayag na sa huli ay ako ang matalo."Halika na" maamong sabi ni Lucidiro. Hindi ko magawang singhalan siya o ang sumimangot man lang. Alam kong kaharap ko ang mga opisyal at hindi ako maaaring magpakita ng kagaspangan ng ugali.Hinayaan ko si Lucidiro na dalhin ako sa mesa kung nasaan ang iba pa. Iniupo niya ko sa pangalawang upuan katapat ng aking kapatid habang siya ay nasa tabi ng puno ng hapag. Inokupa ni Reyna Karis ang upuang iyon kapagkuwan."Nais kong pasalamatan kayo sa pagtugon ng aking imbitasyon kahit madilim na ang langit. Nagagalak ang Kaharian ng Cladmus sa inyong mainit na suporta para sa nalalapit na kasal ng aking anak at ng Prinsipe Lucidiro" tipid akong ngumiti. Kuyom ang aking palad na nasa ilalim ng mesa. Tila isa siyang maamong tupa sa harap ng lahat pero ang totoo ay isa siyang leon sa loob ng bulwagang ito."Ikinararan
Yvo Artemis POVThree days had been passed.That three days is a mess.That three take my sanity away.That three days is a totally f*cked up!Para akong nababaliw na dumadaan ang araw nang hindi ko siya nakikita. Dumadaan ang araw na wala akong ibang ginawa kung hindi magmukmuok at magwala kapag nagbabalita ang mga agent ko na wala silang mahanap. Na hindi nila siya mahanap.I hired many assassins to look for Atyrrah. Pati ari-arian ko ay ginawa kong reward kapag may isang taong nakapagbigay sa'kin ng impormasyon tungkol kay Atyrrah. Pero lahat ng offer ko ay walang silbi. Wala silang mahanap na Atyrrah kahit saang lupalop ng daigdig.Hindi ako naniniwalang hindi siya tao. Alam kong may parte dito sa mundo kung saan doon siya naninirahan pero bakit hindi siya makita?!"Sir, sorry pero hindi po talaga namin mahanap" ulat ng isa kong agent na kaharap ako ngayon. Narito ako sa office hindi para magtrabaho