Chapter 32

Pinilit kong iwaglit sa isipan ang masamang pangitain ko. Pinilit kong matulog ngunit sa tuwing pinipikit ko ang mga mata ay ang napaniginipan kong aksidente ang nakikita. Napakalamig sa loob ng kwarto ngunit butil-butil ang pawis ko. Kay lakas ng sipa ng puso ko. Natatakot ako sa posibleng mangyari bukas. Tila nauulit ang mga nangyayari sa panaginip ko. Hindi man lahat ngunit halos magkakapareho.

Binuka ko ang mga mata. Tumihiya ako, nilingon ko pa si mommy sa tabi ko na mahimbing ng natutulog. Sinilip ko rin ang couch kung saan nakahiga si Kier at katulad ni mommy ay mahimbing na rin itong natutulog. Napatitig ako sa kisame ng suite. Baka nagkataon lang, kumbinsi ko sa aking sarili ngunit ‘di ko maiwasang makadama ng takot. I close my eyes again. Dinala ko ang mga palad sa bandang dibdib ko kung saan naroon ang puso kong kay lakas ng pagsipa.

“Lord, hindi ko man alam ang mga plano mo para sa amin ni Kier ngunit nais kong sabihin sa iyong I trust all your plans for me and for the t