Question
Bumalik kami sa Pavilion. Pagpasok namin ay napalingon ang iilang mga tao malapit sa entrance. Yumuko ako nang nakitang nagbubulungan sila.
Maybe, the impression that had engraved on their minds still lives on. Kumalat din kasi noon ang alegasiyon sa pagguho ng building namin. The accusations were all pointed to Honorarios. Kahit na napatunayan naman ng Honorario na wala silang kasalanan ay nanatili iyon sa isipan ng tao at sa mga business families dito sa Estancia.
"Okay kalang?" hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko.
I nod at him, not minding the stares of people.
The emcee acknowledge Yves. Doon mas lalong dumami ang napatingin sa direksiyon namin.
"Fresh from United Kingdom, let's us acknowledge Yves Kristoff Honorario." nagsipalakpakan ang mga tao. We graced our way up to the stage. May mga bumati sa kaniya. Nahigilap ko naman sa di kalayuan sina Mommy at Janina na tinatanaw kami.
"W
AppreciationMas lalo akong nahiya sa mga pinagsasabi ni Mommy. Gusto ko nalang maging dekorasiyon sa gilid para itago ang sarili ko. Halos hindi mawaglit ang tingin ni Yves sa akin habang kumakain.Marami pa ang pinag-usapan nila. Salitan ang mga taong pumupunta kay Yves. Si Mommy ay marami ring kinakausap na mga businessman."Saan kayo nanggaling kanina? Nawala ka ng parang bula." nagulat ako nang nagsalita si Janina sa tabi ko."Sa beach. Nagulat nalang din ako nang nakita ko siya roon."Napaekis ang kamay niya. Tumango siya."Kanina pa ako ginagambala ng isang artista. He wants you to feature. Did he already approach you?"Napakunot noo siya. Pati siya sinabihan? What's with the eagerness to feature me?"Manolo Del Carmen?""Oo. Ang kulit niya nga eh. Hindi ko nalang siya pinansin. But do you want to take the offer?"Napainom ako ng wine. "I don't know.""Kung ako sa iyo, give i
MansionPinagmasdan ko nang maigi ang mga binili niya. Kahit nasa loob ng bagahe niya ay inilabas ko at isa-isang tinignan. Hinawakan ko ang bawat bahagi ng mga muwebles at ang maliliit nitong mga detalye. These are all precious and enticing to look. Hindi parin ako makapaniwala na binili niya ang mga ito sa akin. To think that these cost up to millions, no one would dare to purchase these materials for himself. But Yves is an exemption. To some, these are all waste and collections but for me it's a fulfillment.Napabaling ako sa direksiyon niya habang nagmamaneho. It's still dreamy that he has spend his money not just for himself but for me."Why are you starting?"I pursed my lips. "Wala lang. It's like art too just by staring at you."Umigting ang bagang niya. "I am more than the art."Tinaasan ko siya ng kilay. "Eh ano ka?""I am already your culture and lifestyle."Nagulat ako sa sinabi niya. That is so d
Accident"P-Pastel.." naalimpungatan ako sa nagmamadaling kilos ni Yves. Namataan ko siyang nagkukumahog na bumibihis at sobrang pawis.Namalagi kami sa ancestral house nila. At pagtingingin ko sa orasan ay halos 3 PM palang."May problema ba?" when I saw his face, pain and fear are painted into it. Nanlaki ang mata ko. Kaagad na pinuntahan ko siya sa posisyon niya at hinarap."Yves, may nangyari bang masama?" kinakabahan kong sabi. Ang mga butil ng pawis sa noo niya ay palantadaang may kung anong mali sa kaniya. He bite his lip and tears formed in his eyes."M-my dad got into accident." nabasag ang boses niya at humikbi sa harapan ko. I froze when it hit me to the bones. Hindi ako nakagalawa."Ngayon ko lang nabasa ang balita. And I don't have the face to face my family. Hindi ako kaagad na nakaresponde." hinagod ko ang likod niya. Seeing him saying to that I am behind the reason of his absence makes me hollow.Tumayo ako
