Terra point of view
"M-manong sino sila?" For some stupid reason, my heart began to beat fast at that thought."Hindi ko alam." sagot ni manong at biglang ngumiti siya sakin. TEKA? bakit ngayon ko lang napansin na siya si----**BLACK OUT**Madilim. Bakit wala akong makita? Bulag na ba ako? Argh! Wala akong makita. Bakit may nakakain akong tela? Bakit hindi ako makagalaw? Bakit may nakatali sa kamay at paa ko? Argh!"Don't you dare to touch that girl or else you're dead! fck you kerk!" biglang may nagdatingan na mga lalaki."You know what Prince, wala naman akong gagawing masama sa kanya eh.Trust me." Isang unfamilliar na boses ang sumagot."Siguraduhin mo lang kung hindi papatayin talaga kita.""Hayaan mo na nga Prince.""Kapag nalaman ito ng kapatid niya malamang mag-aalala yun.""Wag nga kayo, may iba akong plano sa kanya. Gusto niyo bang sumama?"A-ano? Did h-he mean..he wants to take my? OHMYGOD! HELP! HELP MEEE!! Pilit kong inalis ang nakapiring sa aking mata at nakatali saking paa at kamay. Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa dahil sa tela na nakasalpak sa aking bibig."Oh? Kerk. Gising na pala siya." Nararamdaman ko ang mga footsteps nila palapit sakin. Nagsisigaw pa rin ako kahit na may nakalagay sa aking bibig."Wag kang mag-alala. Walang mangyayaring masama sayo." bulong sakin nung lalaki. Sino ba ang mga hayop na'to?Ano bang nagawa kong kasalanan sa kanila? May utang ba sa kanya si papa kaya nila ako kinidnap? Ano bang balak nila.Alam kong tumutulo ang luha ko dahil sa takot sa mga lalaking nakapalibot sakin ngayon at maya-maya inalis na ang piring sa aking mata at tali sa bibig ko. Medyo malabo pa ang kita ko sa kanya."Hi Terra! I'm Kerk. Nice to meet you." dinuraan ko siya sa kanyang mukha."WALA AKONG PAKIALAM SA PANGALAN MO! ANO BANG KAILANGAN MO SAKIN HA?! PAALISIN NIYO NA NGA AKO DITO!" sigaw ko habang pinupunasan naman niya ang kanyang mukha. Familiar ang mga mukha nila sa akin. Parang sila 'yun nagpunta sa bahay."Relax. Miss beautiful lady, wala kaming masamang balak sayo. Siya lang hahahaha!" singit nung isang lalaki sabay tumawa ng malakas."EH ANONG TAWAG SA GINAGAWA NIYO NGAYON??BAKIT NIYO BA AKO KINIDNAP? MAY UTANG BA SA'YO ANG AKING MGA MAGULANG?" mangiyak-ngiyak na sigaw ko."Oo. M-may utang s-sa akin ang mga magulang mo." sagot nung lalaki na nasa harap ko na ang pangalan ay Kerk."Haaah? Teka? Kailan pa nagkaroon ng utang ang mga magulang niya sayo?" biglang sumulpot yung isang lalaki subalit yung isa ay hindi ko makita dahil natatabunan siya ng lalaki na nasa harapan ko. Tumingin lang si Kerk ng masama sa mga ito."Basta. Basta.Wala na kayong pakialam sa utang niya." Medyo nakita ko na yung lalaking kanina ko pa gustong makita.O______O Siya nga! Siya yung manong driver na sinakyan ko na taxi."HAYOP KA!! HINDI KA PA NAKONTENTO SA KAPATID KO! KINUHA MO NA NGA SIYA SAKIN TAPOS NGAYON...NGAYON AKO NAMAN! ANO PA BANG KULANG SAYO HA? HAH? SABIHIN MOO!" namumula na ako sa galit na sigaw kay Anhiro."Fck! I'm out of this! This is not my fault anymore! You're dead if something happens to her!" sabi niya dun sa Kerk at umalis na."HOYY! SAAN KA PUPUNTA! PAKAWALAN MO AKO DITOOO! HOYYYYY!""Wag ka ng sumigaw. Paos ka na nga!" at may gana pa siyang maging concern? I gave him my best killer stare."Woah Im melting...woooohhh!" he said acting like a gay."By the way, to my left, this is razec and to my right, this is denstah and yung nag walk out. Your greatest brother-in-law. Siya ang Prince namin, siya kasi ang nagmamay-ari samin and ayun as he said, wala dapat mangyaring masama sayo kundi...I'm DEAD!" sabi ni Kerk at nagdeath gesture siya. Natawa lang ang mga kasamahan niya."WALA AKONG PAKIALAM SA MGA KAIBIGAN MO! GUSTO KO LANG MAKAALIS NA DITO!""Ooops! Hindi ka pa pwedeng umalis. Diba nga sabi mo, babayaran mo ang utang ng mga magulang mo sakin?""Ilan ba ang utang niya? Magtatrabaho ako para bayaran lahat ng 'yun!" Sumingit bigla yung Razec."Is it true na may utang siya sa..""Shut up your mouth!" napatigil naman si Razec at humarap na ulit sakin si Kerk."Para sa kabayaran ng utang ng mga magulang mo sakin...I WANT YOU TO BE MY GIRLFRIEND."O____________O? H-he wants me to be h-his girlfriend? Speechless! I can't say anything but just to stare at him deeply.