Chapter 16
Six months ago...
Nagising ako dahil parang may nag-pupunas sa akin. Iminulat ko ang aking mga mata. Bumungad sa akin ang nakakasilaw na silid dahil puro puti ang naka palibot dito. Iisa lang ang sumagi sa isipan ko at iyon ay, nasa hospital ako.
Napatingin ako sa gilid ng kama na kinahihigaan ko nang may mag-salitang lalaki.
"Gising ka na pala... Kamusta na ang paki-ramdam mo?" Napa-kunot ang noo ko nang makita ang itsura ng lalaki. Hindi pamilyar sa akin ang itsura niya.
"Sino ka? Bakit nandito ako sa hospital?" Taka kong tanong habang inililibot ko ang paningin ko sa buong silid. Lumakad siya papunta sa pintuan at ini-lock iyon, nang maka-labas na ang nurse na nagp
Chapter 17After four years..."Ena, you need to sign it. Kung hindi magagalit si Mr. Wilson sa atin. Hindi na siya magbibigay ng shares sa kompanya natin." Napa irap ako nang marinig na naman ang sinabi ni Andrew.Tiningnan ko siya na parang bored na bored na akong marinig ang kaniyang paulit-ulit na sinasabing iyon."Seriously? Famous line mo na ba iyan Andrew?" Naiinis kong tanong sa kaniya pero imbis na mapikon siya sa akin, tinawanan lang niya ako. Ako naman ang napa irap sa hangin at umismid."You change the topic again, Ena. You need to sign it. Di ba, gusto mo nang umuwi ng Pilipinas? Then, sign it. Kung hindi, hindi tayo makakauwi ng Pilipinas." Naka ngisi niyang tugon.Napa hinga na lamang ako ng malalim at tinitigan siya ng inis na inis. Wala na akong nagawa kundi ang pirmahan ang papeles na iyon.Kung
Chapter 18"HELLO?" Bungad ko sa kabilang linya. It's already ten o'clock in the morning. Here at Italy, kunot noo ko itong sinagot dahil inis ako ngayong araw."Hello, Ms. Marquez. Long time no call.." Napa irap ako sa hangin nang marinig ang sinabi niya sa kabilang linya.Kung minamalas ka nga naman..."Oh, Mr. Wilson. What brought you call, in the middle of the morning?" Pilit kong sabi habang pinasisigla ang aking boses.Kung saan badtrip ako ngayong araw, dadagdagan pa ng matandang lalaking mayabang na ito."I just want to inform you that, Mr. Villaurel set a meeting on Friday. This week, 9:00 am." Diretso na sabi nito, walang paligoy-ligoy, straight to the point.Napa tayo ako sa gulat nang marinig ang sinabi niya. "What?! Why?! Ang bilis naman yata! How I could book a flight to Philippines, if my visa don't ready yet!"Baki
Chapter 19NAPATIGAGAL AKO ng makita ko siya sa aking harapan. Naiiling ako habang nakatingin sa kaniya. Hindi ako naniniwala na buhay siya..Patay na ang asawa ko, nakita ko pa siyang inilibing noon.. Kamukhang-kamukha niya.. Kaya't paanong, naririto siya ngayon sa aking harapan? Paanong nabuhay siya? Gayong patay na siya?"Pa-paanong..." Hindi ko malaman kung ano ang aking sasabihin. Hindi ko maapuhap kong saan ako kukuha ng aking boses, gayong natigalgal ako sa gulat.I was caught-off-guard! Damn! Pinaglalaruan ba ako ng tadhana?!"Paanong, buhay ako at naririto ako sa harapan, mo? Sweetie?"naka ngiti niyang sabi habang printi paring naka upo, habang nakatingin sa akin.Those words and voice! How it could be like my wife?! Siya ba talaga si Ena? Ang mahal kong asawa? O isa lang siyang impostor?Napatango na lamang ako, sa pagpapatuloy n
Chapter 20NAKANGITI SIYANG pumasok ng aking opisina. No, this is not my wife. Iiling -iling ako nang makita ang, mukha nila Deigo at David nang makita nila si Ena na papasok ng aking opisina.Gulat ang kanilang mukha, naka mulagat ang kanilang mga mata. Habang naka tingin parin kay Ena na asa pintuan habang naka ngiti. Bakit ba kasi, andito na naman ang dalawang kaibigan kong ito? Iyan, tuloy nasaksihan nilang, may buhay na Ena.Ngayon palang araw, ang pag-papa DNA ko sa babaeng ito. Naka kuha narin ako ng sample ng dugo kanina, kina Cedrena at Rick. Nag-tanong panga sila, kung para saan iyon, pero sinabi ko na para ipatingin ko sa doktor kung may sakit sila.Napa tingin ako kay Deigo, nang ma mutawi sa kaniyang bibig ang isang kataga. "Bro.. Nag-mu-multo ba si Ena?""No, she's real bro.." Sagot ko naman. "Ayaw niyo kasing maniwala kasi sa akin kahapon.." Naiiling ko pang
