Chapter Four

CHAPTER FOUR: COMRADE 

ILANG araw ng palaisipan sa akin ang huling sinabi ni Leside. Sumasakit na din ang ulo ko kakaisip, bahala na nga dadating din naman ako do'n. 

So since alam kong si Reece ang isa sa comrade ko I need to know her better. 

"Sabay tayo mag lunch, kung okay lang sayo." Wika ko sabay ngiti sa kaniya ng sobrang lawak. Hindi ko alam kung maweweirduhan siya sa ganoong way of act ko.

'Di kaplastikan 'yan sadyang napakalawak ko lang talagang ngumiti. 

Kasalukuyan kasing lunch break ngayon kaya naisipan ko siyang yayain para mas makilala ko pa siya, madaldal naman ako eh! Kaya okay lang 'yan. 

"Taga saan ka pala Reece?" Naisipan na tanong ko bigla sa kaniya habang naglalakad kami sa hallway. 

"Malapit lang d'yan lang sa susunod na kanto mga 10-15 minutong lakaran lang." Matamlay ang kaniyang boses,hindi ko tuloy mawari ang dahilan.

" Ahh, eh ilan kayong magkakapatid?" Tanong ko ulit, mausisa ako ba't ba. 

" Nag-iisa lang ako, actually sa Auntie ko na ako nakatira." Malungkot ulit niyang saad,malungkutin pala siya?

" Bakit naman? Asan ba parents mo?" Mahinang tanong ko, baka kasi magalit siya. 

" Namahinga na."Sagot niya tsaka lumingon sa akin at ngumiti. Napagtanto ko tuloy na mali ang huli kong itinanong.

Bakas sa mga mata niya ang lungkot. Sobrang visible no'n, nakakahawa. Nakokonsensya tuloy ako, ba't kasi ang daldal mo Rythe. 

Aishh!

" I'm sorry to hear that." Pagpaumanhin ko sa kaniya na agad naman niyang sinuklian ng ngiti. 

" That's fine" aniya. 

Wala ng nagsalita sa amin hanggang sa maka-upo kami sa bakanteng pwesto na nandito sa may pinakadulong bahagi ng cafeteria. 

"Ako na lang mag o-order, what do you want?" Presenta ni Reece,agad naman akong umiling at ngumiti.

" Ahh wala ikaw na lang pinabaonan kasi ako ni Mama. Salamat na lang" Nahihiyang sagot ko,baka isipin niya nagyaya ako kumain dito tapos hindi naman pala ako o-order.

" Ah sige order lang muna ako ah?" Pagpapaalam niya,agad ko 'yung tinanguan.

" Sige lang antayin na lang kita dito." Nag ngitian lang kami bago na siya tumalikod sa akin.

Ilang minuto lang ay nakabalik na siya dala ang tray na may lamang carbonara, vegetable salad, at water. 

" Vegetarian?" Tanong ko ng maka-upo na siya, tiningnan ko ulit ang tray niya. Not bad.

" Not that much." Sagot niya tsaka nagsimulang sumubo ng carbonara. 

Napatango na lang ako, at sinimulang ilabas ang aking pagkain. 

"Mmmm!" Ungol ko ng maamoy ko ang mabangong amoy ng ulam— menudo. 

"AHAHAHA" Biglang tawa ni Reece,kaya napatigil naman ako.

"Huh? Bakit?" Takang-taka na tanong ko. 

" Wala naman" Aniya tsaka sumubo ulit. 

Eh? Baliw ba siya. Tss. 

"Simula kahapon ikaw lang kumausap sa akin." Biglang k'wento niya. 

Ako naman walang mahanap na sagot. 

"You're kind." tsaka bumaling sa akin at ngumiti. 

" Ikaw din naman." Sagot ko, pero totoo kasi kung hindi siya mabait hindi siya magkakaroon ng tattoo sa braso. 

Isa 'yun sa pinakang malakas na kapangyarihan na kahit simpleng tao ay tinataglay, ang kabaitan.

Nabigla ako ng may biglang humampas ng table namin,ng mag angat ako ng tingin mga mokong ang nakita ko na may nakakadiring ngisi. 

"Problema mo?." Mataray kong tanong do'n sa lalaking malakas ang loob na humampas sa table namin. 

Can't they see? May kumakain oh.

Nginisian lang ako at tumingin ito kay Reece. Napangiti ang dalawang mokong ng mag-angat ng tingin si Reece. 

"Hi miss." malokong sabi ng mokong isang mokong na mukhang butiki.