///////////Terra Point of View Wala akong masagot sa sinabi niya and still nakatunganga lang ako sa harap niya."'Yun naman pala eh!" Nag highfive sa isa't-isa si Razec at Denstah."So? Payag ka bang maging girlfriend kita? Bayad na lahat ng utang ng mga magulang mo sakin KAPAG pumayag ka." M-maging girlfriend niya ang kabayaran? Niloloko ba ako nito?"Answer?""Kerk. Napipi na yata sa sinabi mo.""Shut up Denstah! She will be mine. Maybe now, tomorrow or later.Trust me makukuha ko siya." Ohmy! Ako ba ang pinag uusapan nilang makukuha? Shiz. Kung pwede lang ihampas itong bangko, nahampas ko na sa kanila kanina pa."Magkano ba utang ng mga magulang ko sa'yo?" taas noo kong tanong."T-ten million. Ten million pesos ang utang nila sakin. Kaya mo bang bayaran yun?"O_________O TEN MILLION PESOS? as in sampung milyon? Talaga? Buti nakakatulog pa sila sa laki ng utang nila na yan. Napakagahaman talaga ng mga magulang ko sa pera. Ten million pesos. Kaya ko bang bayaran yun? I thought to myself. Bakit n
Terra Point of View"B-bakit antagal naman yata nun?" reklamo ko."Pwede bang 5 months nalang?" dagdag ko pa."Ahh. Uhmm. Kapag 5 months..uhh..5 million palang ang nababayaran mo sakin kaya you better complete that one year para complete pay na yung debt ng parents mo sakin." haba ng explanation niya ha.Pero tama siya na kailangan kompletuhin ko ang one year para complete pay na."Ahhhh.""DEAL?" tanong niya."Ahmm..uhh..deal."I answer at bigla naman siyang umakbay sakin sabay thumbs up ng mga kaibigan niya at agad ko na inalis ang braso niya sa balikat ko."Girlfriend mo lang ako..that word girlfriend lang so walang hawak kamay, walang akbay, walang halik.""Diba 'yun naman talaga ang ginagawa ng mag girlfriend at boyfriend?" he demanded."Hayaan mo na nga Kerk." singit naman ni Denstah at natameme lang siya."Tara dalhin na kita sa bahay.""S-sa bahay? m-mo?" tanong ko at tumango siya."Diba bukod sa magiging girlfriend kita pagsisilbihan mo ako sa bahay." Ayy. Oo nga pala at dahil
Mesaiyah Point of View5 STEPS IN MOVING ON. Erase.Erase.5 THINGS TO REMEMBER ON HOW TO FORGET YOUR BESTFRIEND. Erase.Erase.I crumpled the piece of paper and throw it IN the trashcan. Nagsusulat ako ng steps or whatever kung pano makalimutan ang bestfriend ko.(1) Make your life busy. Try to love your stranger husbandAish! I crumpled again the paper. Nakakainis. Ano ba ang dapat kong gawin?(2) Give your stranger husband a chance------ not. Ayoko nito. I crumpled again the paper and throw it again for a 100th times. Ano ba dapat ang dapat na isulat ko? Inihiga ko nalang ang aking ulo sa study table ni stranger husband.Urgh!Napatingin ako sa pintuan dahil sa biglang pagkatok, wala ang stranger husband ko ngayon, maaga siyang umalis. Hindi ko lang alam kung saan pumunta."Madam Mesaiyah." katulong yata nila kaya pumunta ako sa pintuan at binuksan ito."Madam Mesaiyah. Pinabibigay po ito ni Prince Anhiro. Bilisan mo daw po ng pagpalit dahil malalate kana sa iyong pasok." Ibinigay nun
Mesaiyah Point of ViewW-wala akong masabi sa kanya kundi napatungo nalang ako. Hindi ko akalaing hahalikan niya ako sa noo. First time kong may humalik sa aking noo at siya 'yun."See you later. Susunduin kita sa classroom mo." sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatungo pa din at hindi na siya tiningnan sa pag alis niya."Boyfriend mo siya?" Napatingala ako sa nagtanong, kaklase ko pala."H-hindi ko siya boyfriend."""Weh? Hinalikan ka kaya niya sa noo." Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na asawa ko siya. Bawal kasi ang mag-aral dito na may asawa at kapag nalaman yun ng principal, malamang mapapaalis ka."Ahh. Eh. Ewan." 'yun nalang nasagot ko at nagsimula ng lumakad papunta sa room."Kung hindi mo siya boyfriend..uhmmm? Asawa?" Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya, ang daldal naman neto."H-hindi. Bakit ko naman siya magiging asawa?""Wala lang. Hindi mo kasi siya boyfriend o asawa..imposible namang tatay mo yun diba? Pero by the way antagal mong nawala. Si Angelo asan
