Pasensya at galing akong bayan. Huhu. Medyo pagod ako today
“Where are you?” tatlong salita lang ‘yon ni Teiver pero pakiramdam ko ay nandito siya at hinahanap ako. Hindi ko nga ni-replyan. Nasa bahay ako at nakatambay. Kasama ko si Mr. Fernandez na kanina pa alas siete ng umaga nandito. “Princess, magpadala ako ng alalay sa ‘yo dito, will you accept it?” Agad akong umiling. “Huwag na po. Nakakahiya, isa pa, ayos lang naman ako.” “Hindi ako mapalagay knowing mag-isa ka lang dito at walang kasama,” “Kaya ko naman alagaang ang sarili ko besides nandito rin si Crystyl,” kumunot ang noo niya. “Crystyl?” Tumango ako. “Kaibigan ko. Dito siya sa amin nakikitira ngayon. Pero nasa coffee shop siya as of the moment, nagta-trabaho.” “I haven’t meet her,” “Ipapakilala po kita sa kaniya pag nagpang-abot kayo,” sabi ko. “Alright. How’s the baby?” ngumiti siya at umupo sa harapan ko. Ngumuso ako at sinabing ayos lang siya. Healthy naman ang bata sabi ng doctora at binilinan ako sa mga dapat kong gawin at iwasan. “I’m excited to meet my apo, anak.
“You’ll regret this! YOU’LL REGRET FOR WHAT YOU DID TO MY DAUGHTER!” Sigaw ni papa. Ang ina ni Kei na siyang sumampal sa akin ay hindi na alam ang gagawin. “Fernandez, I’m sorry- “SHUT UP, ROXANNE! NAGPIPIGIL LANG AKO!” Mahigpit ang hawak ni papa sa ‘kin na animo’y anytime ay mahihimatay ako. “Fernandez, sabi mo hindi mo sila-“ hindi na natuloy ng ama ni Kei na dugtungan ang sasabihin niya sa galit na makikita sa mata ni papa. “The deal is off. Lahat gagawin ko para lang magbayad kayo sa ginawa niyo sa anak ko!” Parang tinakasan ng dugo ang ina ni Kei sa sinabi ni papa. Tumingin si papa kay Kei at nagulat ako na bahagya niya akong nilayo sa kaniya. Malalaki ang hakbang niyang lumapit kay Kei at sinuntok ito. “Kainin niyo ang pera niyo. Kainin niyo ang dangal niyo. Aanhin ng anak ko ang kayamanan niyo kung kaya niyang higitan ang meron sa inyo? Aanhin ng anak ko ang pamilyang gaya nito kung nanggaling siya sa pamilyang tinitingala at ni ri-respeto ng lahat?” Umiiyak na ako sa pa
“Anong ginawa ng pamilya ko sa ‘yo?” Naitikom ko ang bibig ko at hindi siya sinagot. Si Tetel kasi, nagsumbong. “Kung hindi ka sasagot, pupuntahan kita diyan sa inyo,” galit na sabi ni Teiver. “Wala silang ginawa sa akin Tei,” pagsisinungaling ko. Anong balak niyang gawin? Awayin ang pamilya niya? “Then why are you in the hospital?”“I tripped,” I lied at hindi makatingin sa screen. “Tripped?” alam kog igting ang panga niya at nagdidilim na ang paningin nito. Ako ang kinakabahan sa gagawin niya. “Hintayin mo ko diyan Demi Moore!” “Tei-“ at agad niyang pinatay ang tawag. Hala! Napaawang labi ako at halos hindi na mapakali sa inuupukan ko ngayon. Nagsitayuan ang balahibo ko ng banggitin niya ang Demi Moore! Jusko! Naloko na talaga ‘to. “Saan ka?” tanong ni Tetel pagkapasok. Agad ko siyang kinurot. “Bakit mo kasi sinabi kay Teiver ang nangyari?” “E anong gawin ko? Nagtatanong ng kalagayan mo. Isa pa, hayaan mo siyang ipaglaban ka sa pamilya niya.” “Bakit naman niya gagawin iy
Isang linggo na namin sa bahay at halatang binabantayan kami ni Alita, ang asawa ni papa. Kunwari mabait siya sa amin sa harapan ni papa at lolo pero pag kami lang, ang sama ng ugali niya. Parang ngayon lang. Nag insist si Cha na linisan ang garden sa bahay at nakita niya ang singsing ni Alita sa lamesa. Hindi ginalaw iyon ng kapatid ko. Alam ko kasi nasa labas rin ako at pinapanood siya. Nagbabasa ako ng libro dahil papaaralin ako ni papa next school year e wala naman akong ginagawa kaya heto ako at nagbabasa. Alam kong tinignan lang ni Cha ang singsing. Hindi nga niya hinawakan ‘yon. Pero ang Alita, wagas kung makapagbintang. “Halata namang magnanakaw kayo e. Palibhasa hindi kayo naturuan ng tama.” Sabi niya. “Huwag mo ng patulan ate,” sabi ng kapatid ko. “Anong hindi papatulan Cha e sumusobra na ang tabas ng dila niya,” hindi ko maiwasang magtaray sa harapan niya. “Bastos ka talagang bata ka! Ngayon lang ba kayo nakakita ng singsing? Wala ba kayo nito kaya ninakaw niyo?” Hi
