Clavem's POV***Few hours ago before the present time...***"His here!""Clavem, his here. Our Ex-mate!"Paulit-ulit na hiyaw ni Caira, ang aking lobo, sa aking isip.Napasinghap ako at saka bumuga ng isang malalim na hangin sa bibig ko."Sino? Si Sortitus? Ano ba Caira matagal na tayong binitawan ng Alpha. Kaya please tumigil ka na," sagot ko sa kanya sa isip ko.Ano ang ginagawa ng isang Alpha dito sa ospital kung saan ako nagpapart time ng masustentuhan ko ang mga pangangailangan namin ng anak ko. Bukod sa mga plano ko na linisin ang pangalan ko at hanapin ang tunay na pumatay ay kinakailangan ko pa ring buhayin ang anak ko, lalong-lalo na ang magipon ng pera para maipagamot ko siya, dahil wala naman na akong malalapitan at maaasahan kun'di ang sarili ko para lang mabuhay kami ng anak ko. Isa pa hindi naman sakitin ang Alpha para gumawi sa ospital at magpatingin sa mga doktor bagamat ang Alpha na katulad niya na isang Hari ay ang pinakamalakas sa buong mundo, 'di bale na lang kung
Clavem's POV"Ano ba!" nagliliyab kong sigaw sa aking isipan. Nakikipagtalo ako sa aking lobo nasi Caira na kanina pa nagpupumilit na naririto raw ang Ex-Fated mate ko. "Ano naman kung nandito siya? Kung napaano man siya wala na akong pakialam dahil tapos na ang mahalagang papel ko sa buhay niya! Kaya't huminto ka na sa pangungulit Caira. Nandito ako para magtrabaho, yun lang."Hindi madali para sa akin na hilingin ang aking kalayaan sa lalaking pinakamamahal ko pero bigla na lang akong naumpog sa sarili kong katangahan at pagiging manhid sa lahat ng mga pinaggagawa niya sa akin kasama ng asawa niya. Kaya ayos na rin naman na kumawala ako sa pagiging kabit kahit na ako naman ang kanyang tunay na fated mate at lisanin ang masakit na pag-ibig ko para sa kanya.Ilang beses akong bumuntong hininga. Tinanggal ang balabal sa aking leeg na tumatakip sa kalahati ng aking mukha upang hindi ako makilala nang sino man. Dinoktor ko ang pangalan ko at pinalitan ito ng "Maricar Suarez" at sa lahat
Clavem's POV"He is stable now, Caira."Kumakabog ang dibdib ko habang pinagmamasdan si Sortitus sa di kalayuan ng kanyang mansyon kasama ang kanyang asawa at ang kanilang bisita."Clavem, where are you going?" tanong ni Caira sa isip ko. Umiling ako at ngumiti ng mapait sa sarili ko."I'm leaving."Napasinghap ako at binasa ang labi ko. Inayos ang suot kong balabal. At ipinikit ang mga talukap at pinakalma ang sarili bago tuluyang bumagsak ang mga luha. "Baka makita pa tayo dito.""Why do you have to leave? Dahil ba muntik ka nang mahuli noong ginagamot mo si Sortitus?"I answered with sympathy. "No.""Kung hindi naman iyon, dahil ba nabuhusan mo ng adobo ang damit ni Heres kanina sa cafeteria?"I repeat my answer to my wolf. "Not especially."Narinig ko ang katahimikan ng aking lobo. Niluwagan ko ang balabal ko sa leeg ko. Sinubukan kong ihakbang ang paa ko pero pinigilan ako ni Caira na umalis. Nakatago ako ngayon at nakatingin sa malayo sa likod ng malaking puno sa kanang bahagi n
Sortitus POV "The man in black was alive." Everyone froze when they heard what I stated in front of the entire wolf board. I summoned everyone to my company's board conference room at exactly 12 a.m. In the middle of the night, when all human employees had gone home. Everyone is here, especially the fluent positions of the members, and other allies of different species of wolves from the world's seven continents are here for my major announcement. "Alpha, because their leader was still alive, was the reason why the adversaries became stronger when we attacked," sabi niya sa akin habang kumukulo ang dugo ng isang lone wolf ( sigma male ). "Wait? Alive or lived?" tanong ni Aidan. Habang sinusulyapan niya ako, naka cross ang kanyang mga kamay at naningkit ang kanyang tingin. Nagulat ang lahat nang humagalpak siya ng tawa. "What is that!? A witchcraft spell or voodoo to be reborn? Is he/she a mage? Or a..." Nakakalokong sabi niya sabay pagpilantik ng daliri. "A Vampire? But is it possi