Natapos na ang klase at break time na namin. Niligpit ko na ang libro at notebook ko at nilagay sa ilalim ng desk. Sasakbitin ko na sana yung bag ko ng marinig ko ang mga nagsisigawan na babae. Itinuloy ko na ang pagsakbit ng bag ko at lumabas na ng room ng tumambad sakin ang lalaki na nakalean sa pader with hands in his pocket habang nakikipagtawanan sa mga babae na nasa harap niya.Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad na papunta sa cafeteria. Hindi ko na naririnig ang mga sigawan nila pero naramdaman ko naman ang pagtabi niya sakin na dahilan kung bakit naging masama ang tingin ng mga babae sakin.Anytime they want pwede na akong mamatay sa tingin nila.Tinabon ko nalang ang kamay ko sa aking mukha, kung kutsilyo lang ang tingin nila malamang kanina pa ako patay."L-lumayo ka nga sakin. H-hindi kita kilala!" maang-maangan ko para naman kahit papaano maging maayos na ang tingin nila sakin."Ha? Ano bang sinasabi mong hindi kita kilala?" tanong niya."Psh! Sino ka? Stalker ba kit
Uwian na namin ngayon at naglalakad ako papunta sa bahay ni mama at papa. Gusto ko lang sila bisitahin sandali, gusto kong tingnan ang ginagawa nila, kung kamusta na ba ang buhay nila sa perang ipinagbenta nila sakin, kung nakakakain ba sila ng maayos o hindi. Gusto kong tingnan kung masaya sila o hindi pero kahit ganun, kailangan kong tanggapin na kahit wala ako sa kanila, masaya sila dahil sa pera.Sa kabila ng lahat,may utang na loob pa rin ako sa kanila kasi sila ang kumopkup at nag-alaga sa akin kaya gusto kong magpasalamat sa kanila kahit sa maliit na paraan lang. Kakamustahin ko na din si ate Terra, baka nasa bahay pa siya.Nasa tapat na ako ng dati naming bahay.Wala akong naririnig na maingay, wala din akong nakikitang tao kaya alam kong wala si mama at papa. Pumasok ako sa loob ng bahay namin. Bawat sulok na madadaanan ko ay hinihipo ko at dinadamdam ang amoy ng bahay nato. Sobrang miss ko na ito. Haaaays.Sunod ko na pinuntahan ang kwarto namin dati ni ate subalit pagpasok ko
Prince Anhiro Point Of View"Wag ka ng matakot. Andito lang ako." sabi ko pero mas lalo pa siyang umiyak. Did I say something weird? Imbis na mapatahan ko siya lalo pa siyang umiyak. Pano ba magpatigil sa pag-iyak ng babae?What should I do? What should I do? Kapag tinitingnan ko siya lalo siyang umiiyak. Stupid anhiro stupid! Hindi ako marunong magpatigil sa pag-iyak ng babae. =__________=" damn!Lumabas ako sa kwarto at saktong napadaan naman si manang."Ahmm..ahh..manang..ahmm..ahh..a-ano..ahh.""Ano po yun Prince Anhiro?""Uhh..ano..uhh.." Pano ko ba to itatanong."Ano po?" pati si manang atat na sa sasabihin ko."Uhh..p-pano magpatigil sa pag-iyak ng babae?" Natawa lang si manang sa tanong ko. Nakakahiya -________-"Simple lang Prince Anhiro.Yakapin mo siya.""Haaah? Y-yakapin? S-sigurado ka?"O_________o?"Yes Prince!""Ahh..arigato manang." sabi ko at pumasok na ulit sa kwarto. Hindi ko alam kung tulog na siya pero aish! Susundin ko ba ang sinabi ni manang? Inu-uto niya lang ata
Nakakainis siya! Bahala siya sa buhay niya. Kung galit siya sakin eh di galit. Argh! Napakapusong bato niya. Hinalikan ko na nga siya sa pisngi for saying sorry tapos hindi pa rin niya ako papansinin.Kung yan ang gusto niya eh di wag nalang kami magpansinan. Bahala siya,wala akong pakialam sa kanya.FLASHBACKKatatapos ko lang kumain sa cafeteria ng makita ko siya sa may pintuan na nakikipagkwentuhan sa babae na mukhang clown sa kapal ng makeup isama mo pa ang sleeveless niyang damit at maikling palda. School kaya to, heller? Hindi ito bar para iparada ang labas niyang katawan.Papalapit na sana ako sa kanya ng bigla siyang umalis kasama ang oh-monster-face na yun at dinaanan lang ako na parang walang nakikita.Huh? Hindi ako pinansin ni stranger.Galit pa rin siya. Naku naman.Ayoko pa naman ng may nagagalit ng dahil sakin.***Nasa library ako, gumagawa ng mga activities na namiss ko sa mga araw na wala ako ng makita ko siyang papalapit sakin...Hindi pala sakin kundi