Chapter 28
"WELCOME BACK, SIR.. MA'AM." magalang na bati sa amin ng mga katulong nang maka-pasok kami ng aming bahay. Tumango lamang ako, at ganoon din si Cedrick.
Ang sarap pala sa paki-ramdam kapag, bumalik ka sa dati mong pinang-galingan. Mukhang naka-ka-gaan ng loob.
Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng dati naming bahay, kahit ni isa nito. Walang pinag-bago. Ganoon parin, andoon ang chandelier, ang mga litrato naming mag-pamilya.
Pilit kong huwag umiyak sa harapan ni Cedrick. Baka isipin niyang, apektado parin ako sa aming nakaraan. Baka, sabihin niyang meron parin akong nararamdaman para sa kaniya.
Totoo naman di ba, Ena?
Umupo ako sa sofa'ng naroroon.
Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ulit ng bahay. Napa tingin ako sa litrato naming dalawa ni Cedrick, noong araw ng kasal namin. Ang laki ng ngi
Chapter 29KANINA PA AKO TAHIMIK sa loob ng kaniyang kotse habang siya'y nag-mamaneho. Kakaibang ngiti, ang bumuo sa kaniyang labi, habang nakatitig sa daan.Napakunot ang aking noo, sa pagtataka. Mukhang na baliw na siya dahil sa aking huling sinabi kanina. Napailing ako at napangiti rin ng malawak, ngunit palihim lamang.Kailangan ko nang tapusin ang lahat, para makasama ko narin siya. Hindi na matutuloy ang pag-hi-higanti ko sa kaniya.Hindi ko pala kaya... Hindi ko pala kaya siyang saktan at pahirapan. Sa tuwing, pag-pa-planohan ko palang... Parang sinasaktan na ang puso ko. Sa tuwing iniisip ko palang, parang ako na ang nahihirapan. Kaya't hindi ko na kailangan pang gawin ang aking pag-hi-higanti.Dahil sapat na ang mahal ko siya......NAPAHAGULHOL AKO NG makita ko silang dalawa. Namimilog ang kanilang mga mata habang naka-t
Chapter 30MASAYA KAMING LUMABAS NG McDo, habang hawak-hawak ko ang kamay ng dalawang kambal. Sa aking tabi ang dalawang bata, sa isang tabi naman ay ang asawa kong si Cedrick."Mommy, uwi na po ba tayo, sa bahay?" Biglang tanong sa akin ni Cedrena, nang makapasok na kami ng kotse. Napatingin ako sa kanilang dalawa at ngumiti."O-oo, naman. Kung iyon ay, okay lang sa Daddy, niyo." Alanganin kong sagot habang pilit na ngumingiti.Lumingon sa aming likuran si Cedrick, saka ngumiti sa akin ng nakakaloko. Ano na namang pinaplano ng isang 'to?"Pwedeng-pwedeng, tumuloy ang Mommy, niyo sa atin. Walang problema iyon kay, Daddy. Basta't nandoon si Mommy niyo.." Sabi niya saka sabay kindat sa akin.Napasinghap ako nang maramdam ko bigla ang kaunting kiliti sa aking puso. Pinapakilig na naman, ako ng lalaking ito.
Chapter 31"DAHIL MAY MALALIM po akong dahilan, Ma. Hindi ko lang muna sa iyo ngayon, sasabihin. Ang mahalaga... Andito na ako ngayon, bumalik sa piling ng kambal at ng mahal kong, asawa na si Cedrick. Iyon ang importante, Mama. Ang makasama ko sila, hanggang sa aking huling hininga."Sabi ko, na siyang nagpangiti kay Mama."Kung iyon ang iyong, nais at gusto anak. Wala akong magagawa. Hindi kita pipilitin."Niyakap ko siya nang mahigpit. Nagpapasalamat ako, dahil hindi na ako pinilit pa ni Mama.Sa lahat talaga, ng oras. Naiintindihan niya ako. Hinahayaan niya lang akong, magdesisyon at gumawa ng mga hakbang na nais ko.Andiyan siya palagi, kapag magkamali man ako sa aking desisyon at ginagawa. Andiyan sila ni Papa, para ako'y payuhan.