Sortitus POV1 year after..."Where are you going?"Nilagay ko ang labinlimang libong piso sa tabi ng isang nakahubad na babae."Hindi ko kailangan ng pera mo!" Mabilis siyang tumayo mula sa pagkakahiga at agad na nagtalukbong ng kumot sa buong katawan."Take it or leave it?" mariin kong sabi sa kanya habang nakaharap sa salamin at ikinakabit ang mga botones ng aking polo."Ang kapal ng mukha mo lalaki! Hindi ako bayarang babae na iniisip mo!" Mausok ang titig niya at nag-aapoy sa salamin na nakatutok sa akin."Then you're easy to get then?""I'm not easy to get! Ikaw ang unang humalik sa ating dalawa at ipinasok ang kamay mo sa palda ko!" bulalas niya sa nakakatakot na tono.Lumapit ako sa kanya, nagcross arms, at mariing lumunok. "Oo, ako nga. Pero ikaw ang unang nang-akit sa akin at nag-aalok ng sarili mo." Mula sa mata sa mata ay dumulas ang mga mata ko sa pagkababae niya at sabay siyang ininsulto. "At kainin 'yang p*ke mo."Puno ng galit at panginginig ang kanyang mga mata. Naiku
Sortitus POV "So tell me, kid, what are you doing inside my office, and how did you get to my hidden library?" I said, my voice deep. "How did you get into this kingdom without getting caught, human?" I could smell someone's blood as I got closer to the concealed entrance to sneak into the hidden library room in my office, which was located in my wardrobe closet and needed to be pressed to open the library door. But this blood smelled different than any other mortal blood I'd ever smelled. Because if it is sniffed more, the smell becomes unpleasant, irritating, and scathing to the nose. I've only ever smelled this kind of blood mixing in my entire life as a black wolf. Hindi man ako umiinom ng dugo ng tao ay mas matalas naman ang pang-amoy ko kaysa sa normal na lobo kaya alam ko pa rin kung aling dugo ang masarap; malagkit at sariwa, ngunit ang isang ito ay malabnaw at kulang sa bitamina. Ang kanyang mga mata ay berde, ang kaniyang buhok ay kulot. Lumang maroon shirt ang damit niya a
Sortitus POVNagmulat ang aking mga mata na nasa tabi ng isang hubot-hubad na dalaga. Nakatalikod siya sa akin. Bigla na lang naglaktaw ang pangyayari kung saan nakaharap ko ang kahindikhindik na matanda na aking natagpuan sa loob ng aking silid-aklatan. Matandang inakala kong batang magnanakaw. Nang nasa kamay ko na ang matandang babae, tila may sinasambit siyang isang orasyon na hindi ko naman maintindihan. Tinitigan niya pa ako mata sa mata at tila isa itong hipnotismo na kumapit sa akin at lumukob sa buong katawan ko. Pagkadilat ko ay nakahiga na ako sa malambot na kama at nasatabi ang isang babae tulad na lang ng pabalikbalik na nangyayari sa buong buhay ko at sa susunod pa. Pinisil ko ng mariin ang aking kaliwang braso ng makasigurong hindi ito isang panaginip. Muntikan ko pang magising ang babae, sa likot kong gumalaw. Iniwanan ko na ang babaeng mahimbing na natutulog at inilagay ang pera sa kanyang tabi bago na ako tuluyang umalis katulad ng nakasanayan ko at bayaran lahat ng
Sortitus POV"Just do what I ordered! Kung kinakailangan n'yo silang putulan ng mga daliri at tanggalan ng dalawang mata, gawin ninyo!"Hindi na ako tinigilan pa ng mga gustong magpapatay sa akin. Hindi na sila nakuntento lang sa mga pananakot makalipas ng ilang linggo, bago pa nila gawin na tiyempuhan akong ipabaril at umupa ng riding in tendem para asintahin ako sa mismong building ko. Buti na lang nailagan ko ang baril na patama sa bungo ng ulo ko. Sa ilang linggo ng pananakot, pinapadalhan ako mismo sa opisina ko ng mga pugot na ulo ng aso at duguang bulaklak na may sulat. Pulang tinta ang mismong ginamit sa papel bilang panulat."Roses are Red, Violets are Blue. You're going to die soon.""Tang ina! Kung mag mamatigas pa 'yang mga iyan putulan niyo na lang rin ng dila! Tignan natin kung hindi pa mapipilitan ang mga 'yan na magsalita mga punyeta!" Malakas at punong-puno kong mura at hasik sa mga lobong pulis sa kabilang linya, na nag uusig sa mga nahuling riding in tandem."Copy,