ROSITA/CAROLINE'S POV MASYADO na ata akong bumibigay, masyado ko na sigurong pinapahalata na may gusto ako kay Ven. Masaya ako dahil gusto niya rin ako, at gusto niya akong makuha. Pero nasasaktan dahil may mauuna nang babae sa buhay niya. Engagement party niya, kaya pala masyadong pinaghandaan. Hindi man lang sinabi ni Mamay na engagement party niya pala, sana hindi na lang ako tumulong at pina-ganda ang events. Parang nag-sisi ako na pumunta pa rito. "Stop it, sir. Your fiance must be waiting for you," matigas na boses kong salita na nagpahinto sa kanyang ginagawa. Napapansin ko lately na natural na lang na lumalabas sa bibig ko ang mag salita ng English. Yes. We almost did it, he was on top of me kissing my neck down to my chest. Nadala ako kaya bumigay ako. Noon gusto kong gawin niya sa akin ang nasa panaginip ko, pero mali pa rin ang ganito. Ayaw ko na maging kabit, kahit sabihin niya pa na ako ang gusto niya at hindi ang fiance niya. Kailangan kong pigilan ang sari
HINDI ko maalis ang mga mata ko sa lalaki na nasa harapan ngayon kasama ang isang babae na ngayon ko lang nakita pero parang matagal ko ng kilala. Sumisikip ang dibdib ko, nasasaktan ako ng sobra, pero wala akong karapatan na makaramdam nito dahil ako ang unang tumaboy sa kanya. Hindi ko rin masisi ang sarili ko,dahil hulog na hulog na ako sa kanya pero ayaw ko na saluhin ako ng tao na may iba na pala. At engagement party nila ngayong gabi. Nung una pa lang ay may iba na,pero ako itong tanga. Kaya pala matagal rin siyang nawala, nandun pala siya sa babae niya. Hindi ko alam kung mahal nga ba niya si Dina, dahil umamin siya sa akin na mahal niya ako at gusto niya akong e-pursue. Kung ganun naman pala dapat nung una palang ay hiniwalayan na niya ang babae. Tapos ngayon ay magugulat na lang ako na engagement party niya pala? Tapos ako pa ang nag-organize sa party? At tumulong sa iba pa na gawain maging maganda lang ang lahat. Hindi ko nga talaga siya kilala. Kaya tama lang na itig
HINDI ko alam kung bakit nandito siya ngayon sa bahay namin. Hindi ko siya kinibo at pumasok na sa kwarto namin ni baby. Dahan-dahan akong lumapit sa higaan ni baby.Ang himbing ng kanyang tulog at napaka-amo ng kanyang mukha. Hindi ko talaga maiwasan na purihin ang anak ko. Napaka ganda niya talaga. Agad ko pinahiran ang luha ko, dahil mas lalo akong naging emosyonal ng makita ang anak ko. Iniwan ko ba naman siya. Dali-dali akong nag-bihis, upang makapag-pahinga na ako dahil kanina pa talaga kumikirot ang ulo ko. Hindi ko na namalayan ang sakit ng ulo ko kanina dahil sa naging busy na rin sa pag-aasikaso ng lahat. Mabuti na lang at tinawagan ni Mamay si Aling Pacita."Nak, kausapin mo muna si sir," pumasok si Mamay sa kwarto ko at tinulak ako palabas.Wala na akong nagawa kundi ang kausapin ang amo namin na sobrang gwapo."Bakit po b kayo nandito? Iniwan mo ba ang fiance mo?" tanong ko sa kanya at umupo sa mahabang upuan na gawa sa kawayan."Tapos na," matipid niyang sagot. "Anong
HINIHINGAL ako ng magising mula sa isang masalimuot na bangungot.Akala ko ay hindi na ako magigising dahil sa panaginip ko ay sinasakal ako. Nakikita ko ang mag-kapatid na Solise,gusto nila akong patayin.At sa panaginip na ‘yon ay nandoon si Dina ang matalik kong kaibigan na ginago ako at niliko.Naalala ko na ang lahat.Nagising na lang ako na sila na ang iniisip ko.“Anong nangyari sa akin at bakit ako nandito sa kwarto?” nagtataka na tanong ko, pero agad ko rin naalala na kanina ay kausap ko si sir Ven.Nahihilo ako nag-blackout.“Thank goodness, you’re awake.Kumusta ka na?” bigla akong nilapitan at niyakap ni sir Ven ng makita ako. “Sino ka?” agad na nag-bago ang ekspresyon ng mukha niya sa sinabi ko. Tumayo siya at mabilis na tumakbo palabas ng kwarto.Hindi nila pwedeng malaman kung sino ako.Hindi nila malalaman kung sino.Ayaw kong mag-bago ang tingin ni sir ven sa akin.Isa akong kriminal dahil may record ako sa pulisya.Baka mag-iba ang pakikitungo niya sa ‘kin kapag na laman niya
