Nanlumo ako sa narinig. Mabuti na lamang at yakap niya ako ng mahigpit kaya hindi ako tuluyang bumagsak. Dahan-dahan niya akong inalalayan papunta sa gilid ng kama at doon ay pinaupo. Nakatulala lang ako habang namumuo ang mga luha sa mata. Lumuhod siya sa harapan ko, hawak ang dalawang kamay ko na tila ba sinusuportahan ako.I couldn't even talk. I couldn't even utter a single word.I'm shock. I'm in rigid right now. I want to shout, but still couldn't."Why . . . why didn't tell me about this earlier?" I asked in a weak voice.He sighed heavily. "Like what I said earlier, I still can't afford to hurt you by this. Hindi ko pa kaya." Tiningnan ko ang mga mata niyang nagsusumamong nakatingin sa akin. "When I was investigating to your foster parents, a day before you left me in my mansion, I found out those information. My private investigator told me this isn't new that Mr. de Guzman has those illegal doings. But what caught in my attention was . . . that accident. Siya ang itinuturo k
“Dito po,” sambit ng isang pulis at iginiya ako papasok sa tanggapan ng bisita para sa nga bilanggo.Hindi araw ng pagbisita kaya walang tao roon, kung hindi ako at ilang pulis na nagbabantay. Naiwan si Callum sa pintuan hindi rin kalayuan dahil kita pa rin naman niya ako mula sa kung nasaan ako.Umupo ako sa pahabang silya habang naghihintay.“Palalabasin lang namin si de Guzman.” anito na tinanguan ko lang.I am actually trembling and sweating bullets as I wait there alone. Ilang beses akong huminga ng malalim dahil sa kaba.Apat na taon din ang lumipas simula nang huli ko siyang makita. I also never visited my foster mother’s grave because I know I am still mad at her — at them. Because of what happened years ago. They made me a way to their success. In order to get their success, they need to lose me, to keep me in the dark, and have me as a collateral damage like what Callum did to me before, too.Pero siyempre, mas masakit ang dinanas ko sa kamay nina Tito Nathaniel. I smiled bi
“I want you to marry me because we love each other. Because we want each other to grow drastically together. Not just because we already have a daughter.” he whispered as he kissed my lips tenderly.“I will marry you . . .” I whispered back. “After all these problems I am facing.” I added.“We will face it together, then.” Then he crouched to kiss my lips, now with passion and avidity in my lips.I sighed with contentment as I kiss him back with the same ferocity. Every flicker of his lips I keep on moaning. Hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng kaniyang palad sa aking dibdib. Napaangat ang aking likod dahil sa init ng kaniyang palad doon.I moan when he pinched my tip underneath my clothes. Nawawala na ako sa sarili hanggang sa mapansin ko na lang na nahubad na niya ang aking damit na suot. Ang suot na suit ay inihagis niya. Ang slacks na suot ay pilit niya ring binubuksan habang ang kamay ko ay abala sa pagtatanggal ng butones ng kaniyang suot na longsleeve.And when I successfu
“Kayo ho ba ang anak nina Mrs. at Mr. Villanueva?” tanong ng lalaking nasa kabilang linya.I was in the middle of our practice for graduation march when someone called me. I don’t who it was but I answered.“Yes, who is this?” I answered in a stern voice.Nagpakilala siya pero ang mga sumunod na sinabi niya ay halos nagpabingi sa akin.“. . . gusto lang namin kayong iimporma tungkol sa mga magulang ninyo. Wala na ho silang dalawa nang madatnan namin sa isang wearhouse.” aniya sa kabilang linya na nagpagimbal sa akin.I dropped the phone on the floor and stared at nothing as I felt the clenching of my heart the moment it registered in my mind. Bawat salita ay halos umukilkil sa aking utak. Hindi iyon mawala sa isip ko. Mabilis akong tumayo at dinampot ang cellphone bago tumakbo paalis ng gymnasium.I heard them called me to come back. Someone also attempted to get on my way but I harshly pushed him away. Wala na akong pakialam kung may magalit sa akin. I don’t fucking care!Mabilis kong