“ARAY, DARLING! MASAKIT!” Sinamaan ko nang tingin si Teiver. “Huwag mong hintayin na pati bunganga mo ay gamutin ko rin,” “Nang haIik?” “Nang alcohol at ng malinisan!” Nangagalaiti na sabi ko. Imbes na matakot ay ngumiti pa siya. Ngiting parang aso. Kinuha niya ang kamay ko at hinila palapit sa kaniya kaya heto ako ngayon at nakakandong na. “Ginagawa-” “Masakit pa ba ang ginawa nila sa ‘yo?” kumunot ang noo ko dahil hindi ko alam ang tinutukoy niya. “Nang pamilya ko,” dugtong niya. Nagbaba ako nang tingin at pinagtuunan nalang nang pansin ang sugat niya. “Huwag kang gumalaw,” sabi ko. Ayaw kong sagutin ang tanong niya kaya napabuntong hininga nalang siya. “Successful ang project Genesis namin ni Grant. Nakuha namin ang offer sa mga kilalang tao sa buong mundo at magsisimula na kami sa negosyo namin,” pagbubukas niya ng topic. Oo nga pala, hindi ko siya masiyadong tinatanong tungkol sa mga lakad niya. Wala naman din akong naintindihan sa mga sinabi niya. (Project Genesis ar
Bandang hapon, hinahanap ko si Teiver dahil wala siya sa kwarto no’ng balikan ko siya. Una kong pinuntahan ang sala ngunit wala din siya doon. Nagtanong tanong ako sa mga katulong kung nakita ba nila ‘yong lalaking iyon at sinabing nasa garden. Pagpunta ko sa garden, naabutan ko siyang kausap si Vivian. Kumunot ang noo ko at lalapit sana sa kanila nang marinig ko ng malinaw ang sinabi niya. “Oras na saktan mo si Demi, kahit kanino ka pang anak ni Poncio Pilato ay hindi ko sasantuhin.” Rinig kong pagbabanta niya kay Vivian bago tumalikod kaya nagtama ang paningin namin. Sandali siyang natigilan bago lumapit sa akin. Tumingin pa ‘ko sa likuran niya. “Let’s go,” aniya at iniwan namin si Vivian doon na naiiyak. Hindi ko alam anong sinabi ni Teiver sa kaniya bago pa ako dumating pero sa tingin ko, ay sobrang sakit. “Anong sinabi mo sa kaniya?” “Wala naman. Sabi ko lang huwag ka niyang saktan,” “Ano pa?” “Hmm.. Wala na,” pinagsingkitan ko siya ng mata dahil hindi ako naniniwala sa
Kinuhanan niya ng taxi si Ylaya matapos no’n. Wala pa rin siya sa mood. Binisita lang pala niya ang kaibigan niyang pari dito at iniwan ako sa labas.Sobrang na-badtrip siya na hindi ko man magawang kausapin siya.Nang balikan niya ‘ko ay kunot pa rin ang noo niya. Inakala ko pa naman na bless na ni Lord ang kabadtripan niya sa ngayong araw.“Let’s go,” pagsusungit niya.Nanuna siyang maglakad sa akin habang ako ay nandito sa likuran at mukhang uod na nakasunod sa kaniya.Kinalabit ko siya pero hindi niya ‘ko pinapansin.“Tei,” tawag ko. Ang lalaki nga ng hakbang niya kaya naiiwan ako.Nagtaas-baba ang balikat niya bago lumingon sa ‘kin. Nakita ko ang mariin ngunit seryoso niyang mata na nakatingin sa akin.“Sorry na,” sabi ko. Hindi ko rin alam bakit sobrang guilty ko.Hindi ako sanay na galit siya.“Tell me, Demi. Sinong pipiliin mo sa amin ni Kei,”Ito pa rin ba ang pinuputok ng butsi niya?“I-Ikaw,” sagot ko nalang dahil halata sa mukha niya na kapag sinabi kong si Kei ay bubugaha
Hindi ako makatingin sa kaniya matapos kong humilwalay sa kaniya mula sa pagkakayakap hanggang sa nakauwi kami ay tahimik lang ako.Akala ko ay sa bahay siya matutulog ngunit nagulat ako na hindi siya bumaba ng sasakyan.“See you tomorrow,” aniya at saka pa bumaba para haIikan ako sa noo.Sumakay siya ulit at umalis. Para akong tanga na nakatitig sa papalayong sasakyan niya. Gusto ko ba si Teiver? May feelings na ba ako sa kaniya? Tanong na paulit ulit naglalaro sa isipan ko kanina.No’ng sinabi niyang babalik siya kay Ylaya, doon na talaga ako nag breakdown. Hindi ko kayang aalis siya at babalik sa babaeng iyon.“Umalis na si Tejada?” napalingon ako sa likuran at nakita si papa.Tumango ako.“Kamusta ang date?”Hindi ako sumagot. Nahihiya akong sumagot kay papa.“Nandito ang isa pang Tejada anak, nasa sala siya at hinihintay ka,”Si Kei? Nandito?Mabuti nalang pala at hindi pumasok si Tei dahil baka mag-away lang sila dito sa loob.Pagdating ko sa sala kung nasaan si Quiver, napahint