Prince Anhiro Point of View
Nilapit ko pa sa kanya ang gwapo kong mukha hanggang sa kuko nalang ang pagitan namin. Kung pwede lang tumawa sa expression niya hahaha. Ang ganda niya sa malapitan. Erase.Erase. Ano bang sinasabi ko? >_______< pero maganda naman talaga siya."If I give you a chance, mamahalin mo na ba ako?" hindi siya makapagsalita siguro iniisip nito may gagawin na naman ako sa kanya."HAIIRO!! ARGH!" Ilalapat ko na sana ang labi ko sa labi niya ng bigla niyang higitin yung pierce sa tenga ko.Note: Haiiro means ouch!"'Yan ang nababagay sayong manyak ka!" Tinulak niya ako palayo sa kanya at natumba ako sa sahig. Ouch! Ano bang problema nung babae na yun! Nagdudugo na tuloy ang tenga ko. Lumabas siya ng kwarto at hindi ko alam kung san pupunta. Lumabas na din ako para ipagamot sa katulong yung sugat ko."Prince Anhiro, how can i help you?" The maid asked."MAASAI! GET OUT OF MY WAY OR ELSE I WILL KILL YOU!!" low IQ. Kita naman niyang may sugat ako malamang kailangan ko ng gamot. I hate people having a mind like that. Nanloloko ba siya?"Ohh? Anhiro? What happened?" Tanong ni ate Anthea na ngayon ay nakaupo sa couch ng living room at nanunuod ng ewan, twilight ba yun? Ang bida ay si Bella at Edward na vampire? Pinatay na ni ate yung tv at siya nalang gumamot sa tenga ko."Where the hell the two of you go?" Kararating lang kasi ni mom and dad. Ewan kung saan sila galing."Konnichiwa! What happened to you baby?" sabi ni mommy.Note: Konnichiwa means hello"Don't call me baby or else isusumbong kita kay lolo!""Malayo siya kaya hindi mo ako pwedeng isumbong." Natatawang sabi ni mommy."Fck! Whatever! San ba kayo nanggaling?""Stop cursing in front of our parents." Biglang singit ni ate habang nilalagyan ng alcohol yung tenga ko."Ouch! Yaaaaah.Dahan-dahan lang!""It's your fault kung ano na naman siguro ang ginawa mo sa kanya.""You don't care!" Nagalit si ate kaya binuhos na niya lahat ng alcohol sakin."Yaaaahhh! Ouch! Gago ka ate! Yaaaahh!! Ouch!" Nagtatalon ako sa sakit habang si mom and dad ay tumatawa."Mas gago ka ugly duckling!""Aish!" Binuksan ni dad yung tv at nilipat sa mtv. My dad is a singer and painter while my mom is a model and actress in Japan but she quit after she married my father. Minsan nga nung makwento niya samin ni ate yung lovestory nilang dalawa..uhmm..nainspire ako? Maybe?Now Playing: When You Look Me in the Eyes by Jonas Brother"Wag mong ililipat ha! That's my favorite song."Sabi ni ate Anthea."Yak! ugly btch korny!" asar ko sa kanya."Shut up ugly duckling!" and she glare at me. Napatahimik naman ako sa kanya at hindi na sumagot, iba na kasing usapan kapag seryoso siya. Masunurin akong kapatid.If the heart is always searchingCan you ever find a homeI've been looking for that someoneI'll never make it on my ownDreams can't take the place of loving youThere's gotta be a million reasons why it's trueBiglang nagring ang telepono namin at sinagot naman iyon ng aming katulong."Yes? Shatsune house, How may I help you?" tumingin samin yung maid at tinawag si dad. Pumunta naman si dad para kausapin yung tumawag."Hey! O-genki desu ka?" (how are you)"Okay, okay we'll be there by tomorrow. Nani ka kangaete imasu ka?" (do you have any idea)"Okay, arigato!" (thanks)Lumapit na samin si dad at medyo hindi maipaliwanag ang mukha."What?" my mom asked."There is someone who wants to meet