Mabigat ang katawan ko at masama ang pakiramdam nang magising ako. I was already inside my room. My eyes quickly landed at the side of me, where my Mom is. Tipid siyang ngumiti habang pinupunasan ang katawan ko.
My eyes drifted to my clothes. Ternong silk pajama na iyon ngayon.
"I already changed your clothes," ani Mommy.
I slowly rise up. Inalalayan ako ni Mommy at kaagad akong inabutan ng isang baso ng tubig. I carefully sipped on it. Ibinalik niya rin iyon sa side table nang matapos ako.
Suddenly, I remembered what happened awhile ago.
"How's the wake, Mom?" pag bubukas ko ng topic.
Mom looks hesitant at first, but she still managed to tell me the truth.
"Inayos na ng mga pinsan mo at nang ibang mga tao sa Org."
I swallowed hard and looked down. "How about Iri?"
Sandaling natahimik si Mommy. I waited for her answer for almost a minute. Sinikap ko na hindi magtama ang mga mata namin.
"He's already gone. Isinunod
Mapang-asar na tingin ang iginawad sa akin ni Harriet nang magtagpo ang mga mata naming dalawa. I glared at her instead. Alam ko ang nasa isip nito kaya ganyan ang reaksyon.Wala akong nagawa nang anunsyohin iyon ni Vraxx sa hapag. Tutol ako sa loob loob ko, ngunit hindi ko magawang isatinig dahil sa gulat. Kaya naman hinayaan ko na lamang muna sila na isipin na ayos para sa akin ang ideya nila."How are you hija?" Tita Daphne asked, Diveghn's Mom."I'm fine," tipid kong sagot."How about your pregnancy? Nahihirapan ka ba?"Umiling ako. "Regular naman po ang check up ko sa OB. Ayos lang naman siya.""Eight months na hindi ba?" paninigurado ni Tita Kerz, Mommy nila Kenzie at Harriet.I nodded.Mangha silang mga nakatingin sa akin. I was confused at first, but then I realized... Ako nga pala ang unang magkaka-anak sa amin. Sa akin ang unang apo!What the heck?!"So, alam na ang gender? What is it?" excited na tanong
Vraxx Volker Caldwell's Point of View I like her. It sounds so cliche and cringey but that's really what came first in my mind the moment I saw her with her cousins. She's so fascinating and alluring as f*ck. I don't know if it's just me or she's just really attractive at all freaking times. Iyong tipong kahit kumurap o huminga lang siya ay tingin mo'y nang aakit na. D*mn, or maybe I was just h*rny? Maybe I just want to get into her pants? I thought about my Mom. No, I don't like it. I don't want to disrespect a woman because I feel like I would be disrespecting my Mom too when I did that. So no, I just simply attracted to that girl. It's not lust, it's just a simple and shallow infatuation. "No boyfriend since birth," utas ni Wright nang magtanong ako sa kanya tungkol doon sa pinsan niyang gusto ko. Kusan
Xiania Irish Flint Caldwell's Point of View Looking back, everything feels melancholic. It was overwhelming to think that after all those hardships, finally, I can say that I am slowly getting better. I experienced a lot of struggles and challenges in just a short period of time. It was surreal to think that in just a fleeting blows of the air, everything turned into chaos. Since I was a kid, I've been living with a perfect and dreamy Family. Tanging saya lamang ang nararanasan at walang pag hihirap o problema na dumadaan. I thought, it was just normal.. na may mga tao talaga na walang iniindang ganoon. But I was wrong. As I grow up, I realized that you'll be facing a lot of challenges in time. Hindi muna siguro ngayon kasi hindi pa iyon ang tamang oras. Hindi pa ngayon dahil baka hindi ka pa handa. I thought I was different from others. Nagtataka pa ako dahil bakit parang ang simple o sobrang perpekto naman ng buhay ko? I didn't had a hard ti
"What happened?" Mom worriedly asked as soon as they arrived at the Hospital. He's with my Dad. Sila ang nauna ko na tawagan nang itakbo ko si Xiania kanina rito dahil sa manganganak na raw siya. Of course I was so nervous. She's just 8months old pregnant. Delikado iyon pag nagkataon. "She's currently inside the ER." Pinasadahan ko gamit ang aking mga daliri ang buhok na nabasa dahil sa pawis. "Manganganak na raw ba?" I nodded anxiously. "Sabi niya..." "Diyos ko! Buti sana kung pitong buwan pa lang siyang buntis!" Iyon nga ang nasa isip ko. Syempre ay inaral ko na iyon nang mga panahong nagbubuntis si Xiania, at malayo ako sa kanya. I still want to understand her, and also take care of her even though she doesn't wants me to. Sabi na nga ba't magagamit ko iyon pagdating ng panahon. "Calm down, anak... For sure kakayanin ni Xiania 'yon at ng anak niyo." Dad tapped my shoulder to gave me an assurance. Wala ako sa sariling
