Share
Epilogue
"Pre ang ganda nung babaeng bumilhi sayo kahapon" sabi sakin ni Russel.
"Bakit? Interesado ka don?" Tanong ko sakanya at tumango naman ang loko.
"Ulul kaba sakin yon." Sabi ko at nag patuloy sa pagluluto.
Kada hapon ay hinihintay ko siyang bumilhi dito. Hanggang sa isang araw bigla nalang siyang hindi bumilhi.
"Tol, isang linggo na yatang wala yung babaeng trip mo" sabi ni Russel.
"Hindi ko yon trip no" sabi ko sakanya.
"Sige, itanggi mo." Sabi niya saakin.
"Hindi ko yon trip kase interesado nga ako sakanya." Sabi ko sakanya.
"Jas
Kaugnay na kabanata
See You In Dapitan Author's Note
It's been a month since I publish See Youn In Dapitan here in good novel. It's a roller coaster ride for me, new experience and new windies. I'm so thankful to the one who invited me to write here in Good Novel. It was a nice experience writing in a different platform.Looking forward for more stories na mai-publish here.Salamat sa pag babasa sa akda ko, na appriciate ko lahat yon. Sa mga sumuporta mula simula maraming salamat. Salamat at nag tiwala kayo na kaya ko ito, matatapos ko ito. Salamat sa mga nag hintay ng updates.
See You In Dapitan Author's Note
This is a work of fiction!!!names, characters, places, events, incidents are either the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidential.Please be adviced that this story containsmature themesandstronglangguagethat arenotsuitable for very young readers.Read at your own risk.Ang librong ito ay na sa ibang plataporma ngunit inilagay ko rin ito rito upang mas marami pa ang maka basa ng libro nina Cleorine at Travis. Nawa'y ito'y inyong magustuhan. Kung kayo man ay na offe
See You In Dapitan Prologue
"Cleo ikaw na kasi yung bumili"Sigaw saakin ni ate, nag tatalo kami kung sino bibilhi ng takoyaki. Ayoko kasi lumabas dito sa bahay namin dahil natatakot ako at bawal din sa usok ng sasakyan."Cleo naman! Masama nga ang pakiramdam ko"Kinuha ko ang one hundred pesos sa lamesa at nag suot ng mask at lumabas na.Marunong naman ako tumawid ewan ko din kung bakit natatakot ako lumabas, dahil siguro don sa nangyari nung bata ako.Pagka labas ko ng Prudencio St. ay Dapitan na tumawid ako ng kalsada at pumunta sa bungad ng Cristobal St. kung saan nando'n ang mga nag titinda ng mga miryenda.Pumunta ako sa tapat ng tindahan ng takoyaki, ti
See You In Dapitan 01
"Cleo tara na, nadala mo ba mga gamot mo?" Tanong sa'kin ni mama, nghayong araw ay luluwas kami ng Manila para mag bakasyon. Para masanay na rin ako dito dahil next year, dito na ako titira.Panigurado naman na iiwan nila ako dito eh."Dala ko na lahat ma" sabi ko at ibinaba ang mga dala ko.Ngayong araw ay pupunta kaming Sampaloc dahil do'n ako titira, matagal na akong hindi naka balik ng Manila kaya natatakot ako.Ayoko lumabas.Ayoko makipag interact.Kinakabahan ako, two weeks lang sila doon at iiwan na nila ako. Babalik na sila ng Nueva Ecija. Hindi ko din sigurado mabilis mag palit ng nasa isip sila mama.
See You In Dapitan 02
Kinabukasan pag gising ko ay nandito na sila Zaina at Chan ang bilis naman, si ate naman ay paalis na."Cleo gising kana pala, tumawag ka kapag may kailangan ka o may nangyari." Paalala niya saakin "Feel at home mga bunso" sabi naman niya kela Zaina at Chan.Umalis na si ate si Chan at Zaina naman ay agad na niyakap ako "Hay nako sis na miss kana namin" sabi ni Chan saakin. "Nakapag enroll kana ba?" Tanong naman saakin ni Zaina.Tumango ako, naka enroll na ako bago pa ako pumunta dito sa Maynila, "Sis gusto ko tikman yung takoyaki" sabi ni Chan saakin sabay hampas sa braso ko."Sige bibilhi ako mamayang alas kwatro" sabi ko naman sakanya "Sure kaba? Baka bumalik sakit mo?" Paninigurado saakin ni Zaina
See You In Dapitan 03
Ganon lang ang ginagawa namin tuwing hapon, pero takoyaki lang binibili namin. Minsan ako lang mag isa yung bumibili, minsan kasama sila.Ngayong araw ay pupunta kami nila Chan sa Maseda kung nasaan ang bahay nila James, ilang kanto lang naman ito mula samin kaya nag lakad lang kami."Oyy pre" bungad ko sakanila at umapir pa sakanila, sanay ako sa ganito dahilone of the boysnila ako nung high school kami.Wala daw doon sila Tita kaya nag iingay sila, ngayong araw din lilipat saamin si Kaithlyn."Mga tanga, miryenda muna tayo bago mag lakad" sabi ni Johnray at inilabas naman ni James ang miryenda namin."Ayy, may ipapatitikim ako sainyo mamaya" sabi ni Chan,
See You In Dapitan 04
Kinabukasan pag gising ko dumiretso ako sa balcony para mag inat, nakita ko naman si James na nag papasok ng gamit nila sa bahay namin kaya mabilis akong bumaba.Pagka baba ko ay hinihingal ako kaya kumalma muna ako, "Anong ginagawa nyo?" Tanong ko sakanila."Dito muna kami matutulog, kahit sa sala lang" sabi naman ni James. At inayos ang dala nila, si Timothy naman ay pumunta ng kusina para mag luto."From now on, kami ang mag luto ng breakfast" sabi ni Timothy, how sweet. We will never know, may kapalit yan for sure."Bilhi tayong takoyaki maya" agad na bungad ni Chan pababa ng hagdan, grabe it's in the morning then miryenda agad?"Sama kami ah?" Sabi naman ni Kaithlyn na pababa na
See You In Dapitan 05
A/N: hi this is the takoyaki's guy POV------------Hi, Im Travis.No. No. No.Again.Hi, Im Jason Travis Soriano. Travis nalang.Enough for the intro, today I will help my mom. Okay i-bully nyoko kasi I'am mama's boy, but who cares?I love my mom so much. I love her more than everything, but Im not that showy.As always, tinutulungan ko si mama mag tinda ng takoyaki tuwing hapon. Gumagawa lang siya dati non para miryenda namin at nag suggest yung tita ko na why not gawing business.
Pinakabagong kabanata