us and I don't have any idea of who they are. We need to go back to Japan para mavisit din natin si otosan." (father)"Sasama kaming dalawa?" tanong ni ate Anthea. At napatingin ako sa biglang pumasok, napatigil siya at tumingin sakin.I'm melting...I'm melting..When you look me in the eyesAnd tell me that you love meEverything's alrightWhen you're right here by my sideWhen you look me in the eyesI catch a glimpse of heavenI find my paradiseWhen you look me in the-----*BOOOGSH* Tinumba ko yung tv na kumakanta at nabigla naman silang lahat sakin kaya ayun, sabog, sira. Napahawak nalang sila sa kanilang noo. Nakatingin lang si seyah sa akin."Anong problema mo? Ha? Ugly duckling?""Fck you ate! Bulok 'yang tv na yan! Itch! Bulok! Itch! Bumili nalang kayo ng bago!" at napaupo na ako samantalang hindi man lang siya nagulat sa ginawa ko at nakatingin pa rin siya sakin. I'm melting over and over tapos may gana pa siyang titigan ako.>__________<"Come here beautiful lady!" sabi ni mom at lumapit naman siya as my mother said. Sa tabi ko pinaupo siya ni mom."Kaming tatlo ay pupunta sa Japan bukas so kayong dalawa nalang ang bahala dito." Sabi ni mommy."A-anoo? K-kaming dalawa lang ang matitira?" gulat niyang tanong. Sus. Gusto niya rin naman akong masolo."Yup! Day off pati ng mga katulong natin ng one week." singit ni ate.Mga gago! at itong isa naman uto-uto. Hindi nagdiday off ang mga katulong namin dito."Two weeks lang naman kami dun." dad said with a big smile on his face."T-two weeks?" tumango si mom and dad in chorus.They planned this.Psh! akala naman nila gagana."Okay, we have to pack our things." sabi ni mom and she tap my shoulder."Bleeeh! ugly duckling!" nakakahiya sa katabi ko =______=""Btch! Bugs Bunny with a Big fat head!" sigaw ko pero dinilaan niya lang ako at nagtatakbo na papunta sa kwarto niya. Tsss! Umalis nalang din ako at nagmotorbike nalang papunta sa bahay nila kerk. Gago ka kerk! Kinidnap niya nga pala, I mean namin yung kapatid ng mine ko. Pinatakbo ko ang motorbike ko ng mabilis papunta sa bahay ni Kerk.///////////Terra point of view"M-manong sino sila?" For some stupid reason, my heart began to beat fast at that thought."Hindi ko alam." sagot ni manong at biglang ngumiti siya sakin. TEKA? bakit ngayon ko lang napansin na siya si----**BLACK OUT**Madilim. Bakit wala akong makita? Bulag na ba ako? Argh! Wala akong makita. Bakit may nakakain akong tela? Bakit hindi ako makagalaw? Bakit may nakatali sa kamay at paa ko? Argh!"Don't you dare to touch that girl or else you're dead! fck you kerk!" biglang may nagdatingan na mga lalaki."You know what Prince, wala naman akong gagawing masama sa kanya eh.Trust me." Isang unfamilliar na boses ang sumagot."Siguraduhin mo lang kung hindi papatayin talaga kita.""Hayaan mo na nga Prince.""Kapag nalaman ito ng kapatid niya malamang mag-aalala yun.""Wag nga kayo, may iba akong plano sa kanya. Gusto niyo bang sumama?"A-ano? Did h-he mean..he wants to take my? OHMYGOD! HELP! HELP MEEE!! Pilit kong inalis ang nakapiring sa aking mata at nakatali saking p