"Mmm." Tanging sagot ni Reece at nagpatuloy sa pagkain. 

Wah! AHAHAHA astig. 

"Yan ang gusto ko sa babae, matapang." Sabi naman no'ng pangalawang mokong na mukhang ipot ng butiki at marahang hinaplos ang mukha ni Reece. 

Agad na nahawakan ni Reece ang kamay ni mokong na mukhang ipot ng butiki at tumayo siya.

Nagulat sila sa ginawa niyang 'yun, kahit ako nagulat pero nando'n 'yung paghanga, ang bilis niya ding kumilos. 

"Fuck off." pagbabanta ni Reece tsaka binitawan ang kamay ni mokong na mukhang ipot ng butiki.

"Ow!AHAHAHA." Tawang-tawa naman si mokong na mukhang butiki,ang pangit niyang tumawa,para siyang sinumpang tae ng kalabaw.

Ako naman chill lang,bakit ba ako magpapakapagod sa mga 'yan?

"AHAHAHAHA I like that kind of attitude." Nakakalokong sabi ni mokong na mukang ipot ng butiki habang hinihimas-himas ang kaniyang baba. Hahaba masiyado 'yan dapat hindi ganiyan.

" Alis na." Bigla namang singit ko, duh! 'di ako papakabog. 

At saka,hello? May kumakain kaya dito.

"Manahimik ka Brythe 'di ka kasali dito." Banta sa akin ng mokong na isinumpa bilang tae ng kalabaw.

"Bobo ka ba o tanga?" Diretsong tanong ko dito habang nakataas ang isang kilay at pinagkrus ang kamay. Kahit hindi siya sumagot ay alam kong both 'yun.

"Aba!" Maangas na sabi ni mokong butiki.

"Ay, both pala kayo." Nakangiti ako ng maisalita ko ang laman ng aking utak.

"Manahimik ka Brythe kung ayaw mong masaktan." Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa pagbabanta niya o ano, isa akong dalaga na malakas kahit walang suot na maskara. Dahil natataglay na sa aking pagkatao ang ganoong lakas.

Mga normal na tae este tao lang sila kaya ayukong pumatol.

"Sino?" Kunwaring takang tanong ko na parang 'di nakuha ang kaniyang sinabi. 

"Ikaw gusto m--" 

" Sinong may pake?" Pagputol ko sa kaniyang sinabi. Gusto ko sana siyang tawanan o kaya gusto kong mapanood ng mukong kong kapatid ang ginawa ko. 

" Aba!Peste ka ah!" Napatingin ako sa pikon nilang ekspresiyon,grabe ilang segundo na lang siguro ay mamamatay na sila sa inis.

"Ha? Hatdog" Sabi ko tsaka tumawa,takte! I can't stop this feeling anymore HAHAHA

"Wag mo akong sagarin Brythe baka matapon kita palabas ng campus." Napaayos ako ng upo at nagkunwaring natatakot habang nakangisi.

"Sinong tinakot mo ulol." Biglang sabi ko na agad namang tinawanan ng mga madla sa paligid, tss, mga chismosa, actually kanina pa sila tumatawa. 

Sana all masaya.

"Huli na 'to Brythe 'pag ikaw 'di tumigil makakatikim ka na sa amin." Banta na naman nila,grabe takot na takot naman ako -- insert a sarcastic tone.

Actually I'm popular in our school mapa senior o junior kilala ako, dzuh, I'm so magaling at matalino kasi, hindi sa nagmamayabang ako pero 'yun kase ng totoo ,share ko lang. 

"Edi umalis na kayo para manahimik na ako." Malumanay kong sagot. 

"Hindi kami aalis hindi naman ikaw 'yung ipinunta namin sadyang sawsawera ka lang" Sumbat naman nila sa akin.

Napaturo-turo ako sa sarili habang sa isip sinasabi ang salitang ako? Pero sa huli natawa din ako at napalingo-lingo. 

"Wag niyo namang ipahalatang bobo at tanga kayo." Natatawang saad ko pero mas tawang-tawa 'yung mga nanonood. 

Funny ba?

"Sumusobra ka na ah!" Inis na usal sa akin ni mokong na mukhang ipot,bagay talaga silang magkasama. Isang ipot at isang tae.

"What? Wait ako? Sumusobra? AHAHAHA you're funny. Eh kung umalis na kayo kanina 'di niyo mapapahiya 'yang mga sarili niyo, kayo pa mismo ng laglag ng sarili niyo, haist" Tawang-tawa kong sabi. Masayahin ako eh bakit ba?