Chapter 21"CEDRICK, BUHAY DAW si Ena?!" Malakas na sigaw ni Medel papasok ng aking opisina, kasama nito si Kersten sa likuran.Napa hilot ako sa aking sintido, kaka-alis lang nila Deigo at David, akala ko'y, magiging tahimik na ang buong mag-hapon ko ngunit mukhang hindi pa pala.Napatingin ako sa kanila, "I don't want to talk about it. Kung nasabi na sa inyo, ng mga asawa ninyo. Iyon lang, ayaw ko nang mag-paliwanag pa sa inyo. Pagod na ako.""Ay! Ang drama mo, ha?" Eksaheradang wika ni Kersten. Napa iling na lamang ako."Bumalik nalang kayo dito bukas, kung gusto niyong makita ng totohanan si Ena. You may live now in my office. I'm sorry, pero marami pa akong dapat gawin ngayong araw." Nahihirapan kong sabi sa kanila.Naramdaman ko na kasi na pagod ako ngayong araw. Idagdag pa, ang pag-iisip ko kay Ena, kung siya nga ba talaga iyon o hindi. Ahh! Bakit b
Chapter 22ISANG LINGGO KO pa makukuha ang resulta ng DNA ayon sa, kakilala kong doctor. Napa hinga ako nang malalim, nang mapa tingin ako kina Medel, Kersten at kay Ena, na nag-u-usap sa kabilang table.Kami naman nila Deigo at David ay nakatingin rin sa kanila. Napa inom ako ng beer in can, saka napa lagok ako ng malakas."Bro, mukhang tama nga sila Medel at Kersten na siya nga si Ena. Bro... Buhay nga ang asawa mo." Biglang litanya ni Deigo na siyang dahilan upang ako'y mapa tingin sa kaniya."Hindi ako, maniniwala na buhay siya, hangga't hindi lumalabas ang resulta ng DNA. Saka na lamang ako maniniwala, kung positive ang magiging resulta niyon..." Matiim kong sabi habang naka titig sa mukha ni Ena na naka ngiti.Mukhang minaso ng malakas ang aking puso, nang makita ko siya kung gaano kasaya na umabot sa kaniyang mga mata, habang ka-usap sila Medel at Kersten. Samantala
Chapter 23NATAKAM AKO SA bacon with egg at beaf stick na inihain na breakfast sa akin ni Ena.Naka masid lang ako sa kaniya, habang pinag-si-silbihan niya ako ng umagahan ngayon sa aking plato.Ininom ko ang kapeng, tinimpla niya sa akin bago lang. Napa tanga ako, nang matapos na siya sa pag-ha-handa, at umupo sa isang upuan kaharap ko. Napa ngiti ako."Why, are you staring at me like that?" Taas kilay niyang tanong sa akin.Napa ubo ako nang i-tanong niya, iyon sa akin. "Bakit, bawal ba kitang titigan? Asawa naman kita, ah?" Balik kong tanong sa kaniya sabay kindat pa.Napa tulala siya sa aking ginawa. Mukhang napa-kilig ko siya sa aking sinabi. "Saka, alam mo ba ang tumatakbo sa isip ko ngayon, habang naka-ti-tig sa'yo?" Dugtong ko pa.Napa taas ang kaniyang kilay nang marinig ang tanong kong iyon. Ngunit halata sa kaniyang mga mata na
Chapter 24TOTOO BANG UMALIS NA lamang siya, pagka-tapos niya akong paulit-ulitin sa aking sinabi sa kaniya kanina? Ang weird talaga niya kahit kailan..Pero bakit, ganoon? Kinilig ako nang sinabi niyang hahalikan niya ako?Ena! Wake up! Nandito ka, hindi para lumandi sa asawa mo! Kundi ang mag-higanti!Napahinga ako ng malalim, saka napatingin sa inihanda kong breakfast para sa kaniya. Hindi niya manlang pala nagalaw.Niligpit ko na lamang ito, saka dumiretso na ako sa aking silid. Mas mabuti pang pumasok na lamang ako sa boutique kesa isipin ang lalaking iyon! Na kahit kailan talaga, walang modo!Papaalis na sana ako ng unit ko nang biglang may kumatok mula dito, na ngunot ang aking noo. Sa pag-ta-taka na wala naman akong inaasahan na pana-uhin sa ganitong oras at ganito ka-aga.Sa huli'y pinag-buksan ko ng pinto ang kumakatok m