Terra Point of View Wala akong masagot sa sinabi niya and still nakatunganga lang ako sa harap niya."'Yun naman pala eh!" Nag highfive sa isa't-isa si Razec at Denstah."So? Payag ka bang maging girlfriend kita? Bayad na lahat ng utang ng mga magulang mo sakin KAPAG pumayag ka." M-maging girlfriend niya ang kabayaran? Niloloko ba ako nito?"Answer?""Kerk. Napipi na yata sa sinabi mo.""Shut up Denstah! She will be mine. Maybe now, tomorrow or later.Trust me makukuha ko siya." Ohmy! Ako ba ang pinag uusapan nilang makukuha? Shiz. Kung pwede lang ihampas itong bangko, nahampas ko na sa kanila kanina pa."Magkano ba utang ng mga magulang ko sa'yo?" taas noo kong tanong."T-ten million. Ten million pesos ang utang nila sakin. Kaya mo bang bayaran yun?"O_________O TEN MILLION PESOS? as in sampung milyon? Talaga? Buti nakakatulog pa sila sa laki ng utang nila na yan. Napakagahaman talaga ng mga magulang ko sa pera. Ten million pesos. Kaya ko bang bayaran yun? I thought to myself. Bakit n
Terra Point of View"B-bakit antagal naman yata nun?" reklamo ko."Pwede bang 5 months nalang?" dagdag ko pa."Ahh. Uhmm. Kapag 5 months..uhh..5 million palang ang nababayaran mo sakin kaya you better complete that one year para complete pay na yung debt ng parents mo sakin." haba ng explanation niya ha.Pero tama siya na kailangan kompletuhin ko ang one year para complete pay na."Ahhhh.""DEAL?" tanong niya."Ahmm..uhh..deal."I answer at bigla naman siyang umakbay sakin sabay thumbs up ng mga kaibigan niya at agad ko na inalis ang braso niya sa balikat ko."Girlfriend mo lang ako..that word girlfriend lang so walang hawak kamay, walang akbay, walang halik.""Diba 'yun naman talaga ang ginagawa ng mag girlfriend at boyfriend?" he demanded."Hayaan mo na nga Kerk." singit naman ni Denstah at natameme lang siya."Tara dalhin na kita sa bahay.""S-sa bahay? m-mo?" tanong ko at tumango siya."Diba bukod sa magiging girlfriend kita pagsisilbihan mo ako sa bahay." Ayy. Oo nga pala at dahil
Mesaiyah Point of View5 STEPS IN MOVING ON. Erase.Erase.5 THINGS TO REMEMBER ON HOW TO FORGET YOUR BESTFRIEND. Erase.Erase.I crumpled the piece of paper and throw it IN the trashcan. Nagsusulat ako ng steps or whatever kung pano makalimutan ang bestfriend ko.(1) Make your life busy. Try to love your stranger husbandAish! I crumpled again the paper. Nakakainis. Ano ba ang dapat kong gawin?(2) Give your stranger husband a chance------ not. Ayoko nito. I crumpled again the paper and throw it again for a 100th times. Ano ba dapat ang dapat na isulat ko? Inihiga ko nalang ang aking ulo sa study table ni stranger husband.Urgh!Napatingin ako sa pintuan dahil sa biglang pagkatok, wala ang stranger husband ko ngayon, maaga siyang umalis. Hindi ko lang alam kung saan pumunta."Madam Mesaiyah." katulong yata nila kaya pumunta ako sa pintuan at binuksan ito."Madam Mesaiyah. Pinabibigay po ito ni Prince Anhiro. Bilisan mo daw po ng pagpalit dahil malalate kana sa iyong pasok." Ibinigay nun
Mesaiyah Point of ViewW-wala akong masabi sa kanya kundi napatungo nalang ako. Hindi ko akalaing hahalikan niya ako sa noo. First time kong may humalik sa aking noo at siya 'yun."See you later. Susunduin kita sa classroom mo." sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatungo pa din at hindi na siya tiningnan sa pag alis niya."Boyfriend mo siya?" Napatingala ako sa nagtanong, kaklase ko pala."H-hindi ko siya boyfriend."""Weh? Hinalikan ka kaya niya sa noo." Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na asawa ko siya. Bawal kasi ang mag-aral dito na may asawa at kapag nalaman yun ng principal, malamang mapapaalis ka."Ahh. Eh. Ewan." 'yun nalang nasagot ko at nagsimula ng lumakad papunta sa room."Kung hindi mo siya boyfriend..uhmmm? Asawa?" Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya, ang daldal naman neto."H-hindi. Bakit ko naman siya magiging asawa?""Wala lang. Hindi mo kasi siya boyfriend o asawa..imposible namang tatay mo yun diba? Pero by the way antagal mong nawala. Si Angelo asan