Tanaw ko sa peripheral view ko na nakangiti si Reece at talagang nagpipigil ng tawa. 

Atleast I made my comrade happy.

"Ano bang problema mo huh? Babae." Babae? Siyempre babae ako 'no, ang angas pa ng pagkakasabi niya sa akin. Sapakin ko kaya siya. 

"AHAHAHAH talagang trip niyong ipahiya ang sarili niyo eh 'no? Bobo at tanga nga kayo, grabe 'di niyo pa din nakuha? Oh siya ako na magsasabi. Eh kasi po tahimik kaming kumakain tapos dumating kayo, edi natigil kami sa pagkain tapos po habang tumatagal kayo sa harapan namin nawawalan kami ng gana po, and lastly nabubusog ako sa tawa dahil sa inyo po baka 'di ko na maubos yung pagkain ko po." Mahabang explinasyon ko,they're lucky,nakakakinig sila ng maayos na ekplanasyon.

" Pake namin sayo eh siya pinunta namin." Sabi ni mokong na ipot ng butiki at tinuro pa si Reece. I rolled my eyes,ang kulit naman nila! Paulit-ulit.

"Bobo ka talaga 'no? Syempre nasa table ko kayo kitang kita at sabagal kayo sa paningin ko." Sagot ko naman muli, kaasar talaga pagmumukha nila 'living salot' 

" Edi pumikit ka." Maangas din nitong sabi. 

" Wow! AHAHAHA," Tawa ako ng tawa hanggang sa naging cold ang expression ko at muling tumigin sa kanila. "Ano ka special? Mata ko mag aadjust ganun? Tanga ba't ako mag aadjust kung in the first place kami 'yung nauna dito, tss layas na busog na ako sa tawa salamat, baka masuka na ako mamaya kakatitig sa pagmumukha niyong dalawa." Mataray na sabi ko at agad akong inambahan ng suntok ni mokong ipot.

"Subukan mo para mapahiya ka lalo." Matapang at mabilis kong sabi kaya napatigil sa ere ang kaniyang kamao. 

"Mayabang ka ah!" Sabi niya tsaka tuluyang pinalipad ang kaniyang kamao pero agad ko din namang nasangga gamit ang isa kong kamay at pinaikot siya ng walang kahirap-hirap. 

" Aray! Peste bitawan mo ako." Daing ni mokong na ipot dahil sa paghila ko ng kamay niya sa kaniyang likod, isang maling kilos niya 'di ako magdadalawang isip na baliin 'tong braso niya. 

" Kung umalis na sana kayo kanina 'di tayo aabot sa ganito. Now back off nasusuka na ako sa pagmumukha niyo." Biglang sabat naman ni Reece at umupong muli sa upuan niya. 

Agad kong binitawan si mokong na ipot " Sibat na baka sa hospital na bagsak niyo pagnagtagal pa kayo." Sabi ko at muling umupo na din sa aking upuan. 

Agad na lumapit si mokong mukhang tae kay mokong mukhang ipot at may anu-ano pang pinag-usapan bago nagsimulang lisanin ang lugar pero bago 'yun bumanat pa ang mga kumag. 

" May araw din kayo sa amin." Gusto ko sanang sabihin na kahit gabi pa,pero iba ang lumabas sa bibig ko 

" Sige lang antayin namin yan." Pagkasabi ko no'n ay sumubo ako ulit. 

" Tapang AHAHAHA." Biglang nagsalita si Reece kaya napatingin naman ako sa kaniya.

" Mana sayo." Sagot ko sabay kindat sa kaniya. 

Pero biglang naging blanko ang kaniyang mukha. 

" Bakit?" Takang tanong ko habang sumusubo pa din at na sa kaniya ang paningin. 

" You're the one who saved my life last last day." Aniya na nagpagulat sa akin,napatigil tuloy ako.

"H-Huh?." Tanong ko at nagsimulang kumalabog ng mabilis ang aking puso. 

" That tattoo." Sabi niya sabay turo sa aking braso. 

Now I'm dead. Napatingin ako sa aking braso at nakita kong naangat pala ng kunti ang aking damit dahil sa ginawa ko do'n sa mokong na mukhang ipot na 'yun kaya nakita ang parte ng tattoo ko. 

"Tell her." Sabi ni Leside sa aking isip,ang galing talaga ni Leside laging timing. 

Agad akong napabuntong hininga at tumingin sa kaniya. 

" Yeah, that's me." Sagot ko,kasunod no'n ay bumagsak ang aking balikat.