DecisionMorning came so fast. Naalimpungatan ako sa pagtulog. Naroon ang mga relatives ni Yves. Pati narin mga businessmen.Halos hindi na ako napansin ni Yves dahil sa pag-aasikaso sa mga bisita nila. I just stayed at the sofa staring at them, preoccupied of a lot things.May isang relative nila ang tumabi sa akin."Are you okay? I heard the news. May pagkabias kasi ang mga tao dahil ibinubuntong nila ang nangyari sa inyong dalawa. Naawa ako sa inyo." she smiled weakly, siya ang kauna-unahang tao na kumausap sakin. Though, I understand that Yves should entertain his relatives and visitors.Ngumiti ako. Kita ang awa sa mukha niya. "Thank you. Naiintidihan din naman namin ang nangyari.""Ano ang plano mo?" naging kuryoso ako sa tanong niya."S-saan?""For all the possible happenings in the end. Rinig ko kasi magpapahinga muna si Tito and maybe he will undergo an operation. Baka pumalit
BackTrue to my words, umuwi ako sa Manila. Sa ilang weeks na pamamalagi ko rito ay naging boring ang buhay ko. Summer class, house, hang out with Janina and house are my routes."Hindi ka ba ba aalis ba diyaan?" napabalik ako sa ulirat sa sinabi ni Janina.."Give me five minutes.""Ano ba iyan? Kanina kapa sa cubicle na yan." rinig ko ang pagdabog niya.Nagtipa ako ng mensahe kay Yves. I keep on texting him from every now and then. He's father has undergone an operation because the results show that he has a clot in his brain. Naging maayos naman. Pero minsan ay hindi kami nagkakausap dahil busy siya at pati narin ako."Wait lang, Janina. Treat kita mamaya.""Oo na."Ako:Pupunta ako bukas sa Estancia. Bibisita ako kay Kuya Achim.Ilang sandali pa ay wala akong natanggap na mensahe sa kaniya. Ang huling message niya ay nasa work siya while he's dad is on recovery stage.
VisitorsNagpatuloy sa pagsasalita nang kung ano ano si Fabio. Ramdam ko na ang sobrang iritasiyon sa mukha ni Yves."I am his boyfriend. You keep in speaking Spanish there but I understand it, dude. So, would you shut your mouth?"Natigil si Fabio at matamang tiningnan ang direksiyon ko. His face was in awe and embarrassment. Nang natanto niya iyon ay nagfocus na lamang siya sa paggawa ng presentation.Ipinaasikaso ko muna si Fabio kay Janina. Malimit lamang na pinapansin ako ni Yves. Maybe he really saw that close encounter with Fabio. Hinahayaan ko muna siyang magpakalma. Napagdesisyunan ko na lamang na maghanda ng meryenda.Tahimik lamang akong naghahanda sa kitchen. Nagtimpla narin ako ng juice at nagluto ng lasagna.Yves popped out of the blue. Dumiretso siya malapit sa akin. At may kung anong kinuha sa ibabaw ko. Inipit ko ang hininga ko nang bahagyang dumikit ang katawan namin. He's just staring at me while extendin
RestDinala ko muna siya sa kwarto ko para makapagpahinga. He has a business work at Baguio but he chose to go here. Humiga muna siya sa kama ko. Bakas sa mukha niya ang pagod kaya hinayaan ko na lamang siya doon.Lumabas muna ako para ayusin ang kalat ni Fabio. Nang natapos ako ay bumalik ako sa kwarto at nadatnan siyang mahimbing na natutulog. Wala na siyang pang-itaas na damit.I smiled. Kahit ganiyan ang posisyon niya ay hindi maikakaila na ang lakas ng dating niya. Dahan dahan akong umupo sa tabi niya. Kinuha ko ang medyas niya at nilagay sa tabi."P-Pastel." sa kalagitnaan ng tulog niya ay narinig ko ang pagsasalita niya. Bumangon ako at tiningnan kung ano ang nangyayari sa kaniya. He's dreaming.Hinawakan ko ang buhok niya at hinagod. He's sweating a lot. At nagpupumiglas. Kaya naman pinahiran ko at maingat na inangat ang ulo niya para gisingin."Y-Yves?" naalimpungatan siya tawag ko. Napadi
AnnounceHalos 10 AM na nang bumaba ako. Panay ang tingin niya sa relo niya."Damn, we are late."Humalukipkip ako. "Ang kulit mo kasi."Binalingan niya ako. "We both liked and loved it, Pastel. Bakit parang napipilitan ka." naiinis niyang sabi."We could've save time." I just argue with him because I really liked it.He was more annoyed when I didn't entertain his rants.Dumiretso muna kami sa hapag. Naroon si Janina at Kuya Quevin na naglalaptop."Tapos na ba?" bungad sa amin ni Janina.Kumunot noo ako. "Anong tapos na?"Umupo kami. Nagkatinginan sina Kuya Quevin at Janina."Chismosa talaga." si Kuya Quevin. Hindi siya pinansin ni Janina."Wala. Hindi naman namin narinig."Halos ibuga ko ang iniinom kong juice. Tahimik lamang si Yves. Inatake ako ng hiya. Did they heard it?"Janina!" utas ni Kuya Quevin.Humalukipki