Natapos na ang klase at break time na namin. Niligpit ko na ang libro at notebook ko at nilagay sa ilalim ng desk. Sasakbitin ko na sana yung bag ko ng marinig ko ang mga nagsisigawan na babae. Itinuloy ko na ang pagsakbit ng bag ko at lumabas na ng room ng tumambad sakin ang lalaki na nakalean sa pader with hands in his pocket habang nakikipagtawanan sa mga babae na nasa harap niya.Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad na papunta sa cafeteria. Hindi ko na naririnig ang mga sigawan nila pero naramdaman ko naman ang pagtabi niya sakin na dahilan kung bakit naging masama ang tingin ng mga babae sakin.Anytime they want pwede na akong mamatay sa tingin nila.Tinabon ko nalang ang kamay ko sa aking mukha, kung kutsilyo lang ang tingin nila malamang kanina pa ako patay."L-lumayo ka nga sakin. H-hindi kita kilala!" maang-maangan ko para naman kahit papaano maging maayos na ang tingin nila sakin."Ha? Ano bang sinasabi mong hindi kita kilala?" tanong niya."Psh! Sino ka? Stalker ba kit
Uwian na namin ngayon at naglalakad ako papunta sa bahay ni mama at papa. Gusto ko lang sila bisitahin sandali, gusto kong tingnan ang ginagawa nila, kung kamusta na ba ang buhay nila sa perang ipinagbenta nila sakin, kung nakakakain ba sila ng maayos o hindi. Gusto kong tingnan kung masaya sila o hindi pero kahit ganun, kailangan kong tanggapin na kahit wala ako sa kanila, masaya sila dahil sa pera.Sa kabila ng lahat,may utang na loob pa rin ako sa kanila kasi sila ang kumopkup at nag-alaga sa akin kaya gusto kong magpasalamat sa kanila kahit sa maliit na paraan lang. Kakamustahin ko na din si ate Terra, baka nasa bahay pa siya.Nasa tapat na ako ng dati naming bahay.Wala akong naririnig na maingay, wala din akong nakikitang tao kaya alam kong wala si mama at papa. Pumasok ako sa loob ng bahay namin. Bawat sulok na madadaanan ko ay hinihipo ko at dinadamdam ang amoy ng bahay nato. Sobrang miss ko na ito. Haaaays.Sunod ko na pinuntahan ang kwarto namin dati ni ate subalit pagpasok ko
Prince Anhiro Point Of View"Wag ka ng matakot. Andito lang ako." sabi ko pero mas lalo pa siyang umiyak. Did I say something weird? Imbis na mapatahan ko siya lalo pa siyang umiyak. Pano ba magpatigil sa pag-iyak ng babae?What should I do? What should I do? Kapag tinitingnan ko siya lalo siyang umiiyak. Stupid anhiro stupid! Hindi ako marunong magpatigil sa pag-iyak ng babae. =__________=" damn!Lumabas ako sa kwarto at saktong napadaan naman si manang."Ahmm..ahh..manang..ahmm..ahh..a-ano..ahh.""Ano po yun Prince Anhiro?""Uhh..ano..uhh.." Pano ko ba to itatanong."Ano po?" pati si manang atat na sa sasabihin ko."Uhh..p-pano magpatigil sa pag-iyak ng babae?" Natawa lang si manang sa tanong ko. Nakakahiya -________-"Simple lang Prince Anhiro.Yakapin mo siya.""Haaah? Y-yakapin? S-sigurado ka?"O_________o?"Yes Prince!""Ahh..arigato manang." sabi ko at pumasok na ulit sa kwarto. Hindi ko alam kung tulog na siya pero aish! Susundin ko ba ang sinabi ni manang? Inu-uto niya lang ata