Chapter 49

Bandang hapon, hinahanap ko si Teiver dahil wala siya sa kwarto no’ng balikan ko siya. Una kong pinuntahan ang sala ngunit wala din siya doon.

Nagtanong tanong ako sa mga katulong kung nakita ba nila ‘yong lalaking iyon at sinabing nasa garden. Pagpunta ko sa garden, naabutan ko siyang kausap si Vivian.

Kumunot ang noo ko at lalapit sana sa kanila nang marinig ko ng malinaw ang sinabi niya.

“Oras na saktan mo si Demi, kahit kanino ka pang anak ni Poncio Pilato ay hindi ko sasantuhin.” Rinig kong pagbabanta niya kay Vivian bago tumalikod kaya nagtama ang paningin namin.

Sandali siyang natigilan bago lumapit sa akin. Tumingin pa ‘ko sa likuran niya.

“Let’s go,” aniya at iniwan namin si Vivian doon na naiiyak.

Hindi ko alam anong sinabi ni Teiver sa kaniya bago pa ako dumating pero sa tingin ko, ay sobrang sakit.

“Anong sinabi mo sa kaniya?”

“Wala naman. Sabi ko lang huwag ka niyang saktan,”

“Ano pa?”

“Hmm.. Wala na,” pinagsingkitan ko siya ng mata dahil hindi ako naniniwala sa