Chapter one“ Dad, I made up my mind po, ” I nervously said to my dad, who's busy reading the newspaper. He lifted his face and confusedly looked at me.“ I am accepting to marry Mr. Solise, ” I said. His eyebrows furrowed.“ Is that all you have to say? ” Aniya, in his baritone voice. I nodded. Akala ko ay magagalit siya, because it's been three months since he asked me to marry his closest friend's son, Diego Draven Solise.“ Y-yes, dad. ” I know dad was disappointed, however, I can't deny the fact that I am head over heels, Diego. He was my long-time crush. My first love. “ That's a good news, Caroline. ” biglang naging masigla si Dad, and left me to his room. I followed him sa sala, and there hawak ang kanyang cellphone.“ Good news, Amigo. ” Masayang wika ni dad sa kanyang kaibigan. Si Mr. Solise lang naman ang tinatawag niyang Amigo everytime they talked. Ang daddy ni Diego, “ My daughter is accepting the proposal, so the deal is still good? ” kunot-noo kong tiningnan si Dad.
CHAPTER TWOMatapos ang gabing iyon ay nakatanggap na ako ng bouquet of bulaklak, everyday. Minsan pinapadala pa sa office ko, with sticky notes pa. I couldn't hide my happiness, I wanted to cherish every moment of him, so I kept the notes and put them in a notebook. I want to keep it. It's a sign of love. I believe that he’ll like me, agad. I am hardworking. Ideal woman, and definitely a wife. I will make Diego happy, and give him all my heart, and love. “ Happy ka girl? ” biglang sabat ni Dina, ang aking secretary, slash best friend. Ano na naman kaya ang nasagap nitong balita?“ Anong chismiss meron ka today? ” agad na tanong ko. Sekretarya kong marites kahit kailan, pero mabait naman yan at maasahan sa lahat.“ Hmm.. I just found out something intriguing, ” she said, and put the envelope in my table. Hindi ko alam kung ano na naman ang nasa isip nito, minsan kasi gumagalaw lang ito ng walang utos.“ Open it, sis. ” aniya. Bumuntong hininga pa ako bago ko pinulot ang envelope at
CHAPTER THREEI paused. Speechless. Emotional. Confused.I don't know how to react. For the very first time, Atacia Frowline apologized in front of me. Parang may kung anong matigas na biglang lumambot sa puso ko. Sa loob ng dalawangput isang taon, nagawa ni Atacia ang mag-sorry. Hindi ko alam kung ano ang maging reaksyon ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa mag-sink in sa utak ko ang nangyayari. I still have doubts. What if it's just a prank? “ I know that I was so mean back then, I didn't accept you as my oldest sister. I was surprised back then, when dad took you home and said that you're my oldest sister. I was just ten, or eleven perhaps, when you became part of our lives. I got mad. I get jealous, and envied you for being a strong, independent woman. I just realized how amazing you are, that I must also rely on you. Pero habang iniisip ko na, kapag kinasal ka na ay aalis kana sa bahay ay parang may kung anong masikip sa puso ko, ” I got teary eyes. I want to hug her, and apolo
CHAPTER FOURNaging mas malalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's calling me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit. “ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami. “ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya. He scoffed.