Chapter 32NAPAKURAP-KURAP ako habang nakatitig sa kaniya. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko ngayon sa kaniya.Hindi ko naman kasi, alam kung ano ang i-sasagot ko. Ano nga ba talaga?Hindi... Hindi pa ngayon ang oras. Hindi pa dapat ako mag-padala sa aking emosyon.Huminga ako ng malalim, saka pinakatitigan ko siya ng mabuti.Ang gwapo niya. Ang tangos ng ilong, ang pupula ng labi. Ang ganda ng mukha, ang kinis. Kaya't bakit nagagawa ko siyang saktan? Gayong, mahal ko naman pala siya?Titiisin ko muna ang sakit. Sana maintindihan niya balang araw kung bakit ko ito ginagawa sa kaniya. Hindi pa ako tapos, sa lahat ng plano ko. Kailangan ko munang hanapin ang tumangka sa buhay ko."I'm sorry, but I don't love you anymore..." Pilit kong wika sa kaniya, habang panay ang lunok ko ng sariling laway.Bumalata
Chapter 33"SO, WHAT brought you here, my Ena?" Tanong nito sa akin nang matapos akong umupo sa sofa.Ngumisi ako sa kaniya at saka napatikhim. Ang angas kaya ng lalaking 'to. Maka- 'my Ena' siya sa akin, wagas eh!"Binibisita ka?""Bakit parang hindi ka naman sigurado sa sagot mo? Is there a problem?" Seryoso niyang tanong na siyang dahilan para mapa tikhim ako."No, wala namang problema. Bakit ba masyado kang seryoso sa araw na ito?"Bigla siyang napatawa nang sabihin ko iyon sa kaniya sabay iling-iling. Na baliw na ba ang isang 'to? Kanina, ang seryoso niya tapos ngayon tumatawa na naman?"Don't mind me, my Ena. Salamat at napatawa mo ako. I appreciate it!"Hinampas ko siya sa kaniyang braso nang matapos niyang sabihin iyon sa
Chapter 34IMINULAT KO ANG aking mga mata, at bumungad sa akin ang nakaka silaw na sikat ng araw sa aking silid. Nag-mumula ito sa bintana.Napatingin ako sa aking katawan at napanganga ako nang marealized kong may nangyari palang hindi kanais-nais sa amin kagabi ni Cedrick.Bigla akong napa bangon at napa tingin sa aking gilid. Wala na siya doon, umalis na siguro siya. Huminga ako ng malalim sabay tampal sa aking noo. Ano bang nangyari sa akin kagabi at nagawa ko iyon?Bumangon ako para pumunta sa banyo. Bakit ko pa iisipin ang nangyari kagabi, nangyari na ang lahat. Wala na akong magagawa pa doon. Nangyari na ang lahat, hindi ko na mababago pa iyon.Lumabas agad ako nang banyo nang matapos na akong maligo. Nag-ayos agad ako saka tumungo na sa kusina.Pagdating ko doon, nakita ko si Kida na nag-lu-luto na ng almusal. Agad siyang ngumiti sa akin, kung kaya
Chapter 35"A-ANONG IBIG sabihin nito, sweetie?" Takang-takang tanong sa akin ni Cedrick habang nakatingin sa akin ng malalim.Nginitian ko siya saka hinila palapit sa akin."Gusto mo akong mapa-sayo ulit di ba?" Biglang lumikot ang kaniyang mga mata habang nakatitig siya ng mataman sa akin."Ahm... Sweetie?""Sagutin mo ang tanong ko sa'yo, Cedrick." Seryoso ko nang sabi sa kaniya.Na siyang dahilang upang mapa-buga siya ng malakas na hangin habang naka-titig sa akin. Ewan ko, pero kinakabahan ako sa maari kong gawin ngayon.Pagkatapos nito, pupuntahan ko ang nais kong puntahan. Tatawagan ko na lamang si Medel kapag tapos na ang lahat. Iiwanan ko na lamang sila ng sulat.Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin mamaya. Kaya, mas mabuti na ang handa k
Chapter 36"SIGURADO ka ba talaga, sa plano mo, friend? Sumama nalang kaya ako sa'yo, ako ang kinakabahan sa'yo, eh!"Nilingon ko si Medel na ngayon ay nasa aking tabi habang pabalik-balik siya ng lakad sa kaniyang kinatatayuan. Andito pa ako sa boutique at pinag-hahandaan ko muna ang pag-punta ko sa bahay ng taong iyon."Oo, Medel. Siguradong-sigurado na talaga ako, para matapos na ang lahat ng ito. Para malaya na si Cedrick, at pati narin ang kambal." Naka ngiti kong wika sa kaniya na siyang nag-patigil sa kaniya sa pag-lalakad.Tumingin siya sa akin na namimilog ang mga mata. "Huwag mong sabihin na, hindi pati ikaw? Friend naman! Kinakabahan ako, sa iyo, eh! Huwag ka nalang kayang tumuloy! Ipadakip na lamang natin siya sa mga awtoridad!"Napa hinga akonng malalim saka bago ko tinupi ang isang buong papel na sinusulatan