Chapter 8

ISABELLA:

BUONG maghapon akong natulog at bumawi ng lakas. Ang usapan kasi namin ni Dos ay bukas niya ako ipapakilala sa kapatid niya. Sana lang talaga ay kasing bait ni Dos ang Kuya niya. Hindi ko tuloy maiwasang kabahan dahil malaking kumpanya ang papasukan ko. Pakiramdam ko ay hindi ako nababagay magtrabaho doon. Pero dahil malaki-laki din ang kikitain kong singkwenta mill sa loob ng isang buwan ay pagsisikapan ko talaga ang trabaho. Idagdag pang hindi agrabyado ang katawan ko sa oras ng trabaho ko. Pwede na akong makatulog ng payapa sa gabi.

Masakit pa rin ang kaselanan ko hanggang ngayon. Pero pinipilit kong gumalaw ng normal dahil baka makahalata ang mga kapatid ko. Ayoko ng dagdagan ang mga alalahanin ni Tatay. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagkakamalay si Nanay. Pero ang sabi naman ng mga doctor nito ay stable na si ito. Hinihintay na lang na magkamalay siya para malaman kung may iba pang complication sa pagkakabunggo niya.

Naalala ko naman ang hudas na sumagasa sa ina ko.