“Papasok ka na sa trabaho?” tanong ko habang nagpupunas pa ng kamay. Kakatapos ko lang maghugas ng pinagkainan namin ng agahan.Tumango siya habang inaayos ang kaniyang necktie. Lumapit ako sa kaniya at tinulungan ko siyang ayusin ang necktie niya. Tumigil siya sa ginagawa at hinayaan na lang ako ang magpatuloy.I’ve got conscious when I felt his stare at me. He’s not glaring, he’s just staring like I’m kind of a puzzle. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at nginitian siya nang bahagya.“Ang tanda mo na pero hindi ka pa rin marunong mag-ayos ng necktie mo.” biro ko sa kaniya at binuntutan pa ‘yon ng maikling tawa.Pero hindi siya natawa at seryoso pa rin ang ekspresyon. Maya-maya ay napasinghap ako nang maramdaman ang pagdampi ng kaniyang mainit na palad sa aking beywang.Hindi ko alam kung bakit, pero parati na lang akong may kakaibang kabang nararamdaman sa tuwing maglalapit ang aming mga balat. Sa tuwing aksidente niya akong mahahawakan o sa tuwing sinusubukan ko siyang hawakan. May
"Dad, you can't do that to my sister!" sigaw ni Ate Kiana sa mga magulang namin.Nakayuko lamang ako at nakikinig lang sa kanila sa desisyon nila para sa buhay ko.I lived my entire life like this. Controlled and manipulated by my adoptive parents. We're blood related because Mom is my biological father's sister. I was just adopted by them when my parents died due to plane crashed when I was just five years old. And because Kiana was missing that time, they want me to be their own child. To fill the emptiness they're feeling.They legally adopted me months after my parents burial. Dahil na rin sa kanila ako ipinagkatiwala ng mga magulang ko. I somehow, learned about to love them as my real parents. At the first ten years, they're good at me. Maayos ang lahat ng pagtrato nila sa akin. Kahit minsan ay napapagalitan ako, lalo na kapag mainit ang ulo nila at napapalo ako, naging ayos 'yon sa akin dahil alam kong parte 'yon ng pagdisiplina sa akin.Hanggang sa makita na nga nila si Ate Kia
“Callum Travis Villanueva,” he handed me his hand while looking so intimidating in front of me.I gulp before shaking his hand firmly, “H-Hailey Avery de Guzman.” pagpapakilala ko sabay bawi ng aking kamay sa kaniya at iwas ng tingin.“It’s a pleasure to finally meet you, Ms. de Guzman.” his husky voice sent shivers down my spine.“L-Likewise. And uh . . . Hailey or Avery na lang ang itawag mo sa akin. It’s too formal if you’ll call me Ms. De Guzman every time.” I said while looking away from his intense eyes.He chuckled, “I prefer to call you Avery. I like it more.” he said seductively.I frowned and look at him straight in his eyes. “Okay,”“You can call me Callum or Travis.” he said without taking his eyes off me.“Callum,” parang sanay na sanay akong bigkasin ang kaniyang pangalan nang tumama ang aking dila sa aking ngala-ngala at ngipin.It feels like a deja vu.He was my crush... When I was in College. He’s my senior that time and I was a freshman. Mga panahong bago ako sa eskw
Nang hinatak na niya ako nang marahan ay nagpaubaya na lang ako. Nakatulala lang ako hanggang sa makarating kami sa tapat ng sasakyan niya. Napatingin ako sa kaniya nang pagbuksan niya ako ng pinto ng kaniyang sasakyan. Marahan akong pumasok doon at nagsuot ng seatbelt. Siya naman ay umikot sa kaniyang sasakyan para makapunta sa driver’s seat. I sit there like a statue, not wanting to move nor talk. I just look outside and refused to look at him.“Your things are already in my house,” saka lang ako bumaling sa kaniya nang magsalita siya.Tumango ako at natutop na lang ang bibig bago nag-iwas ng tingin sa kaniya. Pinaandar niya ang makina ng kaniyang sasakyan bago muling nagsalita.“You don’t have to worry about household chores, I have enough house helpers in my house. They can also help you if you want to learn some things. Just asked them away.” tumikhim ako nang matapos siyang magsalita bago tumingin sa kaniya.“Uhm . . . I also have a work. Pero . . . Sisikapin ko namang ipagluto