"Vraxx, magtimpla ka ng gatas!"I pursed my lips as I make Volt's milk to his baby bottle. Bahagya akong sumulyap sa gawi ni Xiania at nakitang abala siya sa pagpapatahan sa bata. Volt has been crying since earlier today."Ano na? Pakibilisan naman!" she irritatingly said.Napangiwi ako at kaagad na iniabot sa kanya ang bote. She looks so tired. Lagi naman kaming ganito magmula noong nanganak siya. Yes, we're fine and happy... Well, I can say that."Shh, baby... What do you want?" halos maiyak na niyang tanong dahil umiiyak pa rin si Volt.I sighed. "Give him to me..."Xiania looked at me pleadingly, like she wants me to make him stop crying. Nang mapunta na sa mga bisig ko si Volt, parang nagkaroon ng magic na bigla na lamang siyang tumahan.Xiania's face was too hard to read. Para siyang nakahinga ng maluwag, pero galit at the same time."Oh fine! Ayaw mo sa Mommy mo?" Humalukipkip siya at parang inaway pa ang bata.I
"Ano ba ang dream wedding ni Xiania?" Wala sa sariling tanong ko habang tulala sa kawalan. I'm currently here at the Flint's mansion. I'm with Xiania's cousins. Kami ang naiwan dito ngayon dahil si Xiania ay nagpa-check up kasama ang Parents niya. Naiwan sa amin ang anak ko, smantalang ang mga pinsan naman ni Xiania ay sinamahan ako sa pagbabantay kay Volt. "Gago! Wala nga sa plano ni Xiania 'yon, tapos tatanungin mo kung ano ang dream wedding niya?" natatawang sabat ni Diveghn. Natawa naman ang iba pa nilang pinsan kaya't napasimangot ako. Oo nga pala... "Bakit? Payag na raw ba talaga siya magpakasal sa'yo? Sure na 'yon?" Kenzie asked dubiously. I glared at him. "Oo nga! She was the one who proposed!" They all laughed again. Parang pinagkakaisahan naman ako ng mga tanginang 'to. Ba't ba ayaw nilang maniwala? Is that too hard to believe that Xiania fell inlove with me? I bit my lip to stop myself from smiling. Agad naman akong
"I c-can't do this y-yet..." Xiania looks like she's in pained the moment she avoided my face, when I tried to kisa her.Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. I quickly get off from her. Nang tuluyan akong makalayo sa kanya, tsaka pa lamang siya naka hinga nang maluwag. Kitang kita ko kung paano siya napa singhap at naghabol ng hininga."Baby..." I whispered.She's trembling so bad. Hindi ko iyon napansin kanina nang magdikit kami at sinimulan ko siyang halikan. We're in the middle of our honeymoon. We were so fine awhile ago, but then... This suddenly happened.I don't know what happened...Dahan dahan ko siyang pilit na inabot. Kahit na natatakot, sinikap ko siyang hawakan. Ngunit agad din akong napalayo nang para siyang napasong lumayo sa akin. She looks shocked and scared at the same time.It hurts to see her like this.Later on, she cried furiously. Yakap niya ang sariling tuhod at doon yumuko.My lips quive
"I'm sorry..." I said in almost a whisper.Kararating lang ni Vraxx ngayon sa kwarto namin. We were about to make love awhile ago, but I suddenly had an anxiety attack. The reason why he had to left me alone, because that's what I always want. Kung mananatili siya rito, mas lalong hindi ako kakalma.I thought I was fine already...Hindi pa pala.Vraxx slowly went towards me. Nanunuyo ang mga mata niyang nakatingin sa akin, tila sinasabi niya mula roon na hindi niya ako sasaktan at ligtas ako ngayong nadirito na siya."You don't have to apologize, alright?" he softly said. "Can I sat down beside you?" kita ang pag-aalangan sa kanyang ekspresyon.I nodded and gently pulled him beside me. We are now laying down our bed. Sumiksik ako sa kanya at niyakap siya nang buong-buo. He chuckled when he felt how tight my hug."You don't have to force yourself if you really can't do it... I can wait," he said in an assuring tone.Umiling ako.