Chapter 76

Umupo si Emory sa isang upuan dito sa hardin. Tanaw na tanaw niya ang maaliwalas na kalangitan at ang pagkinang ng mga butuin sa kalangitan. It was captivating. Dagdag pa ang pag-ihip ng malamig na hangin na tumatangay sa mga takas niyang buhok.

It was a moment of peace. She loves how the world is so silent at this moment. Tanging tunog lang ng kuliglig ang kanyang naririnig. She couldn’t sleep. Tulog na ang kanyang mga anak kaya siya nandito sa garden, mag-isa. And she loves the peace at the moment. Gustong-gusto niya ang katahimikan na ito.

It took her some time bago mayroong umupo sa kanyang tabi. Agad siyang napalingon dito at bumungad sa kanya si Beau. Tahimik itong umupo sa tabi niya kaya’t agad siyang umusog para bigyan ito ng espasyo.

“Why are you still awake?” he asked.

Humugot siya ng malalim na hininga at muling tumingala sa kalangitan. “I can’t sleep.”

“Why?”

She bit her lower lip. Ang daming rason kung bakit hindi siya dinadalaw ng antok. She wanted to tell them the thin