Laglag ang aking balikat nang lumabas ako ng building ng Gonzalo, buonyg tiwala ko na matatanggap ako sa ina-apply-an ko. Nasa akin na halos lahat ng criteria hinahanap nila at confident naman ako sa mga sagot ko sa tanong ng interviewer, kaya ganon nalang ang dismaya ko nang sabihin nilang tatawagan na lang ako, matic na kasi yon pag ganon. Hindi na ako dapat umasa pa, napabuntong hininga na lamang ako habang nag-aabang ng jeep. Dumukot ako sa aking bulsa at binilang ang natitira ko pang pera, may one hundred twenty na lang ako. Ito nalang talaga ang natitira sa akin, ipapamasahe ko pa ang dose pesos. Wala pa naman nang gatas si Junior, kung bibili ako ng isang pakete saktong sakto lang iyong one twenty. Pangdalawang araw ang isang gabing gatas na iyon, may bigas pa naman ako. May humintong jeep sa aking harapan nang matapos akong magkwenta sa aking isipan kaya naman nagpasya na lamang akong maglakad. Siguro'y aabutin ako ng tatlumpung minuto ng paglalakad, pero ayos lang dahil hindi
Nagising akong mabigat ang pakiramdam, halos hindi kasi ako nakatulog kakaisip sa nangyari kahapon. At ito na naman, kakagising ko lang ay iyon na naman ang naiisip ko, he really occupied my whole being. Wala si Junior sa aking tabi nang magising ako, sanay naman na ako dahil kadalasan ay siya talaga ang naunang magising sa aming dalawa, lumalabas ng kwarto at ibinubuhos ang lahat ng laruan nya mula sa lalagyan. Mula nang natuto syang maglaro ay ganito na ang aming routine. Wala sa sarili akong lumabas ng kwarto at kinukusot kusot ang mga matang tinungo ang daan papunta sa lababo upang maghilamos at magsipilyo. Naririnig rinig ko ang kalairit ni Junior na animo'y kinikiliti, napangiti ako habang nagtu-toothbrush, kaaga naman ni Belle dito. Nang matapos ay nakaramdam ako ng pangangalay ng buong katawan kaya naman humarap ako sa kabilang dako at saka inunat ang aking katawan."Ahhhhhhhhh..." napakasarap sa pakiramdam na makaunat mula braso ko na nakataas pa at nakatingkayad ang aking mg
"Dude, you don't know what you've done to her. She is the mother Dame!", Edward seems to be disappointed sa ginawa kong biglaang pagkuha kay Junior, but the hell I care. "Her son is all she have Dame, alam mo yun. How could you do that?", he added. Pagod akong nakasandal sa aking swivel chair at tamad na tamad syang pinapakinggan ang walang katapusan nyang litanya."And now she has nothing. Just what she deserve. Simple Ed. ", walang gana kong tugon. Walang katumbas ang nakita kong paghihirap ni Princess Symphony."Who knows? in a day or two, she's in mental facility. ", ani ko sabay tawa. Halos mapanganga ang kaibigan ko sa narinig, nagsalubong pa ang mga kilay nito."Seriously Dame?", "What is it with you Ed?! You know how our story has gone. Why act like I am the villain here?", inis kong sita sa kanya. I stood up at tinungo ang bar saka nagsalin ng alak sa aking kopita at nanatili roon."Oh c'mon Dame. Yes you're right, I know your story, and I know that you love Pris." mabilis a
Princess Symphony TejanaPangatlong araw na ngayon na wala sa tabi ko si JR. Kung paano ako iniwan ng mga ito ay ganon pa rin ako ngayon, pangatlong araw ko nang hindi kumakain or naliligo, para akong patay na humihinga."Besh! Ano na?", rinig kong bulyaw sa akin ni BelleRamdam ko ang pagtabi nya sa akin sa upuang malapit sa bintana. Mula noon ay narito lang ako, nagbabaka sakaling maawa sa akin si Arc at ibalik ang anak ko."Besh, dinalhan kita ng pagkain.", untag nya, pero wala akong gana sa kahit na ano, maging ang linguinin nga sya ay kinatatamaran ko..Nakita ko ang pagkamuhi sa mga mata ni Arc, he's not my Archie Damian anymore, pero naging akin ba talaga sya? Hanggang sa mga panahong ito ay kasama pa din nya si Dahlia, mukhang nahanap na nya ang babaeng makakasama habang buhay. Good for him. Pero bakit nya pa kinuha sa akin ang anak namin? Si JR na lang ang meron ako, bakit pinagdamot nya pa? Mukha namang mayroon na syang maganda at maginhawang buhay. Mukhang napakayaman na ny
I smiled when she is so obvious that she didn't no what to do, Christine is so rude that she didn't introduce Pris to me, bigla na lamang nyang iniwan ang kawawang babaeng ito. She's thin, but I can tell that she has nice and soft skin, her nape says so. Napatawa ako nang mapadaan ang mga mata ko sa kanyang balakang at pwitan, it's as if walang anak na lumabas sa kanya. Her curves shows up even she's fabric wrapped. I wanna see her face, let me see kung bakit patay na patay ang halimaw na si Archie Damian Esquivel sa babaeng ito. Fuck his 'I hate her to death' line. Napatawa ako ng mahina, I stood up upang matigil na ang paghahagilap nya sa tao."You're here Ms. Tejana.", I think I scared her, tumaas ang kanyang mga balikat sa gulat at mabilis na humarap sa akin kaya naman isang matamis na ngiti ang aking ibinigay. Bahagya pa syang natulala bago mabilis na lumakad palapit sa akin."G-Good Morning S-Si--","Edward. Edward Zandevough", I cut her off dahil parang hindi n nya kinakaya ng
Naging napakabilis ng pangyayari sa buhay ni Pris. Naniniwala sya na ito na ang oras para sa kanya, sabi nga nila 'in God's perfect time '. Baka ito na yon, nahihiya nyang inabot ang kanyang mga gamit sa driver na pinadala ng kanyang amo."Besh ah, tawagan mo ako everyday ah. Nako, talaga wag ka nang magpapakita sa akin pag pumalya ka. Sinasabi ko sayong babae ka.", pabirong banta ni Belle pero hindi naman nya maitago ang lungkot sa mga mata."Oo naman, wala naman akong makakausap don sa titirahan ko. Mag isa lang ako.", "Teka, saan ba yun? Apartment ba o bed space?", malakas ang boses nyang tanong."Actually, hindi ko talaga alam. Pero kahit saan pa yan, ang importante..", nagkatinginan silang magkaibigan"Libre!!!", sabay nilang sigaw. Malungkot man ay maayos silang naghiwalay ni Belle. Dahil madami dami ang gamit nya, nagsabi ang driver na Iwan na lamang daw nya ang iba. Nung una ay parang ayaw nya, pero nahiya nadin sya kasi napakagara ng sasakyan na gamit nila sa mga oras na ito
Princess Symphony TejanaPang-apat na araw ko na sa ZGC, at walang katulad ang kabaitan ni Edward na syang lubos kong ipinagpapasalamat. Ngayon ay abala akong nagtitipa at ineencode ang mga files na inemail sa akin ni Ma'am Mae nang bigla kong marinig ang pagtawag ni Edward. Mabilis ko syang pinuntahan."Yes Ed?""Hey, slowly. Hindi naman ako nagmamadli.", natatawa pa nitong saad."Sit down please.", aniya na itinuro ang upuan sa harap ng kanyang mesa. Napako ang tingin ko sa kanya habang papaupo."Huy, relax. Ayan ka na naman, para kang laging nagugulat.", aba! may pa-side comment pa to. Hindi ko sinasadya, pero napa-roll eyes ako sa sinabi nyang iyon, humagalpak agad sya ng tawa. "Why are you so pikon, young lady?", tila amuse pa ito."Hindi ah.", pagtanggi ko. Lalo itong natawa."Okay, okay.",itinaas pa nya ang dalawang kamay at inabante ang kanyang upuan saka ipinatong ang magkabilang siko sa mesa at dumukwang malapit sa akin. "So, how's your place? Maganda ba? are you feeling c
Archie Damian EsquivelI don't want Mr. Sobriante to steal more money na galing sa pinaghirapan naming kitain, it's enough for me.. I do not condone acts like that, hindi na dapat pinapatagal pa ang mga manloloko. Masasanay silang paikutin ka sa mga palad nila until they have all the control over you. May kilala akong ganon, but I am already over her, mabuting nawala na din sa buhay ko nang tuluyan. I got to Ed's building at malalaki ang mga hakbang na tinungo ang conference room. Nagpatawag ako ng meeting dahil ngayon lang nawalan ng dahilan ang Sobriante na yun and I took advantage. Pero akala ko meeting ang napasok ko, mukhang love den naman. Gusto kong sugurin ng suntok si Ed when I saw how near his face is to hers, and f**k how she stared at him just to listen. Halos madurog ang aking mga ngipin sa pagkakatiim ng aking mga bagang. What is with this man? Nanadya ba tong ga**ng to? I furiously looked at her, with disgust, kung kaya ko syang patayin sa aking mga tingin ay gagawin ko