“THANK you, Sam,” nasa byahe na kami pabalik nang marinig ko iyon kay Marius.Dahil hindi ko alam kung para saan ang pasasalamat na iyon agad akong pinamulahan. Kung para sa ginawa namin, hindi ko alam. Pero iyon ang unang rumehistro sa isipan ko kaya hindi ko na rin napigilan ang sariling kong maapektuhan.“P-Para saan? Dun ba sa---.”Agad na pinutol ni Marius ang pangungusap ko kaya hindi ko na iyon naituloy ang iba pang gusto kong sabihin.“Para sa pagsama mo sa akin, Sam,” iyon ang sinabi niya saka ako nakangiting nilingon. Pagkatapos ay ibinalik niya ang paningin sa daan.Hindi ako napagsalita at sa halip ay kinikilig na napangiti lang. Pero syempre ginawa ko ang lahat para maitago kay Marius ang totoo kong nararamdaman. Nakakatuwang isipin pero ngayon ko lang din napagtanto na ang maliliit na mga bagay katulad ng pagngiti, pagtawa, at pamumula ay pwedeng maging basehan ng tunay mong nararamdaman para sa isang tao.Sa madaling salita, ang maliliit na bagay na katulad ng mga naban
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang mamataan ang dalawang taong masayang kumakain sa isang ordinaryong fastfood restaurant. “Sam?” pabulong niyang sambit kasabay ng paghigpit ng kamay niya sa hawak na paperbag. Naglalaman ang mga iyon ng kanyang mga pinamili.Papaanong nangyaring masaya silang dalawa eh sa pagkakaalam niya ay iniwan na ni Sam si Marius noong isang taon pa? Ang ibig sabihin ba nito ay masaya na naman silang nagsasama? Sa naisip ay nilamon ng matinding galit ang puso niya. O baka naman mas tamang sabihing muling ginising ng nakita niyang iyon ang galit na nararamdaman niya para kay Sam? Yes. Iyon ngang panghuli ang mas tama dahil kahit kailan naman ay hindi siya nagalit kay Marius. Kahit na pagkatapos ng nangyari sa kanila ay hindi na nito sinagot ang mga tawag niya. Masakit rin para sa kanya na kahit ilang beses siyang nag-try na puntahan ito sa opisina at kausapin ay hindi rin siya pinapasok ng guard.Umabot nalang talaga siya sa puntong nakaramdam
“SO, aminin mo ngayon sa akin. Anong nangyari? Hindi ba dapat magsa shopping kayo para sa bata? Nasaan na ang mga pinamili ninyo? Bakit kahit isang medyas o laruan para kay MJ eh wala?” Kinagabihan nang makaalis si Marius ay tapos na akong mag-shower, iyon ang nag-uusisang tanong sa akin ni Calum.Nasa kwarto ako noon. Nilalaro ko si MJ na sana kuna nito. Gising pa kaya nakakapag-usap kami ni Calum.Napabuntong hininga ako. Pagkatapos, nang maalala ko ang nangyari ay agad na namula ang mukha ko. Saka ko nalang din naisip na ang naging reaksyon ko sa tanong ni Calum ay sapat na bilang kasagutan sa gusto nitong malaman.“Sinasabi ko na nga ba eh,” anitong nanunukso akong nginitian.“Dapat alam mo na ang tungkol dito, hindi ba?” ang maharot kong sagot saka siya kinindatan.Narinig ko ang banayad na buntong hiningang pinakawalan ni Calum. Pagkatapos ay tinitigan niya ako ng tuwid sa mga mata. Saka siya nagsalita.“Samantha Scott, hanggang kelan mo gagawin ang ganito?” ang makahulugan niy
“FUCK!” init na init si Lena.Napakasarap ng ginagawa ng lalaking ito sa pagkababae niya na kung tutuusin wala pa naman talaga sila sa totohanang eksena ng kanilang ginagawa.“Yes, kainin mo pa ng kainin! Ubusin mo! Tangina ang galing mo!” sigaw na naman niya.Ang apartment niya kung tutuusin mula nang dalhin niya doon si Marius ay naging puntahan na rin ng kung sinu-sinong mga lalaking nakaka-sex niya. Dahil kung noon nakukuntento na siya sa anak ng Kapitan nilang si Celso. Iyon ang palagi niyang ka-sex noon. Sa kabila ng katotohanang alam niyang maraming nagiging nobya ang binatang iyon, pumapayag pa rin siyang may mangyari sa kanila. Dahil magaling ito sa kama.Nagmistula nang parausan ng kung sinu-sinong lalaki ang katawan niya. At kumbaga sa isang prutas ay lamog na lamog na ang pagkababae niya. Pero hindi na iyon importante kay Lena. Ang talagang nagma-matter lang kasi sa kanya ay ang katotohanang nag-e-enjoy siya. At mula nang maranasan niya ang madisporma ni Marius, ang lahat
"Putang ina, bakit ang sarap mo?" sigaw ng lalaking ka-sex ni Lena nang gabing iyon. Isang malakas at nasasarapang ungol mula kay Lena ang umalingawngaw sa buong kwarto, kasama ng musika ng kanilang makamundong sayaw na tanging silang dalawa lamang ng lalaking ito ang nakaririnig. Ang lalaking ito na ni pangalan ay hindi niya alam o nakuha ang bigla ay tila ba dumating sa kanyang mundo upang maging simbolo ng kanyang paghihiganti. Nang galit at panibughong ngayon ay namamayani sa puso niya. Pero sa kabila ng katotohang estranghero sa kanya ang lalaki. Hindi niya maunawaan kung sa papaanong paraan o kadahilanan kusang tumutugon sa lahat ng gawin nito ang kanyang katawan? At hindi lang simpleng pagtugon ang lahat ng iyon. Dahil ang bawat haplos ay nagbibigay sa kanya ng kakaibang klase ng sensasyong nakadaragdag sa kanyang pagnanasang makapaghiganti kay Marius at sa sakit na idinulot sa kanya ng lalaki. Gayun pa man, sa bawat malalim, masidhi, at makapangyarihang ulos ay ramdam niyan
“GOOD morning!”Ang pamilyar na boses ng lalaking pumasok sa komedor kinaumagahan ang agad na nagpabilis ng tahip ng aking dibdib.“Marius!” ang agad kong naisatinig habang titig na titig sa gwapong nilalang na lumapit sa akin para halikan ako sa pisngi.“Mabuti nalang pala at hindi ako late. Inabutan ko pa ang breakfast ninyo,” sagot nito habang si Lana ay narinig kong sinabihan ang katulong na magdagdag ng plato para kay Marius.“Hindi ka pumasok?” tanong ko kay Marius na sa tabi ko naupo.Nagkibit lang ito ng mga balikat saka sinimulang kumain.“Boss ka kaya hindi ka nagpapapasok, ganoon ba?” pabiro ang tanong-sagot kong iyon.“No, actually, papasok ako today. Sasaglit lang ako sa office kasi may quick meeting ako with a new client. Pero gusto kong isama ka. And most importantly, nandito ako kasi gusto kong mag-breakfast with you,” sagot ni Marius.Mabilis na namula ang mukha ko. Pagkatapos niyon ay aksidenteng napasulyap ako kay Calum na nang mga sandaling iyon ay nahuli kong naka
KINABUKASAN, late na nang magising si Lena. Mabuti nalang at wala siyang pasok sa trabaho kaya hindi naging problema sa kanya ang ganoong eksena.Magulo ang sala nang magising siya. As expected, nakakalat sa sahig ang mga damit pati na rin underware na hinubad sa kanya ng lalaking iyon kagabi. Nang maalala ito ay hindi niya napigilan ang bigla ay masarap na kilabot na gumapang sa buong katawan niya.Napakasarap nitong ka-sex. At sa totoo lang, kahit pa sabihing parang may pagka-wild ito sa kama ay nagustuhan niya. Sa katunayan nga ay wala siyang ibang gustong mangyari ngayon kundi ang makita itong muli para pwede nilang ulitin ang lahat ng pinaggagawa nila kagabi.Nasa ganoong ayos siya nang magulat dahil biglang bumukas ang pintuan ng kanyang apartment. At dahil nga hindi niya inaasahan at aware siyang hubad siya ay mabilis niyang kinuha ang isang throw pillow saka iyon itinakip sa kanyang kahubaran.“Gising kana pala. I considered myself lucky dahil hindi ako inabutan ng ulan.
NAPABUNTONG hininga ako habang pinagmamasdan ang singsing na hawak ko. Parang nasa harapan ko lang ang tagpo nang ibigay ni Marius sa akin ang bagay na iyon. Last year, when he asked me to marry him. Pero hindi nga nangyari dahil sa panghihimasok ni Lena sa buhay namin. Dahil sa lahat ng nalaman ko. Dahil sa lahat ng insecurities ko. Dahil pinagselosan ko ang babaeng naunang minahal ni Marius. Si Lana na hipag ko.Muli akong nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga saka ko ipinasiyang ipasok na muli sa loob ng maliit na pouch ang singsing na hawak ko. Nasa ganoon ayos ako nang maramdaman ko ang isang bulto na nakatayo sa likuran ko. Alam ko kung sino iyon at nang lingunin ko ay hindi nga ako nagkamali. Walang iba kundi si Calum.“Just in case, magiging mahirap ba para sa’yo na aminin kay Marius ang totoo?” tanong niyang naupo sa mahabang sofa hindi malayo sa kama kung saan ako nakaupo.Alam ko naman kung anong tinutumbok ni Calum sa tanong niyang iyon. Pero syempre